Kimchi en Soju
Sinds augustus 2014 is de in Appingedam geboren Erik Bouwman hoofdcoach en talentontwikkelaar van de Zuid-Koreaanse schaatsbond. In het immense sportcentrum in Seoul is de oer-Groninger dagelijks fanatiek in de weer om z'n pupillen te prepareren voor de Olympische Spelen van 2018 in hun eigen land. Vanuit Seoul bericht Erik met regelmaat over z'n belevenissen.
Door: Erik Bouwman
Begin mei zijn we hier weer begonnen met de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen. Weer in een strak regime. Ik neem jullie even mee hoe zo’n week en een gemiddelde dag er uit ziet: Iedereen meld zich op zondagavond op het trainingscentrum en mag een dagje naar huis na de ochtendtraining en lunch van zaterdag. Dus week in, week uit: zondagavond melden- zaterdagmiddag naar huis. Elke dag gaat om 5.30 de wekker en staan alle sporters van het complex ( ca 350) om 6 uur klaar voor een 1e ochtendritueel. Dit bestaat uit een aerobicsessie gevolgd door een eerste lichte training ( voor mijn team dan een lichte training, want bijvoorbeeld het National Wrestling Team wordt om 6 uur al afgebeuld in de eerste trainingssessie). Daarna ontbijt en van 10 tot 12 volgt dan de eerste echte training. Van 12 tot 14 kan er worden geluncht in een megagrote eetzaal waar elke dag, zowel voor het ontbijt, de lunch als het diner een fantastisch uitgebreid buffet klaar staat. Tot 15 uur is het voor de sporters tijd voor een slaapje en werk ik mijn takenlijstje af. Van 15 tot 17.30 volgt dan de middagtraining gevolgd door het diner buffet.
Vanaf 1 juni is ook mijn vriendin hier in Seoul. Zij is aangenomen bij Samsung Engineering. Als ik in de avond tijd heb, fiets ik vaak nog even naar het appartement dat we samen hebben gehuurd. Dit is 3 kilometer van ons Nationale Trainingscentrum. Vaak sla ik het diner over en eten we samen iets in onze nieuwe “Oosterpoortwijk” van Seoul. Soms iets typisch Koreaans en soms gewoon naar de Italiaan of een ordinaire hamburger bij de Koreaanse “Friet van Piet”. Het Koreaanse eten is fantastisch, maar af en toe maken we ook een verkeerde keuze. Zo kregen we laatst varkensdarmen voorgeschoteld en dat ging ons net iets te ver. Of een vissoep waarbij een nog levende en krioelende octopus bij onze tafel in stukken werd geknipt en in de hete soep nog eventjes door protesteerde. Verassend genoeg was het best lekker en wisten we in ieder geval zeker dat het vers was.
Al snel in de avond ga ik dan weer terug naar mijn kamer op het trainingscentrum en stel ik de wekker in op 5.30 voor een zelfde ritueel de dag er op. Zoals gezegd is het eten erg gevarieerd, goed en gezond. Veel groenten, een variatie aan vis, fantastische vleesjes en natuurlijk veel rijst. Iets waar de Koreanen niet zonder kunnen en zowel bij het ontbijt, de lunch als het diner aanwezig is, heet “Kimchi”. Dit is een gefermenteerde koolsoort die op verschillende manieren wordt bereid en vaak met rode peper. Voor de Koreanen is dit de grote vitamine C bron die het immuunsysteem versterkt. In het begin had ik er moeite mee, maar inmiddels kan ik ook niet meer zonder Kimchi. Ieder huishouden heeft ook een grote Kimchi-machine thuis en in de electronica zaken staat deze tussen de wasmachines en koelkasten.
Iets anders wat voor de Koreanen onmisbaar is heet “Soju” Dit is een gedestilleerde rijstdrank met een alcoholpercentage van 20%. Het is echt ongelooflijk hoeveel flessen Soju er hier in Korea dagelijks doorgaan. Waar je ook komt: jong en oud is aan de Soju en vaak gemixt met bier. Voor velen is het zelfs een statussymbool. Als je veel Soju kan drinken, stijg je in aanzien. Zo vertelde een Amerikaanse manager van mijn vriendin een verhaal over een sollicitatie procedure hier bij een groot bedrijf. Het verhaal was dat na enkele sollicitatiegesprekken voor een belangrijke functie er twee kandidaten over bleven, waarbij één van de hoge functionarissen als argument voor de keuze voor één van de sollicitanten als reden opgaf: “Deze man kan erg goed tegen het drinken van Soju”
Ik heb inmiddels ook een paar Soju- en Bier avonden gehad met mijn begeleidingsteam en ben volgens mij wel geslaagd voor het examen. Al hadden ze niet door dat ik af en toe iets wegsluisde in een strategisch onder de tafel opgesteld glas met water. En één van deze avonden was ook in het bijzijn van een belangrijke director van onze Bond. Guus Hiddink had me al verteld dat de beste gesprekken plaats vinden op deze avonden en het goed is voor het onderling contact. En hij heeft gelijk gekregen, want die avond de beste discussies gehad sinds mijn verblijf hier en sindsdien ook een veel betere communicatie met deze director. Alleen is het daags er op een iets minder gevoel. Leve de Soju!