’t Groningen gevoel van…
...Hans Edens
Ik ben een geboren en getogen ‘uut de klei getrokken’ Grunneger en Stadjer. Niets is zo mooi als Groningen. De mooiste binnenstad, de Martinitoren, het Gras van het Noorderplantsoen, Zwembad Papiermolen en een topsportstad met FC Groningen/Donar/Lycurgus. Maar voor mij is het ultieme gevoel van Groningen: Het Stadspark. Dit park staat centraal in mijn leven. Ik ben tot mijn 20e levensjaar opgegroeid in de Rivierenbuurt en later gaan samenwonen met mijn huidige vrouw Annette in de Herewegbuurt en uiteindelijk terechtgekomen in de Buitenhof. Een mooie ruim opgezette wijk achter Het Stadspark. Ik zit veel in het westen vanwege mijn werk en heb mijn kantoor in Lelystad maar niets is fijner dan weer thuiskomen in Groningen. Verhuizen naar het westen, ben je gek? Ik rijd graag heen en weer.
HET GRONINGEN GEVOEL
Het Groningen gevoel? Dat ervaar ik toch regelmatig. Wat is het? Hoe merk je het? Nou vrij simpel, op de fiets door Het Stadspark naar en langs het Groninger Museum, door de Folkingestraat naar de Vismarkt! Lopend in onze mooie binnenstad met de verborgen hofjes. Lekker kopje koffie op het terras bij Het Goudkantoortje, borrel pakken bij de Kromme Elleboog en ga zo maar door. De afgelopen Koningsdag onze Koning die langskomt in onze prachtige stad, wat een feest. Kippenvel en gevoel van trots op ons Groningen. Oh ja, en nog steeds ga ik af en toe de Martinitoren omhoog.
HET STADSPARK
Mijn ouders wandelden vroeger al met mij in een kinderwagen door Het Stadspark en later mocht ik er zelf rondlopen op de kinderboerderij en uiteindelijk gaan voetballen bij Velocitas 1897 in Het Stadspark. Het was niet alleen voetballen want ik was ook altijd te vinden bij handballen V&K, GIJS en natuurlijk DONAR en later een seizoenkaart in het Oosterpark voor onze FC Groningen. Annette en ik hebben 3 zoons en het laat zich raden dat het niet zo moeilijk was voor mij wat voor sport zij moesten gaan beoefenen. Voetbal en bij Velocitas 1897. ‘Velocitas 1897’ een club in Het Stadspark waar mijn vader, oom, opa en andere familieleden voetbalden als ‘Velocitanen’.
Natuurlijk was er discussie over voetbal want mijn vrouw (en haar familie) was handbalster bij V&K. Tja, onze oudste zoon Thom (nu inmiddels 24) wilde basketballen dus een paar dagen per week op naar Exercitia in Eelde, uiteindelijk heeft hij in op latere leeftijd nog 1 seizoen in A1 van Velocitas 1897 gespeeld. Onze middelste zoon Job (19) wilde liever eerst op Atletiek (gelukkig in Het Stadspark) maar na lang zeuren ging hij voetballen bij de buren ‘Velocitas 1897’. En onze jongste zoon Timo (14) is de voetballer waar ik mijn geld op inzet. Is een laatbloeier en die komt nog eens in het eerste van Velocitas 1897. Samen met mijn schoonvader en Timo gaan we ook altijd plichtsgetrouw naar onze FC Groningen en af en toe naar een buitenlandse club Milaan/Barcelona/Brentford/Valencia. Geweldige belevenissen.
KNVB BEKERWINST & VELOCITAS 1897
Hoogtepunt in 2015 onze FC Groningen en de KNVB bekerwinst. Wat een prestatie, wat een feest in Het Stadspark en de natuurlijk eerder de Kuip. Dan komt en voel je de echte emotie en het ‘Groningen gevoel’, onbeschrijfelijk, kippenvel en tranen in de ogen. Dan weet je het zeker; ‘ik ben een echte Groninger’.
Voor velen onbekend maar leuk detail en kan niet genoeg vaak genoegd gezegd: In Het Stadspark was in 1934 ook een groots feest, toen vierde een andere voetbalclub de KNVB Bekerwinst, mijn eigen Velocitas 1897.
Ook nu ben ik nog steeds dagelijks veel in Het Stadspark te vinden. Fietsend door het park naar de stad, naar afspraken en fietsend naar Velocitas 1897. Ook voetballend in het park want ik ben nog actief met allemaal voetbalvaders en doen we mee aan de 7 x 7 competitie 45+. Ook in de Bestuurskamer ben ik veel te vinden om allerlei zaken te bespreken voor Velocitas 1897. Velocitas 1897 staat nu bovenaan in de 4e klasse en wij willen graag weer een aansprekende club worden en wie weet waar we staan in 2022 als we 125 jaar bestaan! De komende 3 jaar weer een feestje in Het Stadspark. Zoals ons clublied luidt: ‘Velo daar ga je naar de 1e Klas, omdat er in de 4e, 3e en 2e geen plaats meer was’...
Kortom; ’t Groningen gevoel voor mij is Het Stadspark