Harener Holt steeds meer het hockeymekka van het Noorden
Beeld: Jan Kanning
Haren – Er is een blinde vlek verdwenen van ’s lands tophockeykaart. Jaar-in-jaar-uit een randstedelijk gebeuren met een uitlopertje naar Noord-Brabant, maar nu is er pas écht een ‘buitengebied’ bijgekomen. Haren in Groningen om precies te zijn, daar waar GHHC Groningen haar thuisbasis heeft. Het vrouwelijke vlaggenschip heeft zich bij de beste twaalf clubs van het land geschaard, ofwel is hoofdklasser geworden. En dus zullen gerenommeerde clubs als Den Bosch (17-voudig landskampioen), Amsterdam en Laren, met in hun midden internationaal gelauwerde sterren als Maartje Paumen, Ellen Hoog en Naomi van As, zoals dat daar heet, ‘de verre reis naar het Hoge Noorden moeten ondernemen’.
Op de Harener Holt wordt inmiddels hard gewerkt aan de nieuwe status van topclub. Dat gebeurt door technisch directeur Angela Veeger en damescoach Marc Materek. Nu het feestgedruis van de promotie is verstomd op de Harener Holt, is realiteit aan orde van de dag. En die is helder: GHHC Groningen zal een loodzwaar seizoen tegemoet gaan. De oranjeblauwe club begint als één van de degradatiekandidaten. Materek, nakomeling van Russisch-Poolse voorouders als ook oud-speler van het Veendammer Daring, heeft zijn doelstelling daarop afgestemd: “We gaan voor alles boven de laatste plaats, want dat zou directe degradatie betekenen. Maar ik ben er van overtuigd dat wij geen twaalfde zullen worden. Ik denk dat wij met een sterker team de hoofdklasse in gaan. Onze kern is al vijf jaar bij elkaar en de rek is er nog niet uit.”
Daar komt nog eens bij dat oranjeblauwe meiden een heuse international hebben begroet, Willemijn Bos. Kort na terugkeer uit Rio kondigde ze, met het zilver om haar nek, de terugkeer naar het oude honk aan. GHHC dus, na een paar jaar Laren. Een waardevolle input voor coach Materek, die er overigens voor waakt om de Paterswoldse te belasten met een (te) hoog verwachtingspatroon. Net als Bos zelf trouwens. Zij ziet zich niet als kartrekker, maar als een ‘gewoon’ lid van de selectie. Ze wil zich niet op haar internationale status laten voorstaan. De eerste oefenwedstrijden pakten, nog zonder Bos, in elk geval positief uit.
Maar, weet Materek, het zal een hele toer worden om in de hoofdklasse te blijven. Het scenario van tien jaar geleden staat de 40-jarige Materek, ook al was hij toen nog geen technisch leidsman op de Harener Holt, nog helder voor de geest. “Toen gingen we er wel direct uit. Dat was ook wel logisch, want we kregen toen te maken met een behoorlijke afkalving van Dames! Dat gaat nu niet gebeuren, verwacht ik. Integendeel zelfs, we hebben met Bos nog enkele goede speelsters erbij gekregen. Onze selectie is aanzienlijk verbreed. Er is niemand van de huidige kern vertrokken weg en met Laura van Weeren, die in Jong Oranje speelt en van het Amstelveense Hurley overkomt; Florentine Blom van Wageningen, de ook van Laren afkomstige Marieke Hoff, Liz Koopman van EHV, Susan Keuning van GCHC, Anouk Delissen van Groninger Studs en Isabelle Huizing van HGC is er kwaliteit bijgekomen. ”
Het moge zonneklaar zijn, GHHC Groningen wil zich temidden van de nationale elite manifesteren als een blijvertje. Een hele klus, want Push die afgelopen seizoen uit het walhalla werd verjaagd, deed vooral dienst als kop van Jut. De Bredase club behaalde slechts drie schamele puntjes, liefst 13 minder dan nummer 11 Bloemendaal. Push verloor zelfs met 15-0 van kampioen Den Bosch. Het schrikbeeld van Push ziet Materek echter niet: “O nee hoor, ik weet nu al zeker dat Den Bosch er tegen ons bij lange geen vijftien zal maken. Wij zijn te goed om ons te laten slachten.”
