Melvin Twellaar: ,,Goud op de Spelen, is dat niet de droom van elke topsporter’'

Terwijl de roeiers tijdens de wereldkampioenschappen vorig jaar op een zijarm van de Donau bij Linz met zeven boten olympische kwalificaties binnenhaalden, stond de Groninger Melvin Twellaar aan de kant. Toch start de 23-jarige Groninger volgend jaar in alle waarschijnlijkheid in de dubbeltwee samen met Stef Broenink (Njord) op de Olympische Spelen. Als de Spelen tenminste doorgaan en het duo moet nog bij de Europese kampioenschappen minimaal de vijfde plaats behalen, maar dat zou een formaliteit moeten zijn.

Dat Melvin Twellaar talent voor roeien had werd al snel opgemerkt. Zijn oudere broer Jaron roeide al bij de Hunze en toen Melvin op verzoek van coach Feico Camphuis een keer meekwam, maakte hij snel progressie in de ranke bootjes. Als twaalfjarige fietste hij bijna dagelijks van Noordhorn naar De Hunze in Groningen en legde daarmee een belangrijke basis voor zijn conditie. ,,Ik wilde sneller worden dan mijn broer’', vertelt de Groninger die gek is van sport. Zwemmen en hockey waren daarvoor zijn passie. ,,Het is de combinatie van goed presteren met de vrijheid in de natuur. Roeien is geen spelsport maar fysiek. Hard trainen loont.’’ Loon naar werken kreeg hij. Als 17-jarige won hij met de nationale acht zilver bij de wereldkampioenschappen onder 19-jaar.

Twellaar kiest zijn eigen weg en daar waar de meeste ex-junioren in Groningen de overstap maken naar Gyas maken, kiest hij voor Aegir. ,,Het leek mij een leuke club met een goede sfeer’’, licht hij zijn keuze toe. ,,Ik ben blij dat ik het gedaan heb. Hoewel zijn ambitie even hoog bleef, waren zijn prestaties in de eerste jaren bij Aegir minder aansprekend. ,,Ik tobde met blessures, waardoor ik minder trainde. Daardoor kon ik wel weer andere dingen doen en dat vind ik nu achteraf ook fijn.’’ Jannes en Ingrid Munneke ontfermden zich over Twellaar en gaven hem het plezier weer terug in roeien. ,,Jannes motto was: eerst zorgen dat je er weer plezier in hebt, dan komt de rest wel.’’ Dat plezier was er zeker weer in 2017 toen hij samen met Luuk Adema (Gyas) bij de wereldkampioenschappen onder 23-jaar in de dubbeltwee verraste met de vierde plaatst nadat het Groninger-duo bijna de hele race op de tweede plaats had gelegen. ,,Het gaf mij weer het gevoel dat ik het nog kon.’’ Het duo gecoacht door Govert Pellikaan gaat een jaar later voor het goud, maar die missie wordt getorpedeerd door de Grieken, waardoor het zilver blijft voor Twellaar met Adema.

Twellaar accepteert in najaar 2018, de uitnodiging van de bondscoach om in Amsterdam met het nationale team te gaan trainen. ,,Dat was toch wel even een spannende stap. Je gaat naar een andere stad en weet niet wat je ervoor terugkrijgt. Ik was er wel aan toe.’' Luuk Adema blijft in Groningen bij Gyas trainen. In Amsterdam wordt Twellaar aan Stef Broenink gekoppeld, die zijn plaats in de Nederlandse prioriteitsboot, de dubbelvier was kwijtgeraakt. In het voorjaar 2019 behaalt het nieuwe duo Twellaar/Broenink indrukwekkende resultaten en zijn regelmatig bij internationale wedstrijden sneller dan de eerste Nederlandse dubbeltwee Van Sprang/Keijser. Bondscoach Eelco Meenhorst kiest ervoor om Van Sprang/Keijser op de wereldkampioenschappen te laten starten. Een WK waar ook de tickets voor de Olympische Spelen verdiend moeten worden. Twellaar wordt aangewezen als reserve en mag mee naar de trainingskampen als sparringpartner voor Broenink die in de skiff start op de WK en verrast door in het koningsnummer niet alleen de finale te behalen, maar ook in de eindstrijd lange tijd aan de leiding te gaan. Broenink finisht tussen de grote mannen als vijfde en voldoet daarmee aan de olympische limiet van zowel de internationale roeibond als het NOC*NSF. ,,Tot vlak voor de WK trainden we ook nog veel samen in de dubbeltwee. In de skiff maakten we het elkaar het leven zuur. We hebben elkaar echt beter gemaakt.’' De dubbeltwee met Van Sprang en Keijser wint op het WK de B-finale. Net voldoende voor de internationale bond, maar voor NOC*NSF onvoldoende.

Begin dit jaar maakte de bondscoach de selectie bekent van de ploegen voor de Olympische Spelen en koos voor de dubbeltwee met Twellaar en Broenink. Een verrassende keuze omdat velen hadden verwacht dat gekozen zou worden om Broenink na zijn goede resultaat op de WK in de skiff ook in de eenzitter naar Tokio te sturen. ,,Onze prestaties in de twee waren relatief gezien beter. Op basis daarvan is gekozen om dit te doen.’' Meenhorst laat zich daarbij ook leiden door de analyses van de trainingsmeetresultaten door de oud-Groninger en bondscoach van de baanwielrenners, Jabik-Jan Bastiaans. ,,Het klikt ook heel goed tussen ons en we kunnen veel van elkaar hebben. We vinden het allebei leuk weer samen in de boot te zitten.’’

Dat de dubbeltwee formeel nog een kwalificatie moet behalen voor het NOC*NSF houdt Twellaar niet zo bezig. ,,Ik ben bezig met de volgende wedstrijd en hoe de rest loopt zie ik later wel.’' Dit voorjaar hadden ze op de Europese kampioenschappen de vijfde plaats moeten behalen om te voldoen aan de eisen van NOC*NSF, maar toen kwam de pandemie van corona. Eén voor één werden de wedstrijden afgelast of uitgesteld. De Europese kampioenschappen zijn nu gepland voor oktober van dit jaar en de Olympische Spelen zijn uitgesteld tot volgend zomer, maar zelfs dat staat nu ter discussie.

Het jaar uitstel komt voor Twellaar en Broenink misschien wel goed uit om dat ze nog niet jarenlang bij elkaar in de boot zitten. ,,We waren er wel klaar voor, maar we kunnen nog wat sterker worden. Als je het zo bekijkt zijn we nog in ontwikkeling en kunnen we nog progressie maken voor volgend jaar’.’' Voorlopig zijn de trainingen op een laag pitje gezet vanwege corona. ,,De afgelopen weken waren we niet meer zo gefocust. Iedereen trainde voor zichzelf. Soms roeien, maar ook veel fietsen. Af en toe roeiden we samen. Vanaf half juni gaan we weer volop trainen als ploeg. Ik hoop dat de Europese kampioenschappen doorgaan. Daar heb ik wel weer zin in.’’

En als de Spelen volgend jaar niet kunnen doorgaan in Tokio? ,,Ik ben nog jong en zo lang het goed blijft gaan, blijf ik roeien. Mijn droom is goud op de Olympische Spelen, maar is dat niet de droom van elke topsporter.’'