Waarom geen roeibaan in Paterswoldse Meer?

Door: Dick Heuvelman

Foto's: Jan Kanning

Roeien is de meest succesvolle sport in Groningen. Afgemeten naar Olympisch en mondiaal eremetaal scoren de dames en heren roeiers en roeisters verreweg het best op de stadse sportbarometer. Dat vindt onder meer zijn oorzaak in het gegeven dat roeien per traditie een studentensport is en dat de studentenclubs Aegir en later vooral Gyas voor sportieve bollebozen aan de Rijksuniversiteit (anno 1614) prima roeifaciliteiten in de aanbieding hebben. De gemeente en provincie zijn in de tweede helft van de vorige eeuw, met hulp van de naar Groningen verbannen PTT, daarop ingesprongen en bezorgden een Groninger roeigemeenschap in Harkstede een roeibaan die voldeed aan alle internationale eisen.

Het moet gezegd, deze accommodatie is bepaald geen doorslaand succes geworden. De baan was, zeker vergeleken met de Amsterdamse Bosbaan, aangelegd in een weinig aantrekkelijke ambiance. Een beetje wind en het was er verdomd (om er eens een studentikoze term tegenaan te gooien) ongezellig en sfeerloos. Bovendien had de nationale roeiwereld helemaal geen trek om naar Harkstede af te reizen. Dat werd gezien als een onaantrekkelijke trip naar een unheimisch klinkend oord. En ja, de roeigemeenschap in dit land wordt nu eenmaal sinds jaar en dag geregeerd door de Randstad. Een keer per jaar kwamen ze nog wel, gerenommeerde clubs als Laga (Delft), Njord (Leiden), Nereus (Amsterdam), Triton (Utrecht) en Skadi (Rotterdam). Het waren niet meer dan beleefdheidsbezoeken met boten die meestal waren bemand met beginners of veteranen. De toppers lieten zich zelden of nooit zien in Harkstede.

Jammer ook vooral voor wijlen Henk Vonhoff, die zich als commissaris der Koningin profileerde als trekpaard van de noordelijke roeibaan. Hij draait zich om in zijn graf als hij zou weten dat de flop van deze accommodatie zijn beslag krijgt met een ultieme, politieke nekslag. De baan is weggesneden uit plan Meerstad. Aanvankelijk zou in deze nieuwe stadswijk een alternatieve roeibaan worden aangelegd, maar die plannen zijn inmiddels van de baan. Er is, in deze tijden van financiële en economische malaise, simpelweg geen geld meer voor.

De Groninger Roeibond heeft tegen deze gang van zaken geprotesteerd, maar daar werd door de politici nauwelijks serieus op gereageerd. Roeien is in hun ogen wellicht een te onbelangrijke sport om er zich druk over te maken. Dat is echter niet verder kijken dan je neus lang is, want roeien is wel degelijk belangrijk in Stad en Ommeland. Immers, de universiteit en daaraan gekoppelde instituten als het UMCG, herbergen flink wat roeilui. Bovendien is er ook nog een zogeheten burgervereniging van dik een eeuw oud (De Hunze) in dit spectrum actief.

Het getuigt in elk geval van weinig affectie dat het stadsbestuur deze al of niet tijdelijke stadjers min of meer schoffeert door ze hun roeibaan te ontnemen, zonder een aanvaardbaar alternatief aan te bieden. Want dat kan van een baantje van minder dan 1000 meter absoluut niet worden gezegd. De enige politicus die zich openlijk voor het lot van de noordelijke roeigemeenschap heeft aangetrokken, was wethouder Frank de Vries, nog niet zo lang geleden de ongekroonde koning van de stadse PvdA, maar van zijn troon gestoten als een van de veroorzakers van het tramdebacle.

