Het wonderlijke leven van Hans Nijland
Beeld: archief Jan Kanning
(eerder gepubliceerd op 25 februari 2016)
Naar eigen zeggen was hij heel lang geleden een gevaarlijke en doeltreffende spits van HSC in Hoogezand-Sappemeer en Niekerk. Heb het niet kunnen controleren zoals een goed journalist betaamt. Vast staat wel dat Hans Nijland, geboren 12 mei 1960 te Amstelveen, in januari 1996 als commercieel manager in dienst trad van FC Groningen. Hij vierde dus onlangs een jubileum. Het feestje vond plaats in besloten kring. Een echte party is op komst. In september is Hans maar liefst 20 jaar algemeen directeur van de groen/witte trots van Noord-Nederland. Hij is nu al geruime tijd de langstzittende baas van een BVO. Het zou me dan ook niet verbazen als Koningin Maxima vlak na de aftrap van volgend seizoen even in Euroborg opduikt om Hans een onderscheiding op te spelden. Hij heeft er zeker eentje verdient.
Hans Nijland, oudste telg uit een Joods gezin met vier kinderen, verhuisde al na een half jaartje van het jachtige Amstelveen naar het rustige dorpsleven in Hoogezand-Sappemeer. Al gedurende z'n kinderjaren bleek hij een handige en slimme jongen. In 1983 richtte de destijds 23-jarige jongeling met een zakenpartner in Drachten het bedrijf Ad Rem op. Nog altijd vindt hij het prachtig om een advertentieverkoper genoemd te worden. De handel draaide als een tierelier. Hans en z'n partner ontwikkelden zich tot grote spelers op de markt. Z'n naam en werkwijze kwamen onder de aandacht van de Hoge Heren van het destijds zieltogende FC Groningen. Hans verkocht z'n aandelen in Ad Rem in ruil voor een berg geld en nam op verzoek van onder anderen Ed Zijp en Wim Entzinger de commerciële leiding in handen bij de FC.
Hij begon in een heel diepe kelder zonder personeel, zonder geld en bijna geen faciliteiten om sponsoren te behagen. Hij werkte vanuit een piepklein kantoortje in de spelonken van het sterk verouderde Oosterpark. Gaandeweg kreeg Hans, workaholic van huis uit, de benen er onder. Hij draaide met speels gemak wekelijks een uurtje of honderd. FC Groningen voer er wel bij.
Zo'n beetje m'n eerste kennismaking met Hans was er eentje om nooit te vergeten. FC Groningen was op zoek naar een nieuwe keeper. Via, via was mij ter ore gekomen dat Roy Beukenkamp het mannetje zou worden. Roy natuurlijk even gebeld. Hij bevestigde dat er 's avonds een gesprek zou zijn in motel Drachten. Later die dag speelde FC Groningen een oefenwedstrijd in Hoenderloo. Na afloop live voor de microfoon van Radio Noord confronteerde ik trainer Jan van Dijk met het nieuws. Hij schrik zich een hoedje en hield zich begrijpelijk van domme. M'n telefoon draaide die avond overuren. Rond kwart over tien kreeg ik Roy te pakken. Hij meldde opgetogen dat er een akkoord was bereikt over een driejarig contract. Bingo dus. Voor de vorm belde ik ook met Hans. Althans dat was de bedoeling, hij, de man die altijd thuis of mobiel opnam, was ineens niet traceerbaar. Hans was in rook opgelost. Rond half twaalf was ik er helemaal klaar mee. Ik sprak z'n voicemail in en meldde dat Radio Noord de volgende ochtend het nieuws van Roy de ether in zou slingeren. Binnen dertig seconden rinkelde plotsklaps m'n telefoon. Hans aan de draad met een ontkenning bij hoog en laag. Partijen waren wel in gesprek volgens Hans.
De volgende ochtend schalde het bericht 'Roy Beukenkamp wordt de nieuwe keeper van FC Groningen' door de ether. Toen waren de rapen helemaal gaar. Om negen uur die ochtend had ik in Eelde een interview met oud-wielrenner Popke Oosterhof. M'n mobieltje ging over. Roel Dijkhuis, directeur annex hoofdredacteur RTV Noord, aan de draad. 'Jongeman', zei Roel met omfloerste stem, 'De heer Nijland heeft een klacht over jou ingediend. Die keeper schijnt nog niet rond te zijn'. Ik was gelijk messcherp. 'We hebben het bericht al gemeld en straks kun je op jouw zender een interview met Beukenkamp beluisteren. Ik heb nu geen tijd meer. Als ik hier klaar ben ga ik naar het Oosterpark om heer Nijland ter verantwoording te roepen. Je hoort nog van me'. Anderhalf uur later zag ik Hans staan in de middencirkel van het Oosterpark. Hij was bezig met een interview voor OOG TV. Korte tijd later zag Hans me staan in de catacomben en schreeuwde hij 'Hoe durf je me 's avonds na tien uur te bellen. Mijn vrouw sprak er ook schande van'. Ik bleef rustig en riep 'Kom jij straks maar even in het kantoor van Theo Huizinga.
