Mooie wielerkoersen; basis gelegd in topsportcultuur thuis
Wielrenner Danny van der Tuuk beleefde dit jaar een mooi debuut bij de Spaanse Equipo Kern Pharma ploeg. De zoon van de in de wieler- en schaatssport actieve Bert van der Tuuk kwam het afgelopen wielerseizoen grote namen als Tadej Pogacar, Peter Sagan en Arnaud Démare tegen in het wielerpeloton en groeide in Spaanse dienst uit tot wegkapitein.
Nog één koers en dan zit het seizoen er voor Danny op. “Ik ga nog één wedstrijd rijden, voor de nationale selectie,” vertelt Van der Danny. “Dat is de Ronde van Drenthe. Ik heb zelf aangeven bij mijn ploeg dat ik die wedstrijd graag wil rijden.” Ondanks dat er nog één wedstrijd op het programma staat, kan de talentvolle renner terugkijken op een mooi seizoen. “De mooiste koers? Qua omgeving en hotels was het denk ik de Ronde van Kroatië. De Ronde van Slowakije en Ronde van Slovenië waren ook mooi. Zeker omdat renners als Peter Sagan en Tadej Pocagar meededen. Dat leverde veel publiek op langs het parcours. Het was niet extra bijzonder om in één peloton met hen te rijden. Het zijn ook normale mensen. Ik zie het juist als een uitdaging tegen hen te mogen rijden. Het motiveert mij alleen maar.”
Van huis uit meegekregen
Danny, die studeert aan de Johan Cruyff Academy van de Hanzehogeschool in Groningen, heeft de sport van huis uit meegekregen. Vader Bert, geboren in Sappemeer, is al jaren betrokken bij John Deere Cycling Team NWVG en is zelf ook nog steeds actief op de fiets. Moeder Kaska Rogulska schaatste vanaf 1992 met het gewest Groningen, werd in 1993 Pools kampioene allround en eindigde op het EK Allround in 1994 als 23e. Tegenwoordig is ze nog steeds wereldkampioene bij de Masters. Jongere broer Axel is ook een talentvolle wielrenner. Hij reed afgelopen seizoen voor de opleidingsploeg van Jumbo-Visma, maar wil ergens anders het plezier in het wielrennen weer terugvinden. Net als Danny volgt Axel ook een studie aan de Hanzehogeschool.
“Als vader hoor je natuurlijk altijd positief te zijn,” zegt Bert lachend als hij in Zwolle is voor de Ster van Zwolle waar Axel in actie komt voor NWVG. “Mijn vrouw verwijt mij wel eens dat ik te hard ben,” voegt hij eraan toe. De broers worden dus eerder met beide benen op de grond gezet dan dat ze de hemel in worden geprezen. Maar trots is Beter zeker op zijn beide zoons. “Het is achteraf niet vreemd dat beide jongens goed kunnen fietsen. Ze zijn groot geworden met Maciej Bodnar die al jaren vaste ploeggenoot is van Peter Sagan. Hij heeft twee jaar bij ons gewoond. En Sven Kramer kwam regelmatig tussen de middag bij ons langs om een broodje te eten. De jongens zijn bij ons opgegroeid in een topsportcultuur.”
Juist dat laatste is volgens Bert een belangrijke reden waarom Danny en Axel uit kunnen groeien tot sterke volwaardige renners. Bert is tot en met zijn 50e nog actief renner geweest voor NWVG en moeder Kaska is ook nog elke dag fanatiek aan het sporten. “De jongens weten dus niet beter. We eten ook gezond, de basis voor topsport is er dus.” Natuurlijk moet het uiteindelijk wel uit de jongens zelf komen, maar de ouders spelen volgens Bert zeker ook een belangrijke rol. “Ik heb in mijn eigen sportcarrière gezien dat ouders het voor hun kinderen kunnen verpesten omdat ze teveel pushen in plaats van stimuleren, Dat is een dunne lijn. Ik heb me daarom op een bepaald moment niet meer met ze bemoeid en een trainer ingehuurd. Dat kon ik me veroorloven. Dat was Jan Koning. Ik heb een busje gekocht en zo kon Jan met een aantal jongens naar wedstrijden.”
