Wereldkampioenschappen junioren 2001
In februari 2001 organiseerde het gewest Groningen van de KNSB op verzoek van de ISU, de internationale schaatsbond, in Kardinge het wereldkampioenschap allround voor junioren. De gemeente Groningen was zeer verguld met het evenement, getuige de gastvrije en royale ontvangst van deelnemers en begeleiders op het stadhuis.
De loting voor de eerste afstanden werd gehouden in de raadszaal. De toenmalige D66 wethouder van sport, Robbert Jan Bron, benadrukte in zijn toespraak nog eens het belang van sport, breedte- en topsport, voor de gemeente: Groningen city of talents, een slogan die ook reeds in die dagen veelvuldig werd gebezigd. De hoogste baas van de ISU, de Italiaan Ottavia Cinquanta, resideerde het hele weekend in de Vip-ruimte van het ijsstadion. Hij werd op zijn gangen door het ijsstadion voortdurend vergezeld door zijn secondant, de Nederlander Jan Dijkema, echter steeds anderhalve pas achter de grote baas, want wat wel duidelijk was gedurende dit kampioenschap dat binnen de internationale schaatsbond hiërarchie er toe doet. Velen zullen Cinquanta koppelen aan de uitspraak: “Ik praat niet met sporters”, nadat Ireen Wüst ooit een poging ondernam “il presidente” daartoe uit te nodigen. De rol van trouwe vazal heeft Dijkema echter geen windeieren gelegd, hij is Cinquanta twee jaar geleden opgevolgd als hoogste baas van de ISU.
Het wereldkampioenschap junioren was en is van immens belang voor de mondialisering van de schaatssport. Deelnemers uit 21 landen gaven acte de présence. Een aantal rijders zou in later jaren uitgroeien tot mondiale toppers: Shani Davis, Enrico Fabris, Ivan Skobrev, Mika Poutala. Van de 17-jarige Mongoolse deelnemer Rentsendorj Baasendorj daarentegen is nooit meer iets vernomen.
Bij een groot internationaal schaatstoernooi hoort, geheel in ISU-stijl, een banket op de zaterdagavond. Plaats van handeling in 2001 het restaurant bij de Fraeylemaborg in Slochteren. Toen het gezelschap met genodigden vanuit Groningen per bus bij de fraai uitgelichte borg arriveerde deed lichte sneeuwval de rest. Anton Pieck en Charles Dickens in één beeld gevangen. Er ging even helemaal niets boven Groningen. Klein detail, de heer Cinquanta arriveerde per limousine die het hele weekend voor hem gehuurd was. Enkele personen hadden zich daarvoor uren beziggehouden met een verantwoorde tafelschikking, wie mocht bij de president aan tafel en wie niet. Voor mij was een stoel aan tafel twee beschikbaar, om de verhoudingen nog maar eens weer te geven. Ik trof het echter met mijn buurman, Harm Kuipers, oud-wereldkampioen allroundschaatsen, die ik nog kende van onze gezamenlijke periode op de Kweekschool in de stad, toen nog gevestigd aan de Verzetsstrijderslaan. Harm was aanwezig in zijn kwaliteit als lid van de medische commissie van de ISU en ontpopte zich die avond als een zeer onderhoudende causeur. Voertaal gedeeltelijk Drents. Verdere tafelgenoten waren de Zuid-Koreaanse starter Choi en zijn landgenoot Kim, de assistent-scheidsrechter. Conversatie met beide mannen was zo goed als onmogelijk vanwege hun belabberde beheersing van de Engelse taal. Rond half tien bogen, als op commando, beide Koreanen het hoofd om vervolgens gedurende een half uurtje zonder schroom een uiltje te knappen, schijnt in Korea niet ongebruikelijk te zijn. Het werd overigens een prachtig feest waar de alcohol rijkelijk vloeide. Een strijkje, met op viool de voormalig Groninger topambtenaar Seerp Leistra, bracht opzwepende, Roemeense zigeunermuziek ten gehore wat zijn uitwerking op de feestgangers niet miste. Rond de klok van twaalven reed de limousine van Cinquanta voor, ook voor de andere aanwezigen het signaal dat het feest ten einde liep.
Het kampioenschap werd op de zondagavond afgesloten met een slotfeest in het Mercure-hotel in Haren. De winnares bij de dames, Frederique Ankoné, dochter van de voormalige motorcoureur Marcel Anconé, hield een mooie speech waarin ze namens de deelnemers haar dank uitsprak voor de vlekkeloze organisatie. In de nazit van het slotfeest moest er nog een klein vervoersprobleem worden opgelost. De vlucht van Ottavio Cinquanta vanaf Schiphol naar Milaan stond gepland op maandagmiddag 13.30 uur. De heren Kim en Choi zouden een half uur later richting Seoel vertrekken. Voorzichtig werd de mogelijkheid geopperd om ook de beide Zuid-Koreanen een plekje te geven in de limousine van Cinquanta om zo gezamenlijk naar Schiphol te reizen. Hiertoe bleek de trotse Italiaan niet bereid, want verschil moest er zijn.