Rust, Reinheid en Regelmaat
Corona raakt ook de sport. Het is allemaal al benoemd, niet meer in de groep trainen, geen wedstrijden voor de subtop etc. Hardlopen kan gelukkig altijd in je eentje, maar leuk is anders. Net als met tweetallen op de atletiekbaan staan. Gelukkig mogen de jongeren weer met wat meer. Dit voor wat betreft de Coronaklachten.
Er is echter ook een andere kant. Zeker voor de jonge topatleet in wording. Geen wedstrijden betekent dat je ongestoord kunt doortrainen. De avondklok betekent dat je om negen uur thuis moet zitten. De kroeg dicht betekent dat je niet in de verleiding komt. Het terras idem dito. Geen gereis meer naar opleiding of werk. De lokroep van vrienden om met z’n allen iets te gedaan is verstomd. Het is bijna saai, sterker nog het is saai. Maar dat is exact wat de jonge topatleet in worden goed kan gebruiken. Rust, reinheid en regelmaat. Ieder opvoeder, en dus ook coach, kent het belang ervan. Voor de prikkelgevoelige atleet kon de Corona lockdown wel eens een zegen zijn.
Als we kijken naar de resultaten van het voorbij indoorseizoen is dit er eentje met veel goede resultaten. Dat geeft te denken. Er zijn zat atleten die juist op trainingsstage gaan om zich aan de dagelijkse prikkels te onttrekken. Maar dat hoeft nu helemaal niet, een goede lockdown heeft hetzelfde effect. Hopelijk trekken ze daar lering uit.
Ook onze resultaten waren goed. Suzanne Voorrips kwalificeert zich voor het eerst voor een internationaal toernooi. Thijmen Kupers kwalificeert zich (uiteraard zou ik bijna zeggen) ook en Job IJtsma presteert erg goed en mist de limiet maar op een paar tiende op de 1500mtr. Maar het meest blij met Corona zal toch Marit Dopheide zijn. Teruggekomen naar het team om nog een poging te doen de Olympische Spelen te halen. We wisten dat het heel krap zou worden omdat ze behoorlijk moest worden opgelapt. Dan is een jaar niet veel. En toen kwam Corona en werden de spelen een jaar uitgesteld. Een bonusjaar.
Als coach zag ik meteen de ruimte die we nodig hadden om de juiste stappen te maken. Dat gaf lucht. En die hebben we nuttig gebruikt en met succes. Diezelfde Marit werd afgelopen weekend Europees Kampioen met de nationale 4x400mtr ploeg. Het kan verkeren. Na een bonusjaar ook nog een bonustitel. Lang leve Corona zou ik bijna zeggen, en we zijn weer op koers voor de Olympische Spelen.
Bij het schrijven van de column denk ik vast vooruit aan de marathon die Tom Hendrikse gaat lopen in Dresden. Een limietpoging voor de Olympische Spelen. Zou het lukken? Ik kan me het gevoelsmatig haast niet voorstellen, maar de voorbereiding was dankzij Corona ongestoord en met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk. Zou het dan toch? Rationeel gezien kan het. Misschien kijken we straks terug een zeggen we: Corona dank je wel, wat een rust, reinheid en regelmaat heb je gebracht. Wat een succes.
En nu maar hopen dat we dat kunnen vasthouden in het nieuwe normaal…