Stefan Mladenovic; Topper uit eigen Donar-opleiding

De grote successen van Donar in het afgelopen decennium kunnen in de volgende 10 jaar een mooi vervolg krijgen. De club won 5 landskampioenschappen, waardoor het totaal op 8 kwam. Op de route om een echte Europese topclub te worden, kunnen nieuwe spelers en coaches veel invloed hebben. Het opleiden en behouden van talentvolle spelers en coaches uit eigen regio zou daarin echter het grote verschil kunnen maken. Structureel goed presterende clubs in Europa laten dat telkens weer zien.
 
Foto: (c) Arnold Meijer

Stefan Mladenovic was één van de meest talentvolle Groninger basketballers van deze eeuw en is nu op zijn 30e nog steeds basketballprof, maar nu zoekend naar een nieuwe club. Het grootste gedeelte van zijn basketball opleiding genoot hij in Groningen en op zijn 17e maakte hij  zijn debuut voor Donar. Hij weet nog heel goed hoe dat ging. In 2007 speelde het team van de Spaanse coach Pep Claros in de voorbereiding tegen Badalona met toppers als Ricky Rubio, Pau Ribas, Rudy Fernandez en Demond Mallet. Met nog 5 minuten te spelen in de 1e helft mocht Stefan erin. In de laatste aanval voor de rust wist Fernandez hem de bal te ontfutselen en schoot vanaf de middenlijn een buzzerbeater raak. Pep was natuurlijk furieus en deze Spaanse topspeler zei op weg naar de kleedkamers nog wel even sorry. 
 
De eerstvolgende wedstrijd tegen Weert speelde Stefan gewoon goed. Hij scoorde direct een tweepunter met een driepunter er achteraan. Tijdens dat seizoen kreeg hij echt kansen om te spelen en veel speelminuten als jongeling. Ook in de Europese wedstrijden in de ULEB cup en wanneer het team achter stond in belangrijke wedstrijden. Hij leerde veel tijdens zijn mooie eerste jaar op topniveau met veel sterke teams en grote budgetten in de eredivisie. Hij werd natuurlijk hard aangepakt door Claros, maar kreeg ook veel aandacht. De opbrengsten daarvan kon hij de volgende zomer goed merken bij het Nederlands team U18. Waar Stefan in de jaren ervoor nog niet goed genoeg werd bevonden voor de nationale selectie U16, was hij ineens de startende point-guard op het EK.
 
Velen hebben zien aankomen, dat Stefan een topspeler kon worden, die het Nederlands heren team kon halen. Wat ik zelf nog herinner is dat hij in 2000 bij één van de selectietrainingen van het Talentencentrum direct opviel. Als één van de jongsten liet hij met snelheid, gedrevenheid en gretigheid in de ogen zien, dat hij de top wilde halen. Geen wonder met Aleksandar Djordjevic als voorbeeld. Enkele jaren later kwam hij ook op zondagen meetrainen bij de net gestarte Basketballschool. Toen de Basketballklas in september 2006 startte, maakte hij de overstap van het Maartenscollege naar de LOOT-school Belcampo, om ook extra in de ochtenden te kunnen trainen, aanvullend op zijn teamtrainingen bij de ervaren jeugdcoach Martin Scheltes. 
 
De gedreven en ongeduldige Stefan mocht een jaar later al doorstromen naar de hoofdmacht en leerde veel van het trainen met al die goede spelers. Na een faillissement stond Donar in het seizoen 2007-2008 onder leiding van coach Marco van den Berg en kreeg Stefan ongeveer net zoveel speelminuten. Van al zijn 4 Donar-jaren speelde hij in dit seizoen misschien wel zijn beste wedstrijd, toen Rogier Jansen geblesseerd was. Tegen topfavoriet Eiffel kreeg hij de kans om veel te spelen en scoorde hij in de dubbele cijfers. Toch besloot hij na zijn 2e seizoen bij Donar om naar Rotterdam te vertrekken. Als hij nu terugkijkt op die beslissing, dan vindt hij dat nog steeds de juiste. Veel van zijn talentvolle Groningse leeftijdsgenoten hebben het niet gered, om bij Donar een topspeler te worden en er was geen duidelijk plan voor zijn ontwikkeling en toekomst. In een minder goed team bij Rotterdam kon hij veel spelen en zich op die manier goed ontwikkelen en bewijzen in die drie jaar. Toch miste hij daar in het begin wel een goede coach zoals Marco. Later toen Randy Wiel daar coach werd, maakte dat veel goed. Hij denkt dat Donar ook nu nog veel planmatiger voor jonge spelers een vijfjarige route uit kan stippelen, waarbij speelminuten maken in een opleidingsteam in de eredivisie een goede optie kan zijn. Hij vertrouwt er op, dat onder leiding van Rudez en De Vries daar aan gewerkt wordt. Als de club zo’n plan er voor hem had gemaakt, dan was hij graag gebleven in 2009.
 
