Het hoofd koel houden

Net weer een snikhete dag achter de rug. Voor iedereen lastig om het hoofd koel te houden, maar voor onze atleten extra lastig. En als je traint op het heetst van de dag wordt het daar niet per se makkelijker van. Ik hoor u denken: waarom? Dan train je toch later (of eerder)?

Gelukkig zijn we dit jaar goed geoefend in het hoofd koel houden, door Corona. Eerst mochten we helemaal niet meer (samen) trainen, toen alleen kleine groepjes. Van wedstrijden was al helemaal geen sprake. Maar ook wij zagen, na de persconferenties van Rutte, wekelijks de panelen schuiven. Elke week weer een andere situatie, weer een nieuwe planning. Hoe dan je hoofd maar eens koel.

Van wedstrijden geen sprake. Opeens wel weer wedstrijden plaatsvinden, maar toen waren er geen wedstrijden. Dus hup allemaal naar de eerste beste beschikbare wedstrijd. Daarna popten wedstrijden als paddenstoelen uit de grond. Dus overal voor inschrijven, je weet maar nooit. Gekkenhuis. Ik kwam op plaatsen waar ik voor wedstrijden als coach nooit eerder kwam: Ede, Haarlem, Dortmund (outdoor). Hou dan je hoofd maar eens koel. Van een normale planning was geen sprake meer. Opeens werd ook een NK aangekondigd: laatste weekend van augustus (over twee weken dus). Toen moesten wel een beetje serieus gaan plannen, en ons hoofd dus echt koel houden.

Gelukkig bleken de atleten als snel in vorm, velen liepen al persoonlijke records. Wat leren we hier eigenlijk van? Afijn de koers richting het NK werd al snel duidelijk voor de meesten. En toen het warme weer. Gelukkig waren we al zo bedreven in het hoofd koel houden dat dit een makkie was. Beetje meer pauze in de training, beetje meer drinken en klaar is kees. En waarom trainen op het heetst van de dag: dat was nu eenmaal ons “Corona-slot” (tijdstip dat wij op de baan mogen trainen). En na al het gedoe van dit jaar, was dit maar een “minor issue”.

Nu is het alleen nog zaak er voor te zorgen dat onze atleten over twee weken op het NK ook hun hoofd koel houden. Dan kunnen we hopelijk mooie dingen verwachten Bram Buigel, Suzanne Voorrips, Thijmen Kupers (zonder specifieke voorbereiding op een vreemde afstand: 1500mtr), Leonie van Vliet, Elisa de Jong, Marit Dopheide en hopelijk nog een onverwachte uitschieter. Als we ons hoofd er maar bij houden…