Henk Plenter, Be Quicks boegbeeld aller tijden
In de annalen van Be Quick 1887 wemelt het van prominenten. Van een speler, Hans Tetzner, die het tot lijfarts van Johan Cruijff schopte, tot aanvoerder Evert van Linge van het team dat kampioen van Nederland werd en die vervolgens als architect zijn eigen stadion op de Esserberg mocht ontwerpen. Maar de meest monumentale Be Quicker aller tijden mag toch wel Henk Plenter worden genoemd.
Nee, hij behoorde niet tot de legendes van 1920, maar is er anderszins eentje geworden. Als mythisch boegbeeld van de club met de meest rijke voetbalhistorie in stad en ommeland. Vanaf 1929 liefst 24 jaar speler van Be Quick 1, talloze optredens in vertegenwoordigende elftallen en tussen alle voetbalbedrijven door ook nog vier Elfstedenkruisjes bij elkaar geschaatst.
Henk Albrecht Plenter, die als 16 -jarige debuteerde op het vlaggenschip van Be Quick tegen het Tilburgse Longa, was veel meer dan een regionale coryfee. Nee, zijn ster straalde in gans het land. De bevestiging van die status kwam in 1938, toen de Groninger koffie- en theehandel H. Smith een boek op markt bracht met interviews van de razend populaire radioverslaggever Han Hollander met de meest vermaarde sportsterren uit uit die tijd. Zoals daar waren de zwemster Iet van Feggelen, de voetballers Bertus Caldenhove en Kick Smit, de wielrenners Arie van Vliet en Frans Slaats en de atleten Tinus Osendarp en Jan Brasser.
Hollander, die als jood enkele jaren later door de Duitsers vermoord zou worden, vond Henk Plenter ook een hoofdstuk waardig. Want ja, de rijzige verdediger van Be Quick zat toen al enkele jaren bij de selectie van het Nederlands elftal, met grootheden als Bep Bakhuys, Leen Vente en Puck van Heel. Hollander reisde er zelfs 'helemaal' voor naar het – toen nog – Hoge Noorden, naar hotel Frigge om precies te zijn.
Ook een andere befaamde verslaggever, Herman Kuiphof, had een hoge pet op van de voetballer Henk Plenter. Hij wijdde in het sjieke NRC Handelsblad een column aan hem. Daarin typeerde hij Henk Plenter als iemand die naar onvergankelijkheid neigt. Die zinsnede werd werd in 1997 gelogenstraft, want toen verdween Henk Plenter op 83-jarige leeftijd in het hiernamaals.
Er kleefde echter, ondanks zijn alom geprezen grootsheid op de groene mat, ook iets van tragiek aan de voetballer Henk Plenter. Hoewel hij vanaf 1933 door keuzeheer Karel Lotsy voor Oranje werd opgeroepen, kreeg hij nooit een basisplaats. Het bleef bij tien reservebeurten. En ja, reserves kwam in die tijd nooit van de bank af. Alleen bij ernstige blessures mocht er iemand invallen. Na het WK van 1938 in Frankrijk, waar Nederland al in de eerste sneuvelde, raakte hij uit beeld van het vaderlandse keurkorps.
Vervolgens brak voor Henk Plenter ook in het dagelijkse leven een beroerde tijd aan, veroorzaakt door Duits oorlogsgeweld. Om onder de tewerkstelling in Hitlers heilstaat uit te komen, moest hij onderduiken. Van voetballen kwam 'even'' niets meer. Maar na de bevrijding begon de tweede glorieperiode van Henk Plenter. Hoewel hij de kaap van 30 jaar al royaal was gepasseerd, drukte hij als geen ander zijn stempel op het naoorlogse Be Quick.
Het waren de jaren dat er met Heerenveen om de noordelijke hegemonie werd gestreden. De onderlinge wedstrijden tussen beide grootmachten werden steevast geafficheerd als Abe tegen Plenter. Ofwel de tovenaar van het Friese Haagje versus de rots van de Esserberg. Ook in deze tweestrijd was de tragiek van Plenter dat hij de noordelijke titelreeks van 'Abeveen' nimmer heeft kunnen doorbreken. De bewondering voor de Be Quicker leed er overigens niet onder. Hij was en bleef een Grote Meneer in voetballand.
Ondanks zijn imposante statuur zette zich in Plenters nadagen ook nog de teloorgang van Be Quick als topclub in werking. Die kreeg, nadat Henk Plenter in 1953 als 40-jarige was gestopt, zijn definitieve beslag in het profvoetbal dat een jaar later zijn intrede deed. Dat was niet aan Be Quick besteed. Ook niet aan Henk Plenter trouwens. Hij speelde vooral voor het plezier. Derde helften behoorden voor hem tot de hoogtepunten van een dagje voetballen.
Zijn verdiensten voor Be Quick, met als hoogtepunten vijf noordelijke kampioenschappen, zijn beloond met alle mogelijke onderscheidingen die de Good Old kent. Ook is een laan in de wijk Van Starkenborgh naar Henk Plenter vernoemd.