Opgewonden betrad Hans de ruimte en riep hij dezelfde teksten. Ik heb hem mijn story meegedeeld en er aan toegevoegd dat hij nog maar net in de voetbaljungle aan het werk was en dat het toch niet gewoonlijk is om een betrouwbare journalist voor te liegen. Hans keek me kort indringend aan en gaf me een hand. Nog altijd ben ik officieel niet in kennis gesteld van de komst van Roy. Toch heeft hij bijna 200 wedstrijden voor FC Groningen gekeept.
Twee jaar later kwamen Hans en ik bij toeval in gesprek over enkele commerciële zaakjes. Hij vond dat ik wel aardige ideetjes had en polste me voor een functie. Ik had er wel oren naar. Hans zou erop terugkomen. Het duurde en duurde maar. Wat bleek, Hans had rood licht gekregen van Ed Zijp, die van mening was dat ik een prima vent was maar toch meer een journalist dan een commerciële man voor FC Groningen. Nou, prima toch. Het is bij mijn altijd graag of niet.
Weer jaren later was er die vreselijke tsunami. Ik bedacht een benefietwedstrijd in het Oosterpark tussen FC Groningen en Veendam. De trainers Ron Jans en Jan Korte waren onmiddellijk oké en Hans hoefde geen vijf tellen na te denken. De commerciële afdeling van de FC en ook de plaatselijke media ging in de overdrive. De gevolgen: Oosterpark vrijwel uitverkocht, prachtige recette, sponsorbedragen en gemeentelijke- en provinciale inbreng en landelijke aandacht. Kortom, een succes. De volgende dag ontving ik aan de deur een fraaie ruiker van.....Hans Nijland.
De verhuizing van het Oosterpark naar Euroborg, in 2006 a raison van 45,5 miljoen euro, was uiteraard de redding van FC Groningen en van Hans, die zich vanaf dat moment helemaal kon uitleven. Op het commerciële vlak had hij sponsoren tenminste iets te bieden. Van meet af aan liepen de zaken crescendo. Er ontstonden zelfs wachtlijsten voor seizoenkaarten. Hans, destijds bevriend met Joop Munsterman die nog niet zo lang geleden FC Twente in de afgrond deed belanden, wilde de capaciteit van Euroborg via een extra ring naar 35.000 toeschouwers verhogen. Het was een ludieke gedachte, maar niet haalbaar en dus onwenselijk waren de Hoge Heren van mening. Een te klein achterland was ook een belangrijke reden. Het is de afgelopen jaren ook gebleken dat topwedstrijden bijna of uitverkocht zijn, maar er voor reguliere duels met kleintjes altijd capaciteit te over is.
Hans heeft zich bij FC Groningen altijd omringd met kundige personen in hun vakgebied. Zo vormde hij vele jaren een supertrio met financiële man Erik Mulder en technische man Henk Veldmate. En dan was er natuurlijk nog zeven jaar lang trainer Ron Jans, weggeplukt als assistent bij FC Emmen. Onder leiding van Jans bereikte de FC twee jaar achter elkaar Europees voetbal. En onder supervisie van de huidige trainer Erwin van de Looi speelde de FC wederom Europees en werd vorig seizoen de eerste prijs in de historie binnengesleept: de KNVB-beker. Jans, Mulder, Veldmate zijn inmiddels foetsie en Van de Looi neemt per 1 juli de benen.
Uiteraard blijft Hans blijft keurig zitten waar hij al twintig jaar zit. Hij heeft nu onder anderen commerciële man Robbert Klaver en Gerard Kemkers, aanjager Topsport Zorgcentrum, aan z'n zijde. Hij is duidelijk ook een man van het volk. Niks geen blauwe pakken, gewoon spijkerbroeken met overhemden en colbertjes en gewoon praten, zeker niet articuleren. Een no-nonsense type onder het motto: Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Daar houdt men in Stad en Ommeland van. In de nacht na de zo prachtige bekertriomf in de Kuip op PEC Zwolle verscheen Hans om een uurtje of een ten tonele in zijn Poelestraat. Met een paar biertjes erbij ontpopte hij zich temidden van de massa op het Poeleplein als een regelrechte volksmenner. Hij moet zich welhaast een Keizer Nero gewaand hebben. De hamvraag is voorlopig: Komt Koningin Maxima in september met een onderscheiding in Euroborg voor deze wonderlijke jongeman?