“Ik zie iets voor me en dan gaan we dat gewoon doen”

Hein Gerd Triemstra speelde maar liefst tien seizoenen bij Donar en was er daarnaast ook nog eens twee seizoenen assistent-coach. Na zijn actieve carrière hield Hein Gerd zich vooral bezig met het herkennen en ontwikkelen van talenten in het algemeen en in het bijzonder bij de basketbalsport. Hij bleek talent te hebben voor het ‘herkennen van potentieel’ zoals hij het zelf noemt. Dit talent zet hij dan ook graag maximaal en interactief in met, maar vooral voor anderen. Maar wat is nou eigenlijk talent en hoe herken je dat dan? Wij nemen u graag mee op de route die Hein Gerd heeft (en nog steeds) bewandelt bij het nastreven van zijn ambities als talentontwikkelaar.

Hein Gerd kwam als zesde van negen kinderen in 1971 ter wereld in het dorpje Delfgauw in de gemeente Pijnacker. Zijn ouders kwamen oorspronkelijk uut Stad maar vader Triemstra kreeg in het westen des lands een baan in het onderwijs aangeboden en dus verhuisde de familie, die toen nog bestond uit twee broers, richting Oldenzaal om later in Delfgauw neer te strijken waar vader Triemstra hoofd werd van een basisschool.  Ook de vader van Hein Gerd zag destijds al het nut in van talentontwikkeling. “Uiteindelijk heeft mijn vader deze basisschool omgeturnd naar een Jenaplan onderwijs school. Hij had dus al vroeg door dat klassikaal onderwijs niet bij ieder kind voor de juiste prikkel zorgde en dat het kind vaak niet goed bediend werd. Dus echt talentgericht. En daar kwam dus dat Jenaplan uit. Op de zijkant van de school stond; ieder kind is uniek en als je vanuit die zienswijze kijkt dan paste het Jena concept natuurlijk heel goed. Dat geldt eigenlijk voor algemeen onderwijs maar de filosofie is bijvoorbeeld ook heel goed toepasbaar op een basketbaltraining.”

Een groot gezin dus waarin sportiviteit de boventoon voerde. “Van de 9 kinderen heeft er precies één niet gebasketbald. Gek genoeg kreeg het basketbal virus mij te pakken door diverse vriendjes die al bij de lokale vereniging speelden en niet door mijn twee oudere broers die ook basketbalden. Van nature was en ben ik nog steeds bloedfanatiek. Altijd buiten spelen waar ik dan veel sport opzocht. Werd er ergens gevoetbald dan was ik daar ook. Ik kon op jonge leeftijd mij al goed inbeelden wat ik wilde bereiken in het basketbal. Ik heb gedaan wat ik me had voorgenomen ook met betrekking tot het Nederlands team bijvoorbeeld. Ik was realistisch en heb eigenlijk nooit hoger gedroomd. Ik was niet super talentvol maar beschikte over een goede mentale weerbaarheid. Fien de Jong, mijn oude teammanager bij DAS zei gekscherend altijd dat ik de motoriek van een wijkagent had maar daar had ik wel een goed excuus voor. Ik ben namelijk met de navelstreng om mijn nek geboren en daardoor was mijn fijne motoriek niet zo goed. Op jonge leeftijd kreeg ik dan MRT (Motorische Remedial Teaching)om onder andere beter te leren schrijven. Ik ben er heilig van overtuigd dat de sport mij hierbij ook enorm geholpen heeft om beter te bewegen.” 
 
