Is Arie Wink de redder van Lycurgus?

Door: Dick Heuvelman

Met een noodkreet richting de gemeente Groningen begint Amysoft/Lycurgus in het Zuid-Hollandse Zevenhuizen, waar ZVH de opponent is, aan een vervolg van haar prijzenjacht die in het nu bijna afgesloten decennium liefst tien keer werd bekroond. De club die jarenlang gebukt onder het imago van een notoire loser, heeft inmiddels een geheel nieuwe statuur gekregen, die van prijzenpakker. Het is anno heden met afstand de succesvolste club van Stad en Ommeland met twee handen vol hoofdprijzen in een tijdsbestek van nog geen vijf jaar: drie landtitels, twee nationale bekers en vijf Supercups.

Dat is een hele prestatie, zeker afgezet tegen alle financiële sores tussen al deze sportieve bedrijven door. Ook aan het begin van het seizoen 2020-2021 is de stormbal  weer eens gehesen in het Alfa College. Dit keer door Arie Wink, die zich vorig jaar liet verleiden om Lycurgus over de woelige baren te loodsen. Wink kent het klappen van de financiële zweep in de wereld van de topsport, waarin hij jarenlang FC Groningen heeft gediend als lid en voorzitter van de Raad van Commissarissen. Met Wink lijkt Lycurgus eindelijk eens een goede bestuurlijke slag te hebben geslagen. Hij staat aangeschreven als een invloedrijk man, weet hoe de hazen lopen in de stad Groningen. Met name in het politieke circuit. Wink voelde er zich gelijk een vis in het water en dat heeft de organisaties die hij ooit van dienst is geweest, geen windeieren gelegd.

De coronacrises dreef Wink tot een opmerkelijke stap. Hij schroomde niet de bedelstaf ter hand te nemen en zich daarmee bij de politieke leiding van de stad te melden. Hij pakte het diplomatiek aan: Waarom de gemeente nooit eens bij zijn club kwam informeren hoe het gaat in deze tijden van alom loerend covid19-gevaar? Want ja, Lycurgus is toch niet zo maar een club. Het is   een mooi uithangbord van de stad geworden. Eentje dat zowel nationaal als internationaal voor veel exposure zorgt. En zo'n promotiekanaal laat je toch niet financieel doodbloeden? Ofwel, Arie Wink hield vriendelijk doch dringend zijn hand op. En dat in een stad waar de liefde voor topsport alleen in de Euroborg merkbaar is. Clubs als Donar en Lycurgus kregen vanuit het Stadhuis steevast te horen dat ze als profclubs hun eigen boontjes maar moesten zien te doppen.

Maar zie, Arie Wink kreeg zowaar een ander antwoord. Er valt te praten met sportwethouder Inge Jongman, die nog wel fijntjes repliceerde dat er wel degelijk al met zijn club was gepraat. Was Arie blijkbaar even vergeten? Niet genotuleerd ook. Hoe dan ook, de deur naar gemeentelijke noodsteun is op een kiertje heeft gezet. Als Arie maar wel even de boeken van Lycurgus mee wil nemen naar de eerstvolgende afspraak met Inge. De gaven en reputatie van Arie kennende, zal Lycurgus  niet vergeefs aangeklopt hebben bij de gemeente. Zodat Lycurgus, als er een x-bedrag (50.000?) aan euro's richting Kardinge is gegaan, niet zal worden geveld door ene corona en er andermaal volop gestreden kan worden voor nog nog meer clubroem, maar zeker ook ter meerdere eer en glorie van de stad Groningen.

Het eerste signaal daarvoor is inmiddels afgegeven. Dat gebeurde in Ede waar Lycurgus haar vijfde Supercup oogstte. De finaleklus tegen de inmiddels klassieke rivaal uit Doetinchem, Active Living Orion, werd vrij soeverein geklaard: 3-1. Maar wie deze uitslag verder ontleedt, zal zien dat het krachtverschil toch ook weer niet zo heel groot was. Twee van de vier sets draaiden uit op puntje-puntje gevechten.

Een vierde kampioenschap van Nederland zal Lycurgus niet komen aanwaaien. Niet alleen Orion, dat zich versterkt zag met twee geroutineerde internationals - de Nederlander Jasper Diefenbach en de Australiër Adam White - ook Draisma/Dynamo gaat onder aanvoering van coach Redbad Strikwerda, de man die Lycurgus graag mag plagen met beleidsmatige kritiek ('Lycurgus is een koopclub'), weer op titeljacht. In Apeldoorn wordt zelfs al een nieuw clublied gekoesterd, waarmee wordt gepreludeerd op een dertiende landstitel.

Deze jaargang staat derhalve op voorhand weer in het teken van het spelletje Wie van de Drie? Met Sliedrecht Sport als dark horse. De resterende clubs mogen slechts als behang fungeren voor de topclubs. Wat dat betreft zit het volleybal hier in hetzelfde schuitje als het basketbal. Er is te veel krachtsverschil voor een gezonde competitie. De basketballers hebben dat nu wel gezien en zitten in de eindfase van de vorming van een BeNeliga, die volgend jaar van stapel moet lopen. De volleybalwereld is nog niet zo ver, maar als het aan Lycurguscoach Arjan Taay ligt, moet zo'n liga er in zijn sport ook zo snel mogelijk komen. Het is de hoogste tijd, wil het Nederlandse clubvolleybal Europees niet steeds verder wegzakken.

Over zijn eigen ploeg voor dit seizoen is hij tevreden. Weliswaar is de selectie met één man ingekrompen, van dertien spelers naar twaalf, en is ook de mental coach wegbezuinigd; de kwaliteit van het geheel lijdt er niet onder gezien de eerste (oefen)excercities en het binnenhengelen van de vijfde Supercup.

De Canadees Luke Herr maakt als nieuwe dirigent van het Groninger spel tot dusver een prima indruk en zijn landgenoot Jerome Cross verhoogt de slagkracht van de Blue Army. Waarbij aangetekend dat stabiliteit niet zijn sterkste punt is. Maar met nog vier andere kanonnen, de uit Belgie teruggekeerde Auke van de Kamp, de jeugdige flyers Bennie Tuinstra en Geoffry van Gent, als ook de geroutineerde houwitser Erik van der Schaaf, lijkt het aanvallend wel snor te zitten met Lycurgus. En dan zijn er nog de betrouwbare middenmannen Dennis Borst en Hossan Ghanbari, die als blokkeerders hun sporen in dit werk ruimschoots hebben verdiend. Ervaren  Lycurguswatchers hebben inmiddels vastgesteld dat Lycurgus er al met al weer een tikkie beter op is geworden. Dat moet nog wel even worden bewezen, maar met dit stel is het niet moeilijk te voorspellen dat Groningen weer gaat doen om de prijzen.

Voorlopig zijn de Lycurgianen niet in levende lijve te zien, want hoewel het thuispubliek in het Alfa College moeiteloos afdoende is te verspreiden, ontkomt ook Lycurgus niet aan de landelijke aanscherping van de coronamaatregelen. Maar met de dank aan de NeVoBo zullen alle wedstrijden in de eredivisie via een livestream te zien zijn. De techniek staat nog altijd voor niets.


Dick Heuvelman

Over Dick Heuvelman

Dick Heuvelman is synoniem aan Het Sportgeweten van het Noorden. Maar de oud-sportjournalist van het Dagblad van het Noorden, laat ook de landelijke en internationale sport niet met rust.

WEBSITE