In die zomer van 2009 waren we samen in Macedonië voor één van zijn mooiste herinneringen uit zijn carrière. Het Nederlands team U20 wist onder leiding van coach Burhan Alibegovic als eerste nationaal jongens team te promoveren naar de A-divisie, na het winnen van de finale tegen Tsjechië in de B-divisie. Het was een heel mooi toernooi, een enorm hecht team, dat goed werd gecoached, waardoor de rolverdeling voor ieder duidelijk was. 
Andere hoogtepunten kwamen pas na enige omzwervingen via Den Helder, Nijmegen, en Leeuwarden. In 2017 won hij met Donar, naar eigen zeggen, redelijk gemakkelijk het 7e landskampioenschap voor de club. Zijn meest recente hoogtepunt was het winnen van de Macedonische beker met Rabotnicki in het vorige seizoen. Een maand ervoor kwam hij bij de club en in het hele bekerfinale weekend speelde hij 3 wedstrijden goed en had hij een belangrijke bijdrage. Mooi moment en een bevestiging dat Stefan ook op zijn 30e nog als startende point-guard op topniveau meekan. Aan het einde van het seizoen verloren ze de finale om het landskampioenschap, maar liet hij wederom een goed niveau zien.
 
Stefan maakte ook mindere momenten mee in zijn carrière. In Den Helder moest hij op zijn 23e na het 1e van zijn tweejarig contract vertrekken bij de club. De club had veel jonge spelers en veel ambitie en besloot veel nieuwe ervaren spelers aan te trekken. Die club ging na dat volgende seizoen failliet. Bij Nijmegen scheurde hij zijn kruisband in de laatste wedstrijd voor de play-offs en na het seizoen ging die club ook failliet. Een ander bijzonder moment was zijn 1e jaar in Macedonië. Alles was fantastisch geregeld met salaris, appartement en andere omstandigheden. Het enige aparte was, dat hij samenspeelde met de zoon van de eigenaar, die niet een hele goede speler was, maar wel heel vaak de bal moest hebben. Toch een belangrijke reden om een goede aanbieding van de beste club in Macedonië te accepteren. 
 
Een mooie stap voor Stefan om wederom in een topteam goed te presteren. Het verbaasde hem wel enigszins, dat hij geen nieuwe uitnodiging kreeg voor het Nederlands team. Hij heeft enkele jaren geleden al 7 interlands gespeeld en was mede door zijn kruisbandblessure uit beeld geraakt. Maar met zijn kwaliteiten en internationale ervaring hoort hij zeker bij deze selectie van beste Nederlandse spelers. Hij speelt nu al 13 jaar op topniveau en ook al zit hij nu even zonder club, toch verwacht hij nog zeker 5 jaar op het hoogste niveau mee te kunnen spelen. Daarnaast wil hij zich ook als trainer-coach verder ontwikkelen.
 
Het succesvolle STARGO Basketball camp is een goed voorbeeld van een formule, om maatschappelijk verantwoord en verankerd een mooi basketball product neer te zetten met veel internationale spelers en coaches als rolmodellen. Er zijn inmiddels al 4 edities van STARGO geweest, waar vele jonge basketballers hebben geprofiteerd van dit initiatief van topspelers. Stefan zijn bachelor sportmarketing en interesse in management kwam hierbij goed van pas. Ook ziet hij veel mogelijkheden, om in Groningen meer mogelijkheden te bieden voor de jongste jeugd om meer en beter te kunnen trainen. Geïnspireerd door de concepten van de Basketballschool en de Basketballklas, welke in 2011 verder ging als Basketball Academy RTC Noord, kan er vooral tijdens de basisschool leeftijd nog meer verschil gemaakt worden. Stefan is er van overtuigd, dat juist in Groningen elk jaar een toptalent afgeleverd kan worden aan Donar, om net als Rienk Mast direct van toegevoegde waarde te zijn. Graag stelt hij zijn ervaring en inzichten beschikbaar, om dit mogelijk te maken. Ook wordt het weer tijd voor een nieuwe international uit eigen Groninger opleiding, na Rob de Bruin, Nikki Hulzebos, Stefan Mladenovic, Maarten Bouwknecht en Rienk Mast.
 
Mladenovic heeft goed rondgekeken in Europa en zelf in Belgrado meegemaakt op welk niveau de jeugd daar traint. Hij gaat graag aan de slag met jeugd tussen 6 en 12 jaar om met meer individuele fundamentele trainingen en gesprekken over hun ontwikkeling een belangrijke basis voor de lange termijn te leggen. In de samenwerking met Donar, RTC en Basketballschool is er nog veel meer mogelijk. Misschien kan daar zelfs wel een STARGO Academy uit ontstaan, dat een goed opleidingsfundament voor basketball en het leven kan helpen vormgeven. De eerste reacties van diverse betrokken partijen zijn positief. Hij zal dan ook graag gebruik maken van wat hij heeft geleerd van zijn jeugdtrainers Martin Scheltes, Joeval Benjamins en mijzelf. Zijn belangrijkste advies voor jonge spelers zou ook zijn, om zoveel mogelijk de beste trainers en coaches op te zoeken en kiezen voor een club met een duidelijke filosofie. 
 
Stefan zijn ideale oud-Donar demonstratiewedstrijd in Martiniplaza zou hij graag samen met kameraad Drago Pasalic, Jason Dourisseau, Chase Fieler en Travis Young spelen tegen het huidige Partizan Belgrado. Hijzelf zal dan de rol van playing-coach vervullen. Gelukkig zal Stefan de komende jaren vast nog in de eredivisie te bewonderen zijn, maar hij gaat zich ook verder ontwikkelen als manager, bestuurder en trainer-coach door zijn trainersdiploma’s te halen. Misschien is hij over 10 jaar dan wel de ideale coach voor Donar, die zowel als speler en als coach in Groningen grotendeels is opgeleid. Hoe trots zullen we dan zijn. 
 
Succes Stefan