Ondanks zijn ietwat beperkte motoriek kan Hein Gerd terugkijken op een fantastische carrière. Hij speelde 14 seizoenen in de vaderlandse eredivisie, proefde aan het internationale basketbal met 71 interlands, waarvan 10 als aanvoerder en werd kampioen in Oostenrijk waar hij in 1999 tien Europacup wedstrijden speelde tegen o.a. Valencia. Natuurlijk kon hij best een aardig balletje gooien maar het was zijn fanatisme en doorzettingsvermogen dat hem, naast zijn mentale weerbaarheid, zover bracht. “Ja, fanatiek en doorzettingsvermogen, dat ik het kan laten lukken, dat is wel één van mijn grootste krachten. Ik zie iets voor me en dan gaan we dat gewoon doen. Opgeven komt dan niet in mijn vocabulaire voor.” Tijdens zijn actieve loopbaan begon Hein Gerd zich meer en meer te interesseren in het begeleiden van talenten en dan met name of het talent ook die andere eigenschappen beheerst die ervoor nodig zijn om de top te halen.

“Kijk, die motorische ontwikkeling is vrij snel zichtbaar maar het duurt maanden om erachter te komen of iemand talent voor topsport heeft want daarvoor zijn andere talenten belangrijk zoals bijvoorbeeld doorzettingsvermogen, hoe gaat men om met tegenslagen, kan men oplossingen vinden, hoe zit het met het cognitieve gedeelte, ja zeg maar de dingen die je niet direct ziet, daar heb ik wel een neusje om die te herkennen. Neem als voorbeeld nu eens het motorisch talent in sport. Omdat de meeste mensen dat goed kunnen waarnemen zeggen ze vaak jij bent talentvol en in mijn beleving is het zo dat als mensen tegen iemand zeggen jij bent al iets, dan gaat diegene vaak stoppen met zijn of haar best te doen. Dus eigenlijk is de omgeving daar debet aan. Ik vergelijk het wel eens met zingen. Iedereen kan wel horen of iemand vals of zuiver zingt. Als je vals zingt dan zeggen ze vaak jij kunt niet zingen maar dat wil niet zeggen dat diegene in potentie geen aanleg zou hebben om goed te kunnen zingen. Dus in plaats van te zeggen joh, je hebt echt talent zeg ik vaak, je hebt aanleg om echt goed te worden hierin als je…. En dan geef je aan wat hij of zij ervoor moet doen en minstens zo belangrijk voor moet gaan laten. Je moet dus als het ware een “growth mindset‘ gaan creëren.” 

Bij het Noorderpoort legde Hein Gerd mede de fundering voor excellentieonderwijs. Hij werd betrokken bij het programma om talenten die bereid waren een stap extra te doen te gaan begeleiden. Daar werkte hij soms ook met Multi talenten. “Dan was er iemand die hoogbegaafd was maar die wilde niets liever dan banketbakker worden, haar eigen bedrijf starten, dat soort voorbeelden zie je niet zo vaak. De omgeving zegt dan joh, je bent zo slim, jij moet lekker gaan studeren waardoor de omgeving je eigenlijk een kant op stuurt waar je zelf helemaal niet gelukkig van wordt. Je moet je hart volgen, doen waarvan jij vindt en denkt dat je potentieel ligt.”

Naast het creëren van de perfecte leeromgeving heeft het pedagogisch leiderschap hem altijd gefascineerd. Om zijn woorden kracht bij te zetten ontwikkelde Hein Gerd na zijn afscheid met een een kampioenschap in 2004 samen met Mark Schuurman een ontwikkelingsplan voor basketbaltalenten in Groningen. “Ik besteedde naast mijn topsport werkzaamheden bij het Noorderpoort gepaste tijd en aandacht aan basketbal. Uit dat plan zijn onder andere de basketbalschool en basketbalklas voortgekomen. De basketbalschool, die tot nu toe maar liefst zo’n 35 eredivisiespelers heeft voortgebracht, bestaat heden ten dage nog steeds in vrijwel ongewijzigde vorm terwijl de basketbalklas op is gegaan in het RTC dat ook wel bekend staat onder de naam Basketball Academy Groningen en waar ik een aantal jaren heb mee mogen helpen.”

