’t Groningen Gevoel van… Tim Flokstra

Groningen blijft altijd in je hart
De geur van suikerfabriek voelt als thuiskomen.

Foto's: (c) Diann Flokstra

Mijn naam is Tim Flokstra, geboren en opgegroeid in ‘t Groningse dorp Hoogkerk. Net iets meer dan 50 jaar geleden is mijn thuisdorp officieel deel van stad. Ondanks dat heeft Hoogkerk nooit haar dorpse karakter verloren. De een houdt er van, de ander heeft er niks mee. Net zoals de geur van de suikerbieten. Deze geur doet mij nog altijd fijn thuiskomen.

Inmiddels anderhalf jaar geleden heb ik het hoge noorden verlaten voor t westen, om precies te zijn: Amsterdam. Erg leuke stad hoor, maar man wat mis ik soms die Groningse nuchterheid, cafés en kroegjes.

Als kind ben ik opgegroeid bij een fanatieke korfbalfamilie in Hoogkerk. Mijn vader, Jan Jouke Flokstra, kwam vroeger op het hoogste niveau uit bij Dos”46 in Nijeveen en heeft vervolgens een mooie trainerscarrière bewerkstelligd. De appel valt dus niet ver van de boom. Op 4-jarige leeftijd kreeg ik een bal in mijn handen en werd min of meer mijn lot bepaald, ik ga korfballen. Ik begon met spelen bij KV Hoogkerk, een klein clubje ten opzichte van de grote clubs in de randstad. Met dit kleine clubje heb ik mooie successen beleefd door in de jeugd op Nederlands kampioenschappen te staan! Het grootste succesjaar was het Nederlands Kampioenschap in Dordrecht waar de titel mee terug ging naar ’t hoge noorden, man wat gaaf was dat! Gedurende deze periode kwam mijn eerste uitverkiezing voor het Nationale team onder 16 jaar waarmee wij elke maandag in Zeist trainden.

Kan je als 15-jarig pikkie niet meer leren bij je huidige vereniging? Tuurlijk, dat kan altijd. Alleen besloot ik toch om een overstap te maken naar de stadse broer genaamd Nic. vernoemd naar korfbaloprichter Nicolaas Broekhuysen. Dit was een kans om nog harder te groeien als sporter.

Tijdens mijn periode bij Nic. ben ik op kamers gegaan in stad. Een fantastisch studentenhuis naast ’t Trompbruggetje. In Huize Tromp heb ik een fantastische tijd gehad die ik voor geen goud had willen missen. Deze periode ben ik ook gaan studeren. Sport, Gezondheid en Management aan het Hanze instituut voor Sportstudies. Topsport en studie combineren? Dat kan soms lastig zijn, alleen heeft de Hanze goede regelingen voor topsporters om dit goed te kunnen combineren. Door elke maandag met Jong Oranje op Papendal te zitten gaf dat wat vertraging in de studie. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een jaartje vertraging wat naar mijn mening geen ramp is! Hierdoor heb ik mooie dingen mogen meemaken zoals het trainen op Papendal en verschillende buitenlandse trips naar Spanje, Portugal, Engeland en Hongarije.

Gedurende mijn tijd bij Nic. zijn we helaas gedegradeerd naar de Hoofdklasse. Mijn laatste Nic. jaar gingen wij helaas ten onder in de derde wedstrijd tegen concurrent Avanti uit Pijnacker. Ik besloot om de Korfballeague op te zoeken en ging daarvoor naar Friesland. LDODK/RinsmaFashion uit Gorredijk is sinds enkele jaren zich aan het richten om in de top van de League te eindigen. Samen met een groep Groningers reden we 4x per week naar Gorredijk om te trainen en te spelen. Elke, maar dan ook elke thuiswedstrijd zat de sporthal bom vol met een mannetje of 900/1000. Wat gaaf!
In mijn tweede seizoen bij LDODK ben ik samen met mijn vriendin, Roos Verheugt, verhuisd naar Amsterdam. Dit was een pittig jaartje. Drie keer per week op en neer vanuit Amsterdam naar Gorredijk, een afstudeerstage + scriptie en twee verhuizingen. Dit was toch wel verdomd zwaar wat resulteerde in een matig sportseizoen.

Ik blijf voorlopig in Amsterdam, maar ga niet nog een seizoen 9 uur per week in de auto zitten. Helaas heb ik daarom na 2 mooie seizoenen afscheid moeten nemen van LDODK. Sinds seizoen 2019-2020 kom ik uit voor TOP/SolarCompleet uit Sassenheim waar Rianne Echter en Friso Boode naar toe zijn gegaan toen ze Nic. verlieten. Vanuit Amsterdam is dit tripje maar 25 minuten, wat heerlijk zeg. TOP heeft een mooie geschiedenis aan landstitels en bezit veel Internationals. Mijn doel is hier om een belangrijke waarde voor de club te worden en net als Friso en Rianne mooie tijden te beleven. Het zou toch waanzinnig zijn om als Hoogkerker in de zaalfinale op 4 April 2020 te staan!