Schaakdagboek van een lanterfanter (6)

Op de slotdag, dinsdag 30 december, kropen de deelnemers al om 11.00 uur achter de borden inplaats van 13.00 uur. Ik arriveerde een kwartiertje later en zag tegelijkertijd Madonna het toilet in glippen. Even bekroop me een gedachte, maar ik besloot om voor een bakkie te kiezen. In het restaurant trof ik de anders zo goedlachse Chinees. Hij was in mineur want z'n landgenoten waren al een paar dagen van slag. Korte tijd later in de speelzaal viel m'n oog onmiddellijk op Tiviakov, die weer dezelfde kledij droeg. Ik herinnerde me ineens dat de destijds zo florerende textielketen Henk ter Hoor af en toe drie complete outfits verkocht voor de prijs van een. Zou Tiviakov toen hebben toegeslagen?

Op een onverwacht moment verscheen de baas van het restaurant in de speelzaal met een kar vol olie- en krentenbollen. Vooral jeugdige schakers deden zich te goed aan de lekkernijen. In hun jacht op de bollen werden ze bijna allemaal afgetroefd door Johan Zwanepol. Hij keek met een bol in z'n hand triomfantelijk in het rond onder het motto: 'Als het gratis is moet ik er bij zijn'. Tsja, het was de bedoeling dat alle ballen voor de deelnemers zouden zijn. Dat had juist Zwanepol toch moeten weten?

Madonna en m'n vriend uit China zagen de realiteit wel onder ogen. Zij bleven tenminste van de bollen af. Madonna natuurlijk ook omdat ze haar ranke lichaam op orde wilde houden. Voor al die ouders van schaakkids uit allerlei windstreken heb ik grote bewondering gekregen. Een uurtje of vijf, zes,  negen dagen lang in een speelzaal vertoeven is wel even iets anders dan twee keer een half uurtje langs de lijn staan bij een voetbalwedstrijd van je kroost. In het restaurant speelde Nederlands kampioene Anne Haast intussen simultaan met 18  tegenstanders. Anne won maar liefst 17 partijen en speelde remise tegen meneer Vrolijk uit Rotterdam, die een dag eerder ook al remise gespeeld tegen grootmeester Dimitri Reinderman.