KCG
Foto: Archief Jan Kanning
Geen club in Groningen die op zoveel landstitels kan bogen als de Kunstrij Club Groningen, kortweg KCG genoemd. Op de palmares van deze nog betrekkelijk jonge vereniging, die in 1970 werd opgericht, staan liefst 24 kampioenschappen bij de senioren. KCG loopt dus anno heden één op twee qua landstitels en dat is zelfs in nationaal opzicht niet veel clubs gegeven.
Natuurlijk, enige relativering van deze prestaties is op zijn plaats. Want ja, de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het kunstschaatsen in Nederland a) niet op een bijster hoog peil staat en b) de concurrentie voor de KCG'ers ook nooit echt groot was.
Desondanks staat deze erelijst sec als een huis en geeft aan dat deze, althans in Nederland, weggezakte sport in de stad Groningen nog wél volop leeft. KCG doet er in elk geval alles aan om de Gouden tijden van Sjoukje en Joan nog eens te laten herleven.
Sjoukje en Joan waren lievelingsheldinnen van het Nederland in de jaren zestig van de vorige eeuw. Hun achternamen, respectievelijk Dijkstra en Haanappel, hoefden destijds niet te worden genoemd. Iedereen wist dat het hier een buitengewoon succesvol kunstrijduo betrof. Met Sjoukje als meest succesvolle Oranje-uithangbord. Ze werd zowel wereld- als Olympisch kampioen. Joan schitterde vooral in de professionele shows van de Wiener Eisrevue en Holyday on Ice.
Sjouke en Joan waren ook de inspiratiebronnen voor de oprichting van de Kunstrij Club Groningen, toen in 1970 het ijsstadion Stadspark was verrezen. Ruim tien jaar later, in 1981, begroette de club haar eerste kampioene van Nederland, Rudina Pasveer. Zij zette de toon voor de KCG.
Rudina Pasveer, wier zus Alida drievoudig kampioen van Nederland is in het marathonschaatsen, kreeg in Li Scha Wang de volgende vaandeldraagster van KCG. Wang kon in de jaren van 1983 tot l987 zelfs vier titelstreepjes achter haar naam laten graveren. Haar zus Tjin Li onderbrak deze reeks in 1985.
Mede daardoor wekte de KCG aantrekkingskracht bij vooral jonge meisjes, die in deze wereld van dubbele Axels, Rietbergers en pirouettes hun heil zochten. Van hen ontpopte Marion Krijgsman zich als de volgende blikvanger van het Groninger kunstrijden. Zij domineerde in de eerste helft van de jaren negentig met eveneens vier keer goud.
Maar primus inter pares bij KCG was toch wel met afstand Karen Venhuizen. Deze Zuidlarense domineerde in het eerste decennium van de 21ste eeuw. Liefst negen kampioenschappen in successie, van 2000 tot en met 2008, staan er op haar naam en dus ook op die van de KCG. Een tot op de dag van vandaag nog nooit vertoonde reeks. Maar waar Sjoukje en Joan ook over de grens scoorden, moesten alle Groningse kampioenen het doen met marginale rollen bij de grote internationale toernooien.
De laatste landskampioen van KCG was trouwens een jongeman, Boyito Mulder genaamd. Hij kam tot een glaszuivere hattrick, van 2010 tot en met 2012. Ook deze prestatie moet wel in het perspectief van de huidige vaderlandse kunstrijdarmoede worden geplaatst. Want Mulder had nog minder tegenstand dan voornoemde meiden.
Inmiddels is deze Mulder hoofdcoach van de KCG geworden en probeert hij een nieuwe lichting kampioenen te kweken. Hij kan putten uit een behoorlijk potentieel, mede het gevolg van de succesvolle tv-show Sterren op het ijs, die het kunstrijden op de schaats in Nederland een positieve injectie heeft gegeven.
Misschien kan de KCG ook ooit nog eens een nieuwe Sjoukje voortbrengen.