‘t Groninger gevoel van ...

...Jacob van Gelder


Datum: 23 augustus 2019

Jacob is de naam. Jacob van Gelder om exact te zijn. Ik ben ter wereld gekomen in de Helperoostsingel. M'n vader heet ook Jacob, m'n moeder Richtje. Ik heb twee broers, Sem en Richard. M'n zus heet Reina. M'n andere zus Marjon is veel te vroeg overleden na een hersenbloeding. Op m'n zevende zijn we verhuisd naar de HW Mesdagstraat en vier jaar verderop naar de Radiumstraat. Ik heb een onbekommerde jeugd gehad. Het was in de tijd dat je voor een dubbeltje met de trollybus naar de binnenstad kon. Dan kreeg ik geld mee om een bouwplaat te kopen bij Berger in de Folkingestraat. M'n vader had vlakbij de Vismarkt de White Horse Bar en de Glenne Ripe, een luxe broodjeszaak. Daar hielp ik mee. In 1969 toen ik vijftien was ben ik gaan ijshockeyen bij GIJS toen de ijsbaan Stadspark openging. Nu exact 50 jaar later ben ik voorzitter van GIJS. Destijds heb ik drie jaar bij de eerste selectie gezeten en daarna heb ik vijf jaar in Assen voor Triantha gespeeld. Vijftien jaar ben ik al weer bestuurslid van GIJS. Het zal altijd m'n cluppie blijven.

Wat betreft wonen was ik een zwervertje. Vanuit Groningen ben ik naar Assen gegaan en daarna heb ik gewoond in Veendam, Beijum, retour Veendam, Lewenborg, de Held en de Hoornsemeer. Sedert 2013 woon ik in Eelde samen met Yvonne Copinga. Zij werkt al dertig jaar bij DUO en is heel lief. Eigenlijk had ik vrouwtjes al afgezworen, maar ja... Yvonne is ook gastvrouw bij de matches van GIJS. Ik heb dus altijd een chauffeur. Ver voor Yvonne was ik een beetje een spring in het veld. Ik ben getrouwd geweest met Zwaantje en Pascale en heb relaties gehad met Beitie en Renate. Ik heb vier kinderen bij drie vrouwtjes: Samuel, Naomi, Levi en Isabel. Yvonne heeft twee zoons. Marcel woont en studeert in Groningen. Jeroen werkt en woont nog in Eelde. Ik hoop dat het allemaal nog te volgen is.

Na een mooie tijd in militaire dienst met Uzi's en dergelijke en ook als kok en chauffeur ben ik als vertegenwoordiger aan de slag gegaan bij Conimex en later bij andere bedrijven. Men vond dat ik wel aardig kon babbelen. Sinds 1985 heb ik m'n eigen audio- en videobedrijf onder de naam Van Gelder Producties. Ik heb veel vaste klanten. Onder meer FC Groningen, Energy Valley Topclub, de Vier Mijl. Ook ben ik de cameraman van GIJS en medewerker van Sport in Stad. Scharrelen met beelden is m'n lust en leven. Sport staat ook centraal met name GIJS en de FC. Ook kom ik bij Donar en af en toe bij Lycurgus. Omgaan met jeugd houdt een mens jong. Dat idee gaven de vrouwtjes me vroeger ook. Ik zag er een jaartje of vijftien jonger uit dan ik in werkelijkheid was. Echt waar.

Ik heb nu met Yvonne een veel rustiger leven. De stapperij staat ook op een laag pitje. Als we uit gaan, gaan we naar de Wolthoorn en de Kromme Elleboog. En muziekavondjes beleven we in de Oosterpoort. Een pizza'tje nuttigen doen we bij Zakapana in Haren en voor Hollandse kost gaan we naar Van der Valk in Zuidbroek. Ik ben overal in het land geweest. Groningen heeft alles wat een mens nodig heeft. Stad en Ommeland steken er echt bovenuit. Ik heb er m'n familie, vrienden, kennissen en zakelijke relaties. En de mix van burgers en studenten is ideaal. Als Groningen geen universiteit zou hebben zou het een soort Emmen of Assen zijn. Met alle respect overigens. Naast m'n werk en sportieve handelingen ben ik ook nog voorzitter van Gemeentebelangen Tynaarlo. Om het hoofd helemaal clean te krijgen loop ik af en toe hard. Nou ja... Heel vroeger heb ik ook aan judo gedaan. Ik heb bij sportschool Hilberdink ooit Olympisch kampioen Anton Geesink op z'n rug gegooid. Ik was zo trots als een pauw. Een tijdje later hoorde ik dat Geesink zich expres had laten vallen. Ik had het niet meer van ellende. Was lange tijd ontroostbaar.

Om terug te komen op de Stad. Vroeger was alles anders. Je had heel veel gezelligheid in de wijken en saamhorigheid. De slagers, bakkers en groenteboeren woonden om de hoek. Overal stonden de mensen te kletsen. De pas overleden prinses Christina studeerde in Stad en woonde vlak bij ons in de HW Mesdagstraat. We kwamen haar regelmatig tegen en riepen dan 'Moi'. Door de komst van al die supermarkten is de reguliere middenstand helaas foetsie. Tegelijkertijd verwaterden talloze contacten. Niettemin was, is en blijft Groningen mijn stad. Er gaat niets boven Groningen!