Nic. in Ahoy
Geen groter zaalsportfestijn in Nederland dan de wedstrijd om het Nederlands korfbalkampioenschap. Voorheen in de Rotterdamse Ahoy', sinds 2016 in de Amsterdamse Ziggo Dome. Het is het ultieme doel van bovenmodale korfballer, spelen voor zo'n 12.500 dolenthousiaste en vrolijk uitgedoste toeschouwers.
Nic.bereikte in het laatste jaar van de vorige eeuw, in 1999 dus, dit summum na eerder in dat decennium twee minder zwaarwegende landstitels op het veld te hebben veroverd. De Korfbal League in de zaal bestond nog niet, destijds ging de finale tussen de kampioenen van de twee hoofdklassen. Nic. was de beste van de hoofdklasse B en trof als tegenstander het toen ook al befaamde PKC uit Papendrecht, de regerend landskampioen.
Nic. reisde op 20 maart 1999 als debutant af naar de Maasstad en dat beloofde, aldus de statistieken, niet veel goeds. Want nog nooit had een debuterende club in Ahoy' gezegevierd. Toch was er geen reden om met een slecht gevoel aan te treden in de kolkende arena. De kenners, de trainers van de hoofdklasseclubs als Deetos, Die Haghe en het Amsterdamse ROHDA, gaven Nic. namelijk in de voorbeschouwingen unaniem de beste kansen.
Bij Nic. speelde bijvoorbeeld de Cruijff van het korfbal, Taco Poelstra. Die titel was hem op basis van zijn ongenaakbare balvirtuositeit opgespeld door Peter Homan, de Nic.-watcher van het Nieuwsblad van het Noorden. Bovendien had Poelstra nog drie andere toppers aan zijn zijde, de van het Scheveningse KVS overgekomen Riko Kruit en de broers Kees en Mike Vlietstra, van wie Kees, net als Poelstra uiteraard, als international te boek stond.
De inbreng van de vrouwen mocht er eveneens zijn. Marjan de Jong was tot speelster van het jaar gekozen en ook Angelique Klompmaker, Geke van der Let en Irma Geersing kon je om korfbalboodschap sturen.
Maar laat nu uitgereikend Taco Poelstra in de aanloop naar Ahoy' met malheur kampen. Bij hem moest drie weken voor het uur U een meniscus inclusief wat kraakbeen uit zijn knie worden worden verwijderd. Wonderwel lukte het fysiotherapeut Chris Volkers, oud-speler van Donar, de Groninger vedette tijdig klaar te stomen.
Vandaar ook dat Nic.-voorzitter Truus Vlietstra voor een hoopvol uitzwaaimoment zorgde bij het Nic.-nest. Zelf reed ze met de VIP-bus mee, waarin ook sponsorJan Heddema van VCD Automatisering, voormalig directeur van de Groninger sportraad Wim Mensen, Klaas Haverdings van de gemeentelijke dienst sport en recreatie, ex-FC Groninger Barend Beltman en Donars legendarische mascotte Theo Jongedijk plaats hadden genomen. De laatste, alias de Dondergod, mocht in Ahoy' voorafgaand aan de wedstrijd ook nog even een greep in zijn spectaculaire fratsenrepertoire doen.
De wedstrijd begon voortvarend voor Nic., dat een 3-0 voorsprong nam. Maar al snel verhing het doorgewinterde PKC, steunend op de drie broers Simons, de spreekwoordelijke bordjes. Uiteindelijk ging Nic. er met boter en suiker in. Het werd liefst 25-14 voor de Papendrechters.
De kenners moesten het royaal afleggen tegen de (negatieve) debutantenstatistiek. Met name de dames van Nic. gaven niet thuis, constateerde coach Hans van der Kaa na afloop. Wat het absolute hoogtepunt in de clubhistorie had moeten worden, was, aldus de zwaar ontgoochelde Van der Kaa, uitgedraaid op de zeperd van het jaar.