Schaakdagboek van een lanterfanter (3)

Eerste Kerstdag was voor de schakers, hun familieleden, supporters en uiteraard de organisatoren een rustdag, Zestig uitverkorenen mochten aanschuiven tijdens een diner in café de Sleutel. Grote afwezige was toernooidirecteur Jan Remko Colly. 'Eerste Kerstdag is voor mij heilig. Die dag vier ik met m'n familie', sprak de geboren Stadjer met enigszins omfloerste stem vanachter z'n bureau in het Sportcentrum. Jarenlang is de tegenwoordig in Harkstede woonachtige Colly de grote baas van het Schaakfestival. Die functie geeft hij nu prijs. Colly loopt tegen de zeventig en wil het daarom iets rustiger aan gaan doen. Andere functies binnen de organisatie blijft ie gewoon vervullen.

In z'n kantoor heeft Colly ten allen tijde koffie en Belgische bonbons binnen handbereik. De deur staat altijd voor iedereen open. Z'n lijfspreuk is, 'Ik ben verliefd, verslaafd aan het stofje, dat in mijn lichaam ontstaat als ik aan vroeger denk'. Toch leeft ie ook wel degelijk in het heden 'Je moet ervaringen in het leven niet voor jezelf houden, maar delen met de jongere generatie'. Z'n ambitie is om de verbinding tussen schaken en cultuur verder uit te bouwen. Het liefst zou ie het volgend jaar met topschakende vrouwen een trektocht willen ondernemen door Stad en Ommeland. Negen schaakvoorstellingen in negen steden en dorpen lijkt hem ideaal.

Voor mij was Tweede Kerstdag een afkickdag van m'n dagelijkse tripjes naar het Schaakfestival. Thuis aan de Morgensterlaan mocht ik m’n zoons, hun partners en de kleinkinderen ontvangen. Over schaken is niet gesproken. Wel kwam het eens zo vermaarde spel Kick Off uit de kast tot grote vreugde van vooral m’n zoons. En we maakten een tripje naar de Grote Markt om te schaatsen en van de glijpiste af te denderen. Even iets anders dan het Schaakfestival. Mede door de aanwezigheid van koek- en zopietenten was het op de Grote Markt een El Dorado.