Mollema moet zich bewijzen als kopman in Giro

In Bologna gaat zaterdag editie 102 de Giro d'Italia van start. Al weer zeventien jaar geleden was Groningen het vertrek gegund van de roze koers. Het Groninger accent wordt komende weken ingebracht door Bauke Mollema, die als kopman van het Amerikaanse Trek Segafredo voor top-10 notering gaat.

Mollema, hoewel al weer 32 jaar, moet daartoe in staat zijn gezien zijn cv. De huidige Monegask heeft al vijf keer bij de beste tien gestaan in de uitslag van een grote ronde. Twee jaar geleden reikte hij tot plaats zeven in de eindrangrangschikking van de Giro, die Tom Dumoulin een historische triomf opleverde. Als eerste Nederlander die de Ronde van Italië op zijn conto schreef.

De Limburger behoort ook dit jaar weer tot de grote favorieten nadat hij afgelopen Chris Froome voor moest laten gaan. De Brit is er dit keer echter niet bij, die gaat volledig voor een vijfde Tourzege.

Inmiddels is er weer een concurrent voor Dumoulin weggevallen, de Colombiaanse coming man Egan Bernal. Hij liep afgelopen week tijdens een trainingsrit tegen een sleutelbeenbreuk op. Hij was aangewezen als kopman in de van Sky tot Ineoas omgedoopte ploeg, die de laatste jaren altijd zo dominant was in grote rondes. Dat beeld lijkt in de komende rondrit door Italië niet waarschijnlijk. Manager Dave Brailsford gooit nu de jongelingen Tao Geoghegan Hart en Pavel Sivikov (anderhalf jaar geleden nog te zien geweest in Eelde-Paterswolde in de proloog van Olympia's Ronde door Nederland) in het diepe. Eerstgenoemde, een Brit, is net 24 geworden, de in Frankrijk opgegroeide Rus telt nog maar 21 lentes. De vraag is hoe zij een loodzwaar karwei van drie weken gaan verteren.

Als voornaamste kaper op Dumoulins kust wordt nu Primož Roglič gezien, een Sloveense klasbak die het Nederlandse Team Jumbo-Visma aanvoert. Hij gaf afgelopen week in de Ronde van Romandië, sinds jaar en dag de ideale voorbereidingskoers voor de Giro, nog even zijn visitekaartje af met een groots machtsvertoon: drie etappezeges en ook de allerbeste in het eindklassement.

In de luwte van dit verwachte tweegevecht lijkt er voor Bauke Mollema, die het met 1 ster in de voorbeschouwingen moet doen, slechts een bijrol in te zitten. Hoe groot en mooi die zal zijn, is nog even de vraag. Hij is er in elk geval klaar voor. Waar Roglič  afgelopen week nog een pittige koers reed, gooiden Bauke en Tom er nog even een korte hoogtestage tegenaan. De praktijk zal uitwijzen wat het meeste effect heeft gesorteerd.

Tot dusver is Bauke Mollema vooral onder de radar gebleven. Het bleef van twee podiumplaatsen (derde) in voorbereidingskoersen op Mallorca. Verder liet hij zich weinig zien. Al zijn activiteiten stonden in het kader van de Ronde van Italië, zoals een hoogtestage van liefst drie weken op een Canarisch eiland. In de Amstel Goldrace zagen we hem nog wel even, puffend in het wiel van een ontketende Mathieu van der Poel. Een paar dage later, in de Waalse Pijl, gaf hij aan dat het met zijn vorm wel goed zit. Op de Muur van Hoei kwam hij als zesde boven.

De komende drie weken moet Bauke Mollema het vaandel van Trek-Segafredo hoog zien te houden. Het liefst had hij dat in de Tour de France gedaan, maar de ploegleiding heeft hem gedegradeerd tot tweede kopman. Men verwacht meer van de afgelopen winter aangetrokken Richie Porte. Dat is dan niet gebeurd op basis van zijn resultaten in het verleden. Porte mag dan in de kleinere etappekoersen succesvol zijn geweest (hij won onder meer Parijs-Nice, de Ronde van Zwitserland en de Ronde van Romandië)  in de grote rondes wil het met hem maar niet lukken. Hij komt altijd wel wat vervelends tegen in een klus van meer dan een week. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Porte, ook al een vette dertiger (34), intrinsiek met meer klasse is gezegend dan Mollema, al was het alleen maar om zijn extra kwaliteiten in tijdritten. De tijd dat een grote ronde is te winnen zonder top te zijn in dit specialisme, ligt verscholen in een grijs verleden.

Daarom ook zal Bauke Mollema nooit een grote ronde gaan winnen. Zijn tijdrit is weliswaar in de loop der jaren verbeterd, substantiële winst zal hij er nooit uit halen. Hij is en blijft een man voor de tweede viool, ook al omdat hij bergop vaak moet passen als het vuur in alle hevigheid ontbrandt. Het ontbreekt hem simpelweg aan explosiviteit om venijnige demarrages te kunnen beantwoorden als de weg steil oploopt. Mollema moet het hebben van zijn veerkracht en volharding. Hij laat zich niet zo gauw van zijn stuk brengen als hij wordt gelost. Veelal lukt het hem zelfs weer aan te sluiten bij de groep(en) der favorieten.

Zijn mentale kracht brengt het beste Bauke Mollema boven. Hij is een renner die positief in het koersleven staat. Ook niet als het even niet lukt. Mocht hij op een zwakke dag onverhoopt uit de top van het klassement vallen, dan schakelt moeiteloos om naar een andere modus; die van rittenkaper. Zo won hij een etappe in de Ronde van Spanje (2013) en ook eentje in de Tour van 2017. Dat zou ook in deze Giro zo maar eens kunnen gebeuren. Hij zou dan de boeken ingaan als eerste Groninger al in alle drie de grote rondes een etappe heeft gewonnen. Ook niet weg.

Maar vooralsnog staat zijn vizier gericht op een zo hoog mogelijke eindklassering in de nakende Giro. Dat moet dan gebeuren met hulp van voornamelijk ploegmaten die (tot dusver) geen potten hebben gebroken in het professionele fietsen. Mollema wordt bijgestaan door vijf Italianen, een Spanjaard en een Oostenrijk. Van hen is Gianluca Brambilla de enige die een beetje uitslagen heeft gereden. Echter, de laatste keer dat hij een koers won, dateert van 2016.

Maar ook dat deert Mollema niet. Hij is er de man niet naar om kritiek op zijn bazen te spuien. Hij weet wat hij heeft, wordt top betaald en koestert zijn zegeningen. En grote drukte om zijn persoon, zoals Dumoulin zich moet laten welgevallen, kan hem gestolen worden. De luwte bevalt hem prima. En bij Trek, waar hij aan zijn vierde seizoen bezig is, zijn ze ook tevreden over Mollema. Een keurig en vriendelijk uithangbord. Integer ook. Er zit geen smetje op. Dat is ook heel wat waard in een wereld waarin het van oudsher niet zo nauw wordt genomen met ethische waarden.