Vlijtige Liesje is nog lang niet uitgebloeid
Met maar liefst zeven nationale titels, twee triomfen in de Alternatieve Elfstedentocht over 200 kilometer op de Weissensee en talloze overwinningen op kunst-en natuurijs is Danielle Bekkering een grand lady in het peloton der marathonschaatsers. De boerendochter uit het nabij Aduard gelegen gehucht Den Ham hoopt dezer dagen haar medestrijders weer te geselen op natuurijs in Oostenrijk gedurende het Open Nederlands kampioenschap over 100 kilometer en de Alternatieve Elfstedentocht.
Een jaartje of vijf geleden rinkelde 's avonds om een uurtje of half tien bij mij de telefoon. Aan de andere kant van de lijn de prima Donna der marathonschaatsers, Danielle Bekkering. 'Het moet er maar even van komen Jan', sprak de blondine vol overgave. Een half uurtje later betrad ze via de achtertuin m'n keuken. 'Zo, je komt dus eindelijk je prijzen ophalen', merkte ik op na een miniem innige omhelzing. 'Zo is het maar net', antwoordde Danielle kort en krachtig zoals het een oer-Groningse betaamt.
Diep in haar hart schaamde ze zich eigenlijk een beetje. Op bezoek bij een sportjournalist en dan tenslotte vertrekken met maar liefst vijftien flessen wijn, dat had Danielle nooit durven dromen. Het was wel de realiteit. Een schaatsseizoen eerder had ze als nooit tevoren geflonkerd. Na vier overwinningen raakte ik destijds een beetje opgewonden. Eindelijk weer een topsporter, die super presteert en tegelijkertijd een waardig ambassadeur van Stad en Ommeland is. Vanaf die tijd stelde ik haar wekelijks een flesje witte wijn in het vooruitzicht mits ze zou winnen.
Dat heb ik geweten, ik was permanent het Haasje. Aan het eind van het seizoen stond de teller van Danielle op maar liefst negentien triomfen. Ik was dus vijftien flesjes kwijt. Lange tijd weigerde ze in te gaan op mijn invitaties om de extra premies te komen ophalen. Tot het bewuste telefoontje. Danielle bleef maar een minuutje of twintig. Zoals altijd was ze druk, druk, druk. Ze had nog net tijd om twee rolletjes boerenham met asperges, twee rolletjes pepersalami met augurken en twee toastjes brie naar binnen te werken. En toen vertrok ze weer.
Korte tijd later kwam ik erachter dat ze de vijftien flesjes helemaal niet had meegenomen. Ik belde onmiddellijk haar Gsm. 'Waar ben je nu', vroeg ik enigszins benepen. 'Vlak voor Aduard', was het antwoord. 'Als je die wijn echt wilt hebben moet je even terugkomen', vervolgde ik. 'Ik sleep de handel wel uit de garage naar buiten. Dan kun je bijna gelijk weer vertrekken'. Giechelend arriveerde Danielle weer bij m'n woning om vervolgens vliegensvlug de buit in te laden en haar weg te vervolgen naar de ouderlijke boerderij nabij het gehucht Den Ham. Daar had ze een eigen optrekje. 'De beresterke boerendochter uit Den Ham', zo noemden persmuskieten uit het Westen des lands haar altijd.
Danielle is op 25 december 1976 geboren in Stad, maar een grote meid geworden in Den Ham. In eerste instantie ging haar voorkeur uit naar shorttrack, later langebaanschaatsen en weer later marathonschaatsen in combinatie met wielrennen. En tussen de sportieve zaken door volbracht ze ook nog even een studie Sportmanagement aan de Hanzehogeschool in Stad. Danielle is dus het prototype van een vlijtig Liesje. Een dag heeft 24 uur en zeker zestien daarvan benut Danielle met intense overgave aan haar werk als baas van een sportmanagementbureau, schaats- en wielerhobby en sinds een paar jaar ook een beetje aan Yoeri Lissenberg, haar grote liefde met wie ze inmiddels in het echt is verbonden. Het stel bivakkeert in Almere, maar Danielle vertoeft nog met de regelmaat van een chronometer in het vertrouwde optrekje op de ouderlijke boerderij in Den Ham, die zij dan deelt met zus Eyelien.
Het gaat veel te ver om de complete erelijst van Danielle op te sommen. Dat zou te veel energie en tijd kosten. Een greep uit de hoogtepunten: tweemaal Nederlands kampioen op kunstijs, vijfmaal Nederlands kampioen op natuurijs, viermaal winnaar van de KNSB Cup, tweemaal winnaar van de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee in Oostenrijk, winst na veelal barre tochten op natuurijs in Zweden, Oostenrijk, Nederland en Finland. Op 10 november 2012 brak ze het recordaantal marathontriomfen van de legendarische Atje Keulen-Deelstra op kunstijs en bracht het aantal op 62!!!
Danielle moet het hebben van haar duurvermogen en koersinzicht. De vlijmscherpe sprint van vroeger is een beetje verdwenen. Mag het ook bij een inmiddels 38-jarige bloem, die nog altijd veel ontzag geniet in- en buiten het peloton der marathonschaatsers. Sinds dit seizoen is ze koerskapitein van de combiploeg Mobility Service uit Paterswolde en Okkinga Communicatie uit Bolsward. Ze schaatst feitelijk in dienst van de tien jaar jongere Foske Tamar van der Wal uit Stad en de talentvolle Sharon Hendriks. Van der Wal greep onlangs nog de bronzen medaille op het NK op het ijs van Kardinge en heeft ook al een erelijst om U tegen te zeggen. Sharon finishte als vierde en Danielle als 28ste in de massasprint.
Ik ben er honderd procent van overtuigd dat het straks weer gaat gebeuren. Dat de vlag weer in top gaat voor Danielle. Als vanouds zet ik op elke zege weer een flesje witte wijn. Zij zal de gashandle weer helemaal open draaien op het door haar zo geliefde natuurijs in Oostenrijk en Zweden. De data van het Open NK (28 januari) en Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee (31 januari) staan met een kruisje in haar overvolle agenda. Aansluitend nog even twee races op kunstijs en dan is het seizoen op 28 februari voorbij. Althans wat het marathonschaatsen betreft. Danielle stapt dan weer op de fiets in dienst van Bike4Air/NWVG en is ondermeer mede-organisator van de Energiewacht Tour en Olympia's Tour. Vlijtige Liesje is nog lang niet uitgebloeid.