Oude meesters flikken het weer
Foto: Herman Wanningen
Hij is, zeg maar, een gevalletje apart binnen de cultclub Oud Zwart Wit kortweg OZW genaamd oftewel de Oude Meesters. Op zondag 31 mei kwam voorzitter en speler van het tweede elftal Wouter Warnaar helemaal tot bloei. Hij was een echte Alfa Romeo temidden van bijna allemaal lelijke eendjes in de competitiewedstrijd tegen de veel jongere studenten van traditievereniging Forward. Om de haverklap trok de 65-jarige (!!!) jongeling vanaf de rechtsachterpositie met een enorme snelheid en dadendrang naar voren. Toegegeven, Wouter had geen directe tegenstander, maar toch? Als oud-Ajaxied en Oranjeklant Wim Suurbier in z'n beste jaren ging hij tekeer. Telkens leverde hij bruikbare voorzetten af met drie doelpunten als gevolg. En de maestro produceerde zelf ook nog even twee fraaie goals. Toen ik hem na afloop van de ongelijke strijd, 16-1 voor OZW, complimenteerde straalde Wouter als nooit tevoren. Eindelijk moet hij welhaast gedacht hebben. Helaas was z'n partner Barbara niet van de partij. Zij moet zich tevreden stellen met de verhalen.
Dat OZW, opgericht op 5 juli 1934 en dus tachtig jaren jong, bijzonder is moge duidelijk zijn en wordt nog geaccentueerd met twee voorbeelden. Ene Bart acteerde op zondag 31 mei om 10.00 uur in het eerste elftal en aansluitend speelde hij om 12.00 uur met z'n vertrouwde tweede elftal tegen Forward. In de tweede helft deed Bart het in het shirt van de studentenvereniging wegens een gebrek aan spelers. Bart maakte zelfs de eretreffer van Forward, dat helemaal scheel gespeeld werd en met maar liefst 16-1 verloor. Voor spits Bram, was het ook een historische happening. Voor het eerst in z'n 35-jarige voetballoopbaan produceerde hij maar liefst vier doelpunten, de een nog mooier dan de andere. Hij had nog mazzel ook want huisfotograaf Herman Wanningen bracht enkele goals fraai in beeld.
Mijn finest hour bij OZW beleefde ik in het voorjaar van 2014. Het weer was niet plesant en dus besloot ik om vanuit het clubhuis vanachter het glas de competitiewedstrijden van het eerste en tweede elftal te observeren. Ik viel met m'n neus in de boter. Het eerste triomfeerde met 9-1 en het tweede zegevierde met 8-1. In totaal vielen er dus negentien doelpunten. Van zeventien goals was ik getuige. Waar maak je iets dergelijks tegenwoordig nog mee? Alleen bij OZW!!! De twee gemiste doelpunten waren het gevolg van uitstapjes naar de bar om een bakkie leut en een balletje mosterd bij Ankie aan te schaffen. Dat zal me niet weer overkomen. Het was een smetje op het doelpuntenfestijn.
Erkenning als pro deo preses van OZW voor z'n uitgekiend beleid sinds jaar en dag, kreeg Wouter op zondag 7 juni om 11.53 uur. Hossend met z'n partner, met dolgelukkige spelers van het eerste en met vele meegereisde fans maakte hij weer een topdag mee. Na vijf kampioenschappen op rij lukte het OZW ditmaal in Gieten om de finale van de play offs om promotie naar de reserve eerste klasse met 4-3 te winnen van het tweede team van Annen. De trainer van de Drentse vereniging zat vijf kwartier na afloop nog steeds gedesillusioneerd naast z'n dug out en weigerde zelfs een door een OZW-lid aangeboden biertje. Dat zijn veel jongere ploeg ten onder was gegaan tegen ouwe knakkers uit de grote stad Groningen liet bij de beste man dus diepe sporen na. Hij had vooraf blijkbaar niet in de gaten gehad dat voetbalgogme, techniek, vaardig positiespel en scoringsinstinct het altijd zullen winnen van boys met een surplus aan conditie en kracht.
Voetballen kunnen ze wel bij OZW. Logisch ook met spelers als Arjan Blaauw (ex-FC Groningen, Veendam, Emmen), Lesmond Prinsen (ex-Heerenveen, Veendam, Emmen), Steve van den Broek-Humphrey (ex-Veendam, Emmen), Marcel Roode (ex-FC Groningen, Appingedam, Veendam) en Paolo Assorgia (ex-Veendam). Topschutter Roode had een tijdje niet gespeeld wegens permanente hamstringklachten. In Gieten bleek Lazarus uit z'n graf herrezen. Met twee fraaie goals en een assist wees hij z'n team de weg naar succes. En de ook met enige regelmaat met hamstringklachten kampende Blaauw bleek ook weer eens formidabel op schot. Hij produceerde eveneens twee doelpunten en joeg tot z'n grote genoegen de winnende met een formidabele knal tegen het acryl.
Na een langdurige huldiging en andere plichtplegingen op en rond het veld en vele biertjes, wilde de OZW-familie rap naar het eigen clubhuis in Stad. Toen volgde een deceptie. De bus van Drenthe Tours was spoorloos. Op de heenweg hadden de vrouwen, mannen en kids zich laten transporteren door een tweetal bussen waaronder de luxueuze spelersbus van FC Groningen. De retourrit zou evenwel plaatsvinden met een dubbeldekker omdat de bus van de FC verplichtingen elders had. Na vele telefoontjes bleek deze zich op te houden bij het veld van OZW in Stad. Tsja, foutje dus. Om 14.38 uur arriveerden al die dolgelukkige OZW'ers tenslotte weer thuis en tot opluchting van alle betrokkenen stonden hun blinkende Mercedessen, Audi's en Porsches nog keurig in de parkeervakken. Ook de gestalde fietsen van waren nog intact. Het feest kon beginnen.
Het was me wat. Op het zonovergoten terras van het clubhuis op sportpark West End vlogen de flessen en glazen in het rond en ene Tim, lid en sponsor, regelde in een ommezien lekkernijen. De kids mochten zich tegoed doen aan gehaktballen, tosti's, frikandellen, patatjes en ijsjes. Voor de grote meisjes en jongens had de weldoener de beurs helemaal wagenwijd open getrokken. Bier, wijn en zelfs champagne vloeiden rijkelijk en de happerij was helemaal van eminent gehalte in de vorm van gerookte zalm, Hollandse garnalen, paling uit de Noordzee en zelfs kaviaar uit de Sovjet Unie. Tim had de EU-boycot met het land van Vladimir Poetin keurig weten te omzeilen. De party was amusant en duurde uren. Zelfs de preses en z'n partner gingen helemaal los op de house muziek. Enkele OZW'ers, heb ik me laten vertellen, zijn maandagochtend om 7.00 uur nog gesignaleerd op het strandje van de Hoornseplas. Leve OZW!