Willem Alexander
Of Willem Alexander nu wel of niet met een blondine in een luxe en airconditioned Hilton-koffer in de slag is geweest, het zal mij worst wezen – om eens de woorden van collega Jan A. van der Veen te gebruiken. Waar ik me echter wel zorgen over maak, is dat onze blonde kroonprins zich in sportief opzicht niet laat gelden. Is hij ooit op gymnastiek geweest? Heeft hij de zwemdiploma’s A en B wel gehaald en is hij de schaatskunst machtig? Toch dingen waar een beetje vaderlander zich op kan beroepen. Ik kan me niet herinneren dat ik foto’s in de krant heb gezien van Willem Alexander met gestrekte benen over de bok springend. Of voor het eerst spartelend aan de hengel van een zich -gezien zijn grote verantwoordelijkheid – wat onzeker voelende badmeester in het sportfondsenbad van Naarden. Of krabbelend op Friese doorlopers op de bevroren vijver van Drakensteyn.
En als hij met pa en moe en zijn broertjes van een welverdiende wintersportvakantie geniet in het koninklijk goedgekeurde Lech, dan zie je onze toekomstige koning niet stijlvol op de lange latten staan. Nee, hij zit op zijn gemakkie met de hele familie in een door twee paarden getrokken arreslee.
Jingle bells jingle bells-jingle all the way. We nemen Bona mee. Ook heb ik hem in de zonovergoten baai van Porte Ecole nimmer op een surfplank zien staan. Wel maakt hij soms de indruk een balletje te slaan op de golflinks van de ‘Wassenaersche’, maar dat is slechts schijn. Die geruite broeken kun je tegenwoordig met goed fatsoen ook gewoon op straat dragen.
Echt, qua sportiviteit heb ik geen hoge pet op van onze kroonprins. Dat hij zich gezien zijn standing niet in wil laten met die ordinaire voetballerij, daar heb ik alle begrip voor. Om van een sport als boksen maar te zwijgen, hoewel we het dan wel hebben over THE NOBLE ART OF SELFDEFENCE. Wie zijn geschiedenis kent, weet dat adellijken zich hiermee door de eeuwen heen intensief bezighielden. Er zijn echter nog zoveel andere sporten die wel bij een lid van de koninklijke familie passen.
In de eerste plaats is daar natuurlijk de edele paardesport. Willem Alexander had een voorbeeld kunnen nemen aan prinses Anne van Engeland. Haar zie je geregeld als military-amazone het nieuws halen. Meestal wanneer het faliekant mis is gegaan en ze met gebogen hoofd bibberend uit bde waterbak krabbelt waarin ze even eerder met een fraaie boog door haar trouwe viervoeter was gekeild. Prins Philip, de vader van Anne, is ook een hoge pief bij de FEI, de internationale hippische sportbond. En zegt u niet, dat zit in de familie daar. Opa Bernhard staat eveneens hoog genoteerd in de wereld van het sportieve paard. Hij heeft zijn kleinzoon wel eens meegenomen naar het CHIO in Rotterdam, maar de jongeheer Von Amsberg pakte het daar in het Kralingse bos niet op. Daarom ook verwacht ik niet dat hij in de toekomst nog eens de Gouden Zweep zal uitreiken aan Arend de Wrede.
Net zo min als ik hem in de ereloge van een ijskoude tribune en -gelijk de Noorse koning Olaf- getooid met een dikke bontmuts nauwgezet de rondetijden zie bij houden van het wereldkampioenschap schaatsen. Moe Trix kan er tenminste nog prat op gaan dat zij onze waterpolojongens nog eens hartelijk heeft aangemoedigd. Ik haal die foto in het plaatjesalbum van Planta over de Olympische Spelen van 1952 weer haarscherp voor de geest. Beatrix met bolle wangetjes fel meelevend op de tribune van het zwemstadion in Helsinki. Dick van Rijn, de hooggeprezen radioverslaggever van weleer, was er niks bij.
Nee, dan waren de Griekse koningsgezinden vroeger beter af. Hun ex-kroonprins Constantijn was een groot sportman. In 1960 was hij zelfs de held van de natie. Staande op een door vurige paarden getrokken zegewagen werd Constantijn door Athene gereden nadat hij tijdens de spelen van Rome bij het zeilen in de Drakenklasse goud had behaald. Zelfs bij Prins Charles, toch ook niet het prototype van een sportman, blijft onze kroonprins achter. Die Charles wil tenminste nog wel eens een stevig potje polo te paard spelen. Misschien dat de marineleiding Z.K.H. nu verplicht af en toe aan een roeitochtje op het Marsdiep mee te doen, maar de Varsity zal onze troonopvolger nooit winnen.
Zeker niet nadat ik vorige week een foto heb gezien waarop Willem Alexander als een sigarettenroker staat afgebeeld. Misschien was het geen notoire houding maar hij pafte toch maar even. Wellicht komen we hem nog eens tegen in de strijd om de Camel Trophy. Om depressief van te worden.