‘t Groningen Gevoel van...

... Frank de Vries

Sportmens

Ben ik eigenlijk wel een sportmens? Voor de meeste mensen is het antwoord op die vraag misschien eenvoudig. Voor mij niet. Dat heeft niet te maken met een gebrek aan belangstelling voor sport. Integendeel denk ik. En het ligt ook niet aan een gebrek aan sportieve inzet. Ik train elke week minimaal twee en vaak drie of vier keer. En fors ook. De oorzaak ligt elders. Wie mij kent, ziet dat ik een beetje anders loop dan anderen. Een tikje simpeler uitgedrukt: ik ben mank. Dat is geen geboren afwijking, maar een gevolg van een even onnozel als heftig ongeluk. In de nacht van 27 op 28 juni viel ik uit een stapelbed. Mijn hoofd kwam op de harde vloer terecht. Gevolg: een schedelbasisfractuur, een fors poos in coma en een rechtszijdige verlamming. Ik kon ook niet meer spreken. Ik was toen vijf jaar oud en met mijn ouders en broertjes op vakantie in Ermelo. Die hersenbeschadiging zorgde er voor dat de rechterkant van mijn lichaam zich zwakker ontwikkelde. Alles is korter, dunner en slapper. Mijn rechterbeen is 3 centimeter korter dan het linker. Gek genoeg heb ik daar nooit problemen mee gehad. Ik heb het nooit als een belemmering ervaren. Natuurlijk gingen sommige vormen van beweging niet goed meer. Schaatsen heb ik na mijn vijfde niet meer gedaan. Ik heb het niet zo gemist. In mijn jeugd liep ik (nog slechter dan ik nu doe. Toch zat ik op de lagere school gewoon op voetbal; later overigens ingeruild voor korfbal. Van mijn ouders mocht het allemaal en mijn ploeggenoten maakten er ook geen bezwaar tegen. Althans niet dat ik dat heb gemerkt. Toen ik 16 was kwam ik in aanraking met de roeisport. Dat was een echte ontdekking. Een sport die je buiten beoefent, op het water en nog ‘zittend’ ook. In de boot raakte ik de fysieke beperking van dat kortere been gewoon kwijt. Sinds die tijd (februari 1982) heb ik mijn hart verpand aan de roeisport. En hoe! Ik steek er veel tijd en energie in. Dat doe ik meestal overigens niet als actieve roeier, maar vooral als coach van jonge (top) talenten. Daar zit mijn passie. Het is echt heerlijk om door weer en wind, in zomer en winter jonge roeiers (14-18 jaar) te begeleiden bij hun doel om hard te willen varen. Daarnaast vind ik het een uitdaging om ook bestuurlijk actief te zijn in de sport wereld. Zo ben ik op dit moment bestuurslid van mijn eigen roeiclub De Hunze, lid van de raad van toezicht van Topsport Noord in Heerenveen en voorzitter van de Raad van Commissarissen van Huis voor de Sport Groningen. Ik ervaar in de sportwereld in zijn algemeenheid altijd heel veel energie. Dat is zo bij amateurclubs waar mensen doorgaans met veel liefde en inzet samenwerken in hun vereniging. Maar het is ook zo bij topsporters. Hun ambities en wil om te winnen spreekt mij aan. Daarmee brengt ‘de sport’ voor mij het beste van twee werelden samen namelijk de verbindende kracht van het verenigingsleven en de ‘drive’ van de individuele sporters. Ik voel me daar thuis. In mijn bestuurlijke werk als wethouder van de stad Groningen heb ik genoten van de periode dat ik wethouder sport was (2010-2012). Ik heb in die periode geprobeerd op een aantal plekken in de stad betekenisvolle projecten los te trekken. Ik noem: de vernieuwing van KArdinge, de bouw van een semi-topsporthal bij het Europapark en de vernieuwing van het sportpark Corpus inclusief topsportzorgcentrum van onze FC. Hoewel het nog niet allemaal klaar is, denk ik dat die investering redelijk gelukt is. Daarnaast heb ik geprobeerd het profiel van onze stad als ‘city of sporttalent’ te verscherpen. Dat leidde onder meer tot de komst van enkele nieuwe Regionale Talent Centra (RTC’s) waaronder die voor het roeien! Extra trots ben ik dan ook dat juist deze week twee van de roeiers die ik nu coach als aanstormend talent zijn erkend door het RTC roeien in Groningen. Ze heten Jelle Bakker (15 jaar) en Felix Mebius (16 jaar). Hou deze mannen in de gaten. Die kunnen hard varen!
En kom ik dan zelf nog wat aan sporten toe. Gelukkig wel. Wekelijks train ik samen met trainingsmaatjes Tjissse Zijlstra en Hans Nijland op dinsdag- en donderdagmorgen (7.30-8.30) onder de bezielende leiding van Patricia Frijns in sport school Plaza Sportiva. Dat doen we al heel wat jaren, zij het soms zuchtend en altijd zwetend met heel veel plezier. Als ik zon al schrijvend een beetje terugblik op mijn leven is de vraag die ik aan het begin stelde eigenlijk heel eenvoudig. Een sportmens? Jazeker, dat ben ik.

Frank de Vries

Burgemeester van Ten Boer (vanaf 1 oktober 2017)
Voormalig wethouder en locburgemeester Stad (2006-2012)
Coach en bestuurslid KGR De Hunze