Dat De Vries zich zo inspande voor een nieuwe roeibaan, was ook niet zo verwonderlijk gezien zijn innige banden met De Hunze. Het geeft maar weer eens aan dat ook politici zich veelal laten drijven door persoonlijke voorkeuren en minder door een neutrale, onafhankelijke opstelling. Maar De Vries dacht in elk geval na over de roeiproblematiek, iets dat van het huidige college niet kan worden gezegd. Het huidige college van B & W krijgt nogal eens het verwijt dat het de dialoog met de bevolking niet aangaat en zaken simpelweg zonder overleg doordrukt. De Groninger roeiers hebben het zich allemaal laten wel gevallen. Ze kwamen niet verder dan wat gesputter en dat mag GRB-preses Koos Bauman zich ook aanrekenen.

Is een nieuwe roeibaan eigenlijk wel nodig? Dat is een gerechtvaardige vraag, want Gyas en De Hunze hebben redelijk trainingswater in het Noord-Willemskanaal en hetzelfde geldt in mindere mate voor Aegir in het Winschoterdiep. Daar ondervinden de roeiers nog wel eens hinder van de scheepvaart. Maar ongestoord twee kilometer roeien is niet mogelijk in beide kanalen. Bovendien zijn deze wateren (veel) te smal voor wedstrijden. En ja, een roeibolwerk als Groningen behoort van tijd tot tijd ook regatta’s te organiseren. Dat zijn activiteiten die onlosmakelijk aan een regionale spilfunctie zijn verbonden. Adel verplicht nu eenmaal. Dus is vervanging van Harkstede geen overbodige luxe. Zeker ook als het door het NOC*NSF gestuurde Regionaal Trainings Centrum er een eigen domicilie zou krijgen. Dat is ook heel wat waard.

Is er dan wel een aanvaardbaar alternatief voor de roeiclubs? Jawel, het Paterswoldse Meer. Zoals je ook prachtige roeibanen hebt in de meren bij het Zwitserse Luzern en het Sloveense toeristenoord Bled. Tussen Groningen-zuid en de Meerweg kan zonder al te veel forse kostenposten een roeibaan aan de oostelijke zijde worden aangelegd. De internationale maatstaven hoeven niet te worden gehanteerd, want grote kampioenschappen - zo veel is wel duidelijk geworden - zullen het Noorden toch niet halen. De Amsterdamse Bosbaan is toch niet te overtreffen. Een bescheiden uitgeruste baan is voldoende en met enkele ingrepen ook redelijk makkelijk haalbaar.

Zeker ook nu het Hampshire hotel heeft aangegeven graag dichter bij het water te willen zitten. Als de hotelketen een substantiële bijdrage levert aan het uitgraven van 150 meter roeiwater, snijdt het mes aan twee kanten. Hampshire kan haar ligging verrijken met een terras aan het water en een haventje, terwijl de roeiers wedstrijden (denk aan de traditionele Martini Regatta) kunnen blijven organiseren.

Het grote voordeel van roeien op Paterswoldse Meer zal zijn dat de sport meer publieke reuring krijgt. Op Harkstede kwam niemand af, Paterswolde is altijd in trek bij boeren, burgers en buitenlui. Dat kan wervende effecten tot gevolg hebben, waar ook een club als De Hunze wel bij kan varen. Evenals het RTC Noord, daar waar de jeugd wordt opgeleid. Het past ook bij de nieuwe wind die in de Nederlandse de roeiscène opsteekt en die er voor moet zorgen dat roeien meer uit de specifieke studentensfeer moet worden getrokken.

Frank de Vries heeft enkele jaren geleden het Meerschap gevraagd tekeningen te maken van een roeibaan in het Paterswoldse Meer. Dat is gebeurd, maar nu De Vries buitenspel is gezet in de stedelijke politiek, liggen zijn plannen wellicht in een of andere bureaula te verpieteren, als ze al niet door de papierversnipperaar zijn verzonden. Het zou de nieuwe sportwethouder Paul de Rook sieren er nog eens heel goed naar te kijken. Dat heeft het Groninger roeien, als hofleverancier van eremetaal, toch zeker verdiend. En ... ook niet onbelangrijk, je kunt de universiteit maar beter te vriend houden.  

 

 


Dick Heuvelman

Over Dick Heuvelman

Dick Heuvelman is synoniem aan Het Sportgeweten van het Noorden. Maar de oud-sportjournalist van het Dagblad van het Noorden, laat ook de landelijke en internationale sport niet met rust.

WEBSITE