Bij de zoektocht naar de persoon achter het ‘talent’ zoekt Hein Gerd vaak de zogenaamde onbewuste dialoog op. “Om het potentieel van iemand te kunnen ontdekken breng ik iemand het liefst in een actieve setting. Als ik bijvoorbeeld iemand zie spelen dan zie ik eigenlijk in het gedrag en in voorkeuren een heleboel kleine dingen zoals daar zijn creativiteit of durft iemand te beslissen, zeg maar kleine kwaliteiten. Dat lukt ook wel in een gesprek maar ik zie het veel sneller in een actieve setting. Het mooie is dat in een interactieve omgeving die kwaliteiten vaak onbewust getoond worden terwijl in een gesprek je de woorden vaak veel bewuster kiest waardoor het talent soms verstopt kan blijven. En dan is er ook nog de combinatie van wens en talent. Er zijn al zoveel definities van talent maar ik heb er op basis van onderzoek en ervaringen zelf ook nog één bedacht namelijk; ‘Jouw grootste talent is de verbindende snaar tussen jouw diepste wens en de wereld om je heen’. Zo is mijn diepste wens bijvoorbeeld om anderen te helpen om hun talent te laten ontdekken en kom je tot je eigen diepste wens dan kom je uiteindelijk ook makkelijker tot je talent. Dan heb ik het hier niet over je eigen ego strelen maar hoe je de wereld om je heen zou willen verbeteren. De omgeving wil van alles van je maar je diepste wens zou eigenlijk altijd leidend moeten zijn.”
 
Als geen ander ziet Hein Gerd de toegevoegde waarde van een jeugdopleiding. “Het is het anker van je vereniging of instituut. Je hebt spelers nodig die jouw identiteit, jouw visie en jouw manier van doen omarmen. Het zou fantastisch zijn als bijvoorbeeld spelers al op jonge leeftijd naar Groningen gehaald kunnen worden want het echte talent ontwikkelen begint als ze tussen de acht en twaalf jaar oud zijn. En dan hoeft Donar bijvoorbeeld niet verantwoordelijk te zijn maar ze zouden het wel echt belangrijk moeten gaan vinden. En dat is tot op heden in mijn beleving nog niet echt gebeurd. Men is hierin al wel in aan het verbeteren maar er liggen nog voldoende mogelijkheden om het één en ander naar een hoger plan te tillen.”
 
Momenteel Werkt Hein Gerd in Luxemburg bij VIBBALL. Hier helpt hij zijn vriendin Ildikó bij het opzetten van haar nieuwe club die zij gestart is. Hij geeft er trainingen, helpt met de randzaken die bij het opbouwen van een club komen kijken. Uiteindelijk zou dit binnen vijf jaar moeten resulteren in een club die met alle leeftijdscategorieën op het hoogste niveau in Luxemburg speelt. “Het is geweldig om te zien dat haar ideeën voor wat betreft opleiden en herkennen van talent naadloos aansluiten bij die van mij. Eerst hadden we een doelgroep van 4 tot 10 jaar maar je ziet dat er ook wat oudere kinderen behoefte hadden en dus loopt het nu van 4 tot 14 jaar. Voor die kinderen is het geweldig om training te krijgen van haar, ze heeft twee EK’s gespeeld, heeft 24 jaar professioneel gespeeld, heeft ervaring om topspelers op te leiden, kortom, die kinderen leren het gewoon goed aan. We gaan echt heel erg diep in op de details, zo is er bijvoorbeeld enorm veel aandacht voor herkennen in de twee tegen één, waar ligt het voordeel enzovoorts. We creëren daar echt een goede omgeving en het is dan ook geweldig om daar deel van uit mogen te maken. Tel daarbij op de prachtige natuur, de populariteit van het basketbal in Luxemburg, het goede onderwijssysteem. Nee, ik zie me hier niet zomaar weg gaan.”
 
Hein Gerd is een opleider pur sang. Altijd bezig om het beste uit anderen naar boven te halen waarbij het creëren van een gunstige omgeving een belangrijke factor speelt. Hein Gerd vindt de quote zoals die heden ten dage nog op de Website van het RTC te vinden is dan ook nog steeds houtsnijden.

“Talent is er altijd, maar de omstandigheden laten het groeien en bloeien.”