Schaakdagboek van een lanterfanter (5)

Daar is ie dan toch. Twintig seconden (!!!) voor het beginsignaal van de zevende ronde op zondag 28 december betreedt Sergei Tiviakov via de zijdeur het restaurant van het ACLO-sportcentrum om vervolgens in gestrekte draf z'n plekkie in de speelzaal op te zoeken. Ik observeer hem een tijdje en het valt me ineens op dat de Stadjer dezelfde kledij aan heeft als een dag eerder: een bordeauxrode trui met daaronder een beige overhemd met gekleurde randjes, een bruine ribcorduroybroek en bruine sportschoenen. De drievoudig Europees kampioen stelt teleur. Hij speelt slechts remise tegen Danny Raizakov uit Israël en staat nu een vol punt achter op de pas 16-jarige koploper Alexander Donchenko uit Duitsland. Heeft het aan z'n voorbereiding gelegen?

Loerend vanaf de tribune valt m'n oog op een kolossale man met baardje gehuld in een lichtblauw trainingspak met op rugzijde de namen Kuweit en FIDE. Stickers van sponsoren prijken op de voorzijde van z'n jack. Het is Meshari Ahmad Hasan. Hij zou een zoon zijn van een oliesjeik, die dagelijks honderdduizenden vaten olie uit de grond laat pompen. Vrouwelijke deelnemers uit Kuweit heb ik niet waargenomen. In het door mannen geregeerde en gedomineerde land heerst de verfoeilijke stelregel dat vrouwen thuis horen in de keuken en in de echtelijke sponde hun arbeid moeten verrichten. Zelfs het eigenhandig besturen van een auto is voor hen niet weggelegd.

En ja hoor daar is Madonna weer. Ze heeft donkerbruine schoenen aan, een ribfluwelenbroek van dezelfde kleur en idem dito T-shirt met zeer ruime hals waardoor er veel bloot te zien is. M'n Chinese vriend ter linkerzijde raakt een beetje van slag als ik hem attendeer op de schoonheid uit Moscou. Even later is ie weer bij de tijd. Ik probeer het nog even en zeg heel simpel: 'Maybe she wants make love to you in the Hampshirehotel'. De Chinees stuitert bijkans van de tribune. Hij schaterlacht vervolgens en maakt andermaal met z'n vingers het bekende keelgebaar onderwijl roepend, 'Fuck Poetin'.

Het is blijkbaar geen vetpot dat schaken. Een dag later, op maandag 29 december, heeft Sergei Tiviakov weer dezelfde kleding aan. Conclusie: of hij heeft geen garderobe of kleding interesseert hem helemaal niet. In het restaurant tref ik twee mannetjes gebogen over hun schaakstukken. Het zijn de voetbaltrainers Bert Vos (Gorecht) en Gerard Molenaars (KNVB). De heren kijken er interessant bij. Als ik opmerk dat ze beter voetballers kunnen gaan trainen kan er slechts een minieme smile vanaf. Even verderop speelt Dimitri Reinderman, Nederlands kampioen van 2013, simultaan tegen 16 tegenstanders. Hij bereikt net geen 100 procent score. Na 15 overwinningen vormt Olivier Vrolijk (what's in a name!) uit Rotterdam een niet te nemen hindernis. De levendige partij draait tenslotte uit op een remise.

Daar is ie dan. Dick Heuvelman, alias het sportgeweten van Groningen, maakt z'n opwachting. Hij volgt het Schaakfestival beroepshalve al sinds 1968, het debuutjaar van z'n journalistieke loopbaan. Dick kijkt even rond en heeft onmiddellijk z'n conclusie klaar: 'Er zijn hier helemaal geen negers'.

Oef. 'Dick', zeg ik, 'het woord negers is van vroeger. Tegenwoordig worden negers zwarte mensen genoemd'. Dick vindt het maar niks. Ik heb hem op de aanwezigheid van zwarte schakers gewezen. Mannen als Theo Rellum uit Nederland, Maurice Ntunguka uit Oeganda, Daniël Musika uit Nigeria en Abdulrihman Alajmi uit Kuweit. 'Oh ja', concludeerde Dick ineens. 'Ik dacht dat alleen zwarte dammers bestonden'.

De zoon van de immens rijke oliesjeik uit Kuweit deed in de C-groep ook weer vreselijk z'n best. Meer dan een remise tegen de jeugdige Marlinde Waardenburg zat er voor hem niet in. Het was een dompertje. Stadjer Jan van den Berg kreeg in dezelfde groep ook weer een draai om z'n oren. Hij verloor kansloos van Martijn van Nimwegen en moet nu alle zeilen bijzetten om de 44ste en laatste plaats te ontlopen. Het zou een regelrechte schande zijn voor de familie. Tot m'n verbazing was m'n Chinese vriend absent en tot m'n grote teleurstelling kon ik ook Madonna nergens bespeuren. Morgen hoop ik ze weer te zien.