't Groningen Gevoel van..

... Bas Eimers

Als ik aan Groningen denk, denk ik in eerste instantie aan "Het voetbalkamp Groningen." Deze stichting is in 1984 door mijn wijlen oom Chris in het leven geroepen! met als doel !: "Kinderen in vakantietijd van de straat houden en een gezonde - en sportieve week bieden.
35 jaar later bestaat de stichting nog steeds en heeft zij – onafgebroken - ieder jaar voetbalkampen georganiseerd. De laatste tien jaar gebeurt dit met ondergetekende als organisator.

Tegenwoordig kan je op ieder hoek van de straat naar een voetbalschool of naar een voetbalkamp, maar 35 jaar geleden ging het om pionierswerk. Een week lang – terwijl school en verenigingen stil liggen - met kinderen uit alle windstreken samen voetballen en veel plezier maken.
In het leven van nu zijn een gezonde levensstijl en bewegen (vooral het gebrek hieraan) een ‘hot item’. De stichting voetbalkamp Groningen hoopt hier haar steentje in positieve zin aan bij te dragen.

Met Arjen Robben, Jeroen Zoet, Jeroen Veldmate en Keziah Veendorp als oud-deelnemers en Ronald Koeman, Erwin Koeman, Ron Jans en Hans Hateboer als gasten, heeft het kamp haar naam stevig neergezet.
Met ruim 200 kinderen zitten beide weken voor komende zomer alweer hartstikke vol. We zijn nog steeds zeer in trek, dus we zullen wel iets goed doen. Men weet ons in ieder geval in grote getale te vinden!!

Voor mij is mijn Groningen gevoel (gelukkig) meer dan alleen genoemd voetbalkamp. Ik heb de Academie Lichamelijke Opvoeding in Groningen gedaan. In die tijd was het in de Korrewegwijk waar mijn huis stond. Pendelend tussen huis, opleiding en Be Quick 1887, waar ik in die tijd zelf nog voetbalde en jeugdtrainer was, pikte ik dagelijks meerdere hoeken van deze prachtige stad mee. Een prettige bijkomstigheid was, dat het centrum van Groningen met al haar gezelligheid en horeca het episch centrum van mijn fietsroute was. Mijn gammele stalen ros boog regelmatig automatisch af bij één van de vele etablissementen.
Helaas is er een aantal jaren geleden een einde gekomen aan mijn werkzaamheden bij Be Quick 1887. Ik ben hier al vanaf mijn vijfde jaar lid en heb er vijftien jaar lang gewerkt. In het laatst had ik een contract voor 26 uur, als o.a. Hoofd - jeugdopleiding, assistent-trainer van het eerste elftal, trainer van het tweede elftal en trainer van E1. Ik volg de club nog altijd, ben ook nog steeds lid en probeer af en toe eens aan te waaien. ‘Oude liefde roest niet’!!
Tegenwoordig woon ik met mijn aanstaande vrouw en 2 kinderen (7 en 1 jaar) in de wijk Coendersborg. De zuidkant van Groningen vind ik persoonlijk de mooiste van allemaal. Een betere plek om te wonen kunnen wij ons niet voorstellen!! We gaan regelmatig naar de speeltuin ‘de Helpen’ en tegenwoordig naar het vernieuwde ‘Coenderspark’. Erg leuke plekken, zeker om met kinderen naar toe te gaan.
Via een omweg ben ik op het Alfa college , een M.B.O. te Groningen terecht gekomen. Inmiddels werk ik hier – ondanks fysieke ongemakken – alweer 3,5 jaar. Het Alfa college is samen met het Noorderpoort college een (opleidings)begrip in de stad Groningen en ver daarbuiten. Een prettige werkomgeving en nog fijnere collega’s zorgen ervoor dat ik zelden met tegenzin naar m’n werk ga. We doen iedere dag ons best om MBO-ers op niveau 2 verder te helpen, zowel in de opleiding als in hun hele leven . Hele kleine dingen kunnen mij hierin erg gelukkig maken. Ik ken zelf het klappen van de zweep in het leven ondertussen aardig. Onze leerlingen (op allerlei verschillende manieren) ook. Door een kort gesprekje, of door mezelf kwetsbaar op te stellen, kan ik misschien net even een steen verleggen, waardoor de stroom van het leven van een leerling anders wordt.
Het gevoel van Groningen is er ook niet zonder de FC Ik heb er 2 jaar in de jeugdopleiding mogen werken. Binnen de club ken ik veel mensen en ik ga met regelmaat naar wedstrijden toe. Na een aantal onrustige seizoenen wordt er een andere, nieuwe weg ingeslagen. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat Marcel Groninger niet meer bij de club is . Met veel interesse ga ik de FC het komende seizoen weer volgen, waarbij ik eenieder alvast het allerbeste wens.