Blijft het feit dat in het hoofdklassehockey, ook bij de vrouwen, flink wat geld omgaat. De topclubs, allemaal gesponsord door onze grote banken, hebben begrotingen van vele tonnen. En de beste speelsters verdienen meer dan het gros van de voetballers in de Jupiler League. In die slag kan GHHC Groningen niet mee. In Haren is het allemaal nog puur amateurisme. Ja, hij, Veeger en mannencoach Weissink staan fulltime op de loonlijst. Maar dat is dan ook het enige professionalisme op de Harener Holt. Er is zelfs geen businessclub die geld genereert. “Wel een sponsorpool, maar daar houdt het mee op. Nu we gepromoveerd zijn, is het bestuur overigens druk bezig ons als coaches te helpen onze ambities waar te kunnen maken. Daar hebben we geen klagen over. Als je zag wat ze rond die play-offwedstrijden tegen Were Di allemaal in kort tijdsbestek voor elkaar kregen, dat was top. Zo stond er in één dag tijd een tribune. ”
Dat was geen overbodige luxe, want op de beslissende promotiewedstrijd kwamen bijna 2000 toeschouwers af. Ook komend seizoen verwacht Materek veel publiek. “Ik ga er vanuit dat de topclubs die op bezoek komen nog meer mensen zullen trekken.”
Het contrast zal schril zijn als de opstellingen aan een nadere analyse zullen worden onderworpen. Profs, dan wel semi-profs, tegen amateurs. Maar één ding hebben ze gemeen: ze hebben allemaal een contract moeten tekenen. Materek: “Dat is verplicht in de hoofdklasse. Alleen kunnen wij niet meer bieden dan een contract zonder geld. Onze meiden krijgen zelfs geen onkostenvergoeding en betalen gewoon contributie. Slechts kleding en materiaal zijn voor rekening van de club. Nee, wij moeten het niet van het geld hebben. Onze kracht zit hem in onze opleiding en studenten die in Groningen komen studeren. Vroeger gingen die naar de specifieke studentenclubs, nu weten ze ons te vinden. Daarom willen we ook eens in gesprek komen met de universiteit. Die zou wel een en ander voor ons kunnen betekenen. Beleidsmatig hebben wij qua topsport meer mogelijkheden dan studentenclubs, waar je nooit een constante factor kan creëren.”
De absolute topclub van Noord-Nederland worden, zoals FC Groningen in het voetbal de Trots van het Noorden is. Materek: ”Iedereen die denkt talentvol hockeyer te zijn, moet bij ons zijn. Bij ons krijg je die kans. Wij zijn ook de enige club in het Noorden die tophockey kan dragen. Als je eens ziet wat hier allemaal rondloopt in onze opleiding, oud-international Peter Wind, huidig international Willemijn Bos, voormalig Jong Oranjecoach Joost van Geel en Cees Griffioen, ook een gereputeerde coach. Mede dank zij deze mensen worden we als club beter, niet alleen bij de dames maar ook bij de heren. Ook kunnen we gebruik maken van een groot netwerk in de maatschappelijke sector. Bij GHHC lopen mensen rond die je bijvoorbeeld aan werk kunnen helpen. We hebben trouwens al veel aantrekkingskracht vanuit de regio. Wij hebben niet alleen leden uit Haren en de stad, maar ook uit Eelde, Zuidlaren, Assen en zelfs Emmen.”
Mede daardoor staan er op de ledenlijst van GHHC Groningen zo’n slordige 1200 leden. Maar daarmee komt de Harener club landelijk niet verder dan een 60ste plaats. Materek: “Alleen al in het Amsterdamse Bos, waar drie topclubs bovenop elkaar zitten, Amsterdam, Hurley en Pinoké, lopen zo’n tienduizend hockeyers rond. En Kampong in Utrecht heeft 3000 leden.” Daarom zou Materek ook graag zien dat zijn club en GHBS, de burgerclub van de stad Groningen die zo’n 1400 leden telt, een soort van joint venture aangaan. Materek: “In het verleden is wel eens geprobeerd te fuseren. Maar door oud zeer liep dat spaak. Willen we op lange termijn tophockey waarborgen, dan zou samenwerking met GHBS daar flink bij helpen.”
Of dat er nog eens van komt, moet worden betwijfeld, Want het is algemeen bekend dat ze op sportpark Corpus den Hoorn nou niet tophockeyminded zijn. Daar staat vooral de gezelligheid centraal en niet de ambitie zoals in Haren. Vooralsnog is dat geen belemmering voor Materek en Veeger in hun streven van GHHC een stabiele topclub te maken. Ofwel: de Harener Holt het hockeymekka van Noord-Nederland.