Hoe de tijd leidt tot transformatie
Nog vaak hoor ik, jij kogelslingeren? Dit verraad het online zoekgedrag van mensen. Nog fascinerender zijn de woorden die veelal daarna volgen: goh, ik dacht dat dat allemaal van die grote, vierkante en forse dames waren! Het wordt nog net niet gezegd, maar er wordt duidelijk gedoeld op ‘van die mannelijke types’.
Ondertussen is het alweer 22 jaar geleden dat ik de overstap maakte vanuit de meerkamp naar het kogelslingeren. Het atletiekonderdeel intrigeerde mij enorm. Zo’n zware bal aan een ijzerdraadje. De vele dimensies die kogelslingeren vraagt: balans, geduld, souplesse, fijne coördinatie, gevoel voor ritme en timing. Maar ook explosiviteit, snelheid en kracht.
De ervaringen van mijn eerste aan internationale wedstrijden op het mooiste atletiekonderdeel zijn prachtig. Inderdaad voelde ik mij klein in het internationale veld. Veel grote en zeer robuuste meiden die de 4 kg slingerkogel meters ver het veld in smijten. Veelal in lengte niet groter dan mijn 1 meter 79. Maar kneiters sterk en dat zag je er aan af! Nieuwsgierig als ik ben probeerde ik het gesprek aan te gaan. Informatie te verzamelen over hun manier van trainen, over wat ze doen. Veel vragen die lange tijd onbeantwoord blijven door taalbarrières en ontoegankelijkheid.
Maar we zeggen niet voor niets “komt tijd komt raad”. Verbazingwekkend het verschil met 20 jaar geleden. De slingeraars van nu zijn techneuten. Tot in de precisie wordt getraind op het juist plaatsen van de voeten, het inzetten van de heup, de transfer van de kracht uit de benen naar de kogel. Uren van arbeid. Van het dagelijks maken van 60 slingerworpen. Maar ook sprinten, springen en kracht. Atletische types, die dansen door de ring en de kogel op het juiste moment lanceren.
Een heel ander beeld dan ooit één van mijn eerste wedstrijden in een ver verleden. Ik was verward. Dames met elke dag andere haarkapsels en haarkleur. Groot, breed geschouderd en door hun teamoutfit niet de vrouwelijkheid zelfde. Veelal uit de Oostblok landen. Oersterk en goed. Na enkele dagen blijken de dames pruiken te dragen, hoor ik mannenstemmen, en zie ik zichtbare (beginselen van) baarden en snorren. Maar tijdens het afsluitende diner wel in cocktail & party outfit: lint schoentjes opgeknoopt tot aan de knie, rokjes met mouwloze topjes, lange gala handschoenen en veel rode en blauwe make-up.
Dit is nu een anekdote. Een beeld dat je al jaren niet meer ziet. De tijd heeft zijn werk gedaan. Kogelslingeren laat atletische dames zien die techniek, souplesse, kracht en snelheid combineren. Die dansen in de ring en de slingerkogel op het juiste moment loslaten. Op zoek naar het perfecte resultaat. Pure precieze! Een plaatje, wat ik graag in uw geheugen prent.