Parijs - Tours
Terug naar Danny die inmiddels dus deel uitmaakt van het profpeloton. “Parijs -Tours was al met al wel de mooiste wedstrijd,” vertelt hij. “Vooral omdat het een koers is van de ASO, de organisator van de Tour de France. Ik had nog maar één keer eerder een wedstrijd van de ASO gereden, de Deutschland Tour. Parijs - Tours is qua wedstrijd niet zo bijzonder, maar de hele entourage er omheen wel. En het deelnemersveld was sterk. Het was denk ik de sterkst bezette wedstrijd waar ik in heb gereden.” Met Arnaud Démare kende Parijs – Tours dit jaar inderdaad een erkende sprinter als winnaar.
Zelf kon Van der Tuuk zich niet laten zien in de finale. “Ik was goed in vorm, maar reed jammer genoeg lek na 120 kilometer. Omdat het peloton uit elkaar was gevallen door waaiers en ik van fiets moest wisselen, kwam ik terecht in de achterste groep. Ik ben daarna van groepje naar groepje gereden omdat ik de koers per se uit wilde rijden. Jammer dat ik lek reed want ik had een vrije rol. Die heb ik het afgelopen seizoen niet vaak gehad.”
World Tour
Van der Tuuk kwam na drie jaar Metec-TKH via het fietsenmerk Giant in contact met Equipo Kern Pharma. De Spanjaarden kregen aan het begin van dit seizoen een pro-continentale status en hebben de ambitie om uit te groeien tot een World Tour formatie. Dat willen ze doen met talentvolle renners zoals Van der Tuuk. “In het begin van het seizoen moest ik wel wennen. Aan de ploeg en aan het niveau. Rijden tussen de profs is toch wat anders dan wat ik hiervoor gewend was. In de Ronde van Slovenië en tijdens het NK merkte ik al dat het veel beter ging.”
Naarmate het seizoen vorderde, voelde Van der Tuuk zich steeds meer thuis in de wereld van de grote mannen. “Toen ik terugkwam van een hoogtestage, mocht ik van de ploeg grotere koersen rijden. Onze kopman was zo tevreden over mijn eerdere bijdrage dat ik het topprogramma ging rijden. Mijn taak was hem door het peloton te loodsen en bij te staan in de finale. Zo heb ik me in de tweede helft van het seizoen wat meer omgeschoold naar wegkapitein. Ik heb ervaring met rijden in de wind en kon zo de jongens uit mijn ploeg aansturen.”
“Al met al heb ik in het tweede deel van het seizoen de meeste wedstrijden gereden van de ploeg, waaronder vijf etappekoersen. Ik ben echt tevreden met hoe het seizoen verlopen is. De toekomst ziet er goed uit. Ik neem na de Ronde van Drenthe eerst drie weken rust en ga dan langzaam weer trainen in voorbereiding op volgend jaar. Dan gaan we als ploeg onder andere de Ronde van Spanje rijden die start In Utrecht. Kunnen mijn ouders en broer mooi komen kijken.”
50 keer in het vliegtuig
Van der Tuuk hoopt ook snel zijn studie Commerciële Economie aan de Johan Cruyff Academy in Groningen af te ronden. “Ik wilde eerder klaar zijn, maar het was dit jaar gewoon heel druk met koersen. Ik had geen keuze. Ik kwam vaak op maandag terug van een wedstrijd en zat dan op woensdag alweer in het vliegtuig. Ik heb al met al dit jaar meer dan 50 keer in het vliegtuig gezeten. Dat vraagt ook energie. De komende twee maanden ben ik meer thuis en kan ik mijn sociale leven weer oppakken. Ik hoop dan ook de dingen die ik nog moet doen voor mijn studie in te halen en af te maken.”
Vader Bert is ondertussen onder andere druk met Sportconfex. Het bedrijf uit Assen levert sportkleding aan de wielrenners en schaatsers van Jumbo Visma, zorgt voor de schaatspakken van de KNSB en levert de kleding voor de Nederlandse Olympische ploegen. “Daarnaast leveren we ook de kleding voor het skeleton en bobsleeën,” voegt Bert eraan toe. We zien dus straks in februari tijdens de Olympische Winterspelen veel sporters in kleding afkomstig van Sportconfex. En Bert is nog steeds actief bij NWVG. “Ik begeleid samen met Jan Koning de beloftes. Het ziet er goed uit. NWVG heeft nog niet eerder zo’n goede groep gehad.”