Kroegpraat in Voetbal Inside

In de zomer van 2013 verliet ik mijn woon- en werkplaats Groningen voor een avontuur in het Westen. Van kleins af aan had ik de droom om in de voetbaljournalistiek te gaan werken. Na mijn diploma op de School voor Journalistiek in Windesheim rolde ik het vak in via OOG TV en RTV Noord op respectievelijk vrijwilligers- en freelancebasis.  Mede dankzij voetbalcommentator Mark van Rijswijk – die eveneens bij OOG TV begonnen is – mocht ik op gesprek komen bij Endemol Sport in Amsterdam, want daar lag wel een jaarcontract klaar. Die club maakt programma’s voor onder meer FOX Sports. Mijn vriendin en ik togen naar Haarlem – een prachtige stad op een half uur van mijn werk in Amsterdam. Ik heb twee seizoenen bij FOX Sports gewerkt als redacteur, maar vanwege de onzekerheid ben ik toch verder gaan kijken naar ‘iets anders’ in de voetbaljournalistiek.

Dat iets anders werd uiteindelijk RTL Sport. Zij maakten op dat moment al sportprogramma’s over autosport, darts en voetbal (Europa League). In de zomer van 2015 kwam daar Voetbal Inside bij, dus was de redactie op zoek naar ‘vers bloed’. Eerder dat jaar, in januari, werd namelijk bekend dat de samenwerking tussen het voetbalblad en het programma vanaf seizoen 2015/2016 zou worden verbroken. Het tv-programma en het gelijknamige blad lagen in de clinch, omdat de heren te platvloers zouden zijn geworden. Derksen trad terug als hoofdredacteur van het blad en stopte ook per direct met zijn vaste column. RTL 7-baas Marco Louwerens liet weten dat RTL aan een eigen voetbalplatform werkt. Het was de bedoeling dat de naam Voetbal Insite weer zou terugkeren. De programmadirecteur legde echter de verkeerde naam vast. Hierdoor ging het programma vanaf 10 augustus 2015 verder onder de naam Voetbal Inside. We maakten het programma met een klein team: twee of drie redacteuren en een eindredacteur. Tijdens de uitzendingen werd de groep logischerwijs iets groter in de studio en regie. Maar al met al werkten er niet meer dan vijftien mensen mee aan het programma. Ik merkte al redelijk snel dat de vaste tafelheren René en Johan hun vaste plan trekken en weinig nut zien in het werk van de redacteuren. Wilfred daarentegen nam ons weldegelijk serieus, wat dat betreft vind ik hem echt  (nog steeds) een aanjager van het programma.

Mijn bijdrage vond ik inhoudelijk beperkter dan bij FOX Sports, maar als ik hier op terugkijk doe ik dat ook weer met een aparte trots. Het is je reinste kroegpraat met typische mannenhumor die je in voetbalkantines tegenkomt. Wat mij nog goed bijstaat is de legendarische quote van ADO Den Haag-verdediger Tom Beugelsdijk: ‘Rustaaagh’. Omdat RTL geen uitzendrechten had, letten we extra op interviews die voorbijkwamen bij de regionale omroepen. Zoals ook dit interview bij Omroep West. De kunst is dan om er iets uit te pikken wat opvalt en wat dus ‘zou werken’ in de uitzending. Ik spotte het fragment en wist direct dat het ’s avonds gebruikt zou worden door Wilfred – die uiteraard op de hoogte werd gebracht door ons. Het fragment is tot in den treure uitgezonden, er zijn zelfs T-shirts van gemaakt en veel mensen op straat roepen het nog altijd naar Beugelsdijk. Een ander voorbeeld is het gewiebel van Johan Lokhorst, destijds voorzitter van de raad van commissarissen bij de KNVB. Nadat het Nederlands elftal kwalificatie voor het EK was misgelopen, besloot de RvC om de bekritiseerde directeur betaald voetbal Bert van Oostveen te herbenoemen. Lokhorst kreeg destijds de vraag op een persconferentie hoe het in de toekomst beter moet. Zijn antwoord (“Wij moeten nu alles zetten op het feit dat we vanaf nu iedere wedstrijd moeten winnen'') kwam hem op hoongelach te staan, doordat wij die quote hadden uitgezonden in Voetbal Inside. En herhaling is de kracht van de boodschap, zeker in Voetbal Inside.

Genee, Derksen en Van der Gijp hebben meerdere malen voor controverses gezorgd in de media (en ze doen dat overigens nog steeds). In het programma kwamen regelmatig diverse actualiteiten voorbij en daarbij namen ze geen blad voor de mond. Ook schuwden ze onderwerpen buiten het voetbal niet en namen ze iedereen op de hak met een flinke portie voetbalhumor, satire en kroegpraat. Door de vele incidenten en ongezouten meningen lag het programma vaak onder een vergrootglas. Dat heb ik van dichtbij meegemaakt. Geloof het of niet, maar negen van de tien keer ontstond dit spontaan aan tafel. En laten we wel wezen: iedereen heeft daar wel een keer om moeten lachen. Waarom? Omdat je dat ook in de kroeg of voetbalkantine doet. Wat mij betreft helemaal niets mis mee. Daarbij komt dat de tv-wereld over het algemeen ontzettend nep is. Johan, René en Wilfred doen zich op tv echter niet anders voor dan in werkelijkheid. Daar kunnen veel mensen op tv een voorbeeld aan nemen. Overigens is dit voortreffelijk opgeschreven voor Michiel van Egmond in Topshow en Inside.

Met het werk zelf was helemaal niets mis. Het voelde ook niet als werk. Maar zodra ik thuis was voelde ik juist heel erg heimwee naar het Noorden en was ik diep ongelukkig. De druppel die de emmer deed overlopen was na een optreden van Marcel Hensema in Carré over Ede Staal: ‘Mijn Ede’. De tranen rolden over mijn gezicht tijdens het horen van ‘Mien Hoogeland’ en toen wist ik het zeker: ondanks deze leuke baan en mogelijkheden in het Westen, moeten wij terug. Het Noorden is onze thuis en daar zijn we gelukkig. Daar tegenover stond wel het vinden van een baan in deze regio. Uiteindelijk belandde ik bij RTV Drenthe in Assen, waardoor wij weer in Stad gingen wonen. Indirect kreeg ik een groot compliment van Johan Derksen voor mijn terugkeer naar het Noorden. “Ik moet al ruim vijftien jaar naar dat klote Westen, dus ik begrijp jou wel”, op een typisch Derksen-toon.

Inmiddels ben ik opnieuw (al twee keer) van baan gewisseld, maar de cirkel lijkt nu rond omdat ik in Delfzijl werk, daar waar ik geboren en getogen ben. Tegelijkertijd kijk ik met een glimlach terug op dit westerse avontuur.