't Groningen gevoel van...
...René Bolhuis
Een echte Stadjer zo kun je mij wel noemen, geboren in het jaar 1969 en opgroeiend naast het prachtige Noorderplantsoen in stad. Mijn ouders begonnen daar 57 jaar geleden op de 28e van augustus een bloemenspeciaalzaak genaamd Mozaïek. Grappig gekozen naam terwijl er helemaal geen gekleurde steentjes te krijgen waren. Al vanaf jongs af aan zette ik dus al de bloemetjes buiten en speelde ik er winkeltje in de plantenkas. Laatst op het Noorderzon festival gingen mijn gedachten er weer naar terug. Samen in het “rijtje”met de kleuterjuf en kleine klasgenootjes vanaf de Moesstraat richting de kleuterschool de Korenbloem in de Kijk in 't Jatstraat . Een ongedwongen jeugd zo voelde het met veel buitenspelen en ook kattenkwaad uithalen. Kastanjes gooien met een stok, een rotje in een hondendrol. Een potje voetbal speelden wij er ook , ons doel was de voordeur van de buurvrouw. In de winter maakte mijn vader altijd een grote baan op de vijver zodat wij en de hele buurt er tot in de late uurtjes konden schaatsen en ijshockeyen. En passant kwam ook Essie ( ja die ) ook nog wel eens voorbij en riepen wij in koor Essie pist in een kurkenflessie. Rennen voor je leven moest je ha ha.
Op sportief gebied bracht ik een groot gedeelte van mijn jeugd door bij GVAV-Rapiditas . Samen met mijn broers Ronald en Gerard trapte ik daar graag een balletje. Als minst getalenteerde van de Bolhuisen hield ik mij knap staande tussen alle pseudo-talenten en macho pubers. Plezier daar gaat het toch om in de sport en gelijktijdig vormt het je tot de persoon die je bent.
Mijn vader zei vroeger wel eens tegen mij “als je rijk wil worden moet je niet in de bloemen gaan “ nou eigenwijs als wij Groningers zijn nam ik de zaak van mijn ouders in 1998 over en tot op de dag van vandaag bestier ik die nog steeds in het inmiddels beruchte Winkelcentrum Paddepoel. Daar krijg je een boete van 500,- euro als je niet opengaat op een koopzondag en moet ik mij er op allerlei manieren zien te verdedigen.Gelukkig met zeer veel goede steun. Ook dat is de wereld van heden ten dage, dat iemand anders je gaat vertellen wat goed voor je is, nou een echte Groninger bepaald dat zelf wel . Groningers houd je rug recht en verenigt u dan komt u een heel eind!
't Is prachtig mooi om een Groninger te zijn.
Moi!