Groninger Volvo Ocean Race-deelnemers leerden het zeilen op het Paterswoldsemeer
foto: Ainhoa Sanchez / Volvo Ocean Race
De Volvo Ocean Race is de langste en zwaarste zeilrace ter wereld. Op 22 oktober is de start in Alicante en acht maanden later eindigt deze legendarische race voor het eerst in de historie in Nederland. Scheveningen is in juni 2018 de finishplaats. Twee Groningers, Simeon Tienpont en Annemieke Bes, nemen deel aan deze beroemde race en zitten samen in het Nederlandse Team AkzoNobel.
Annemiek Bes, lid van zeilvereniging VW De Twee Provinciën in Haren werd als een van de eersten gevraagd door Tienpont om zijn team te versterken.
Jullie kenden elkaar van het Paterswoldsemeer?
“Hij is wat jonger dan ik en hij zeilde toen in een Optimist. Ik ging het olympische circuit in en hij het circuit van de America’s Cup. We zijn elkaar toen uit het oog verloren, maar komen nu weer bij elkaar in Team AkzoNobel.”
Ze nam drie keer deel aan de Olympische Spelen met als beste resultaat in 2008 toen ze in de Yngling met Merel Witteveen en Mandy Mulder zilver won. Na de Spelen van 2012 maakte Annemieke Bes de overstap naar de nieuwe Olympische klasse, de 49er FX, maar na een paar maanden maakte ze de overstap naar het zeezeilen en bestede ook meer aandacht aan een maatschappelijke carrière.
Nadat je gestopt ben met het Olympische circuit heb je in 2013 al meegedaan voor de selectie voor het SCA-team. Een boot met een bemanning die volledig uit vrouwen bestond en aan de Volvo Ocean Race ging deelnemen.
“Ik heb bijna een jaar in de selectie gezeten. Na een aantal wedstrijden en trainingen heb ik de laatste eindronde niet gehaald. Dat was zuur, maar een goede start voor de grote boten races.”
Het was de eerste keer en de laatste keer dat een boot met een volledig vrouwelijke bemanning heeft deelgenomen aan de Volvo Ocean Race. Het team eindigde in het eindklassement als een-na-laatste. Is dat de reden dat dit experiment niet herhaald wordt bij de Volvo Ocean Race?
“Bij alleen vrouwen aan boord gaat de ontwikkeling veel langzamer. Die hebben over het algemeen nog geen ervaring met deze race. Op alle boten zijn mannen die veel meer ervaring hebben. Ik vind de nieuwe regel dat op een team van zeven mannen één of maximaal twee vrouwen mogen deelnemen goed.”
Maar er is ook het oude zeemansgezegde dat vrouwen aan boord ongeluk brengen….
“Je zegt het zelf al. Het is een oud gezegde. Daar moeten we een keer over ophouden. We leven nu in 2017 en zijn gelijk als mensen. We hebben ook het EK dames voetbal gewonnen omdat het kan. Anatomisch zijn we niet zo sterk gebouwd als mannen. Dat is een feit, maar je ziet ook dat er steeds meer respect komt voor het werk dat wij doen.”
Je bent met de Braziliaanse Martine Grael, Olympisch kampioene in 49er FX, een van de twee vrouwen in het team van AkzoNobel. Acht maanden vierentwintig uur onafgebroken leven jullie als team op een vrij kleine ruimte. Is dat met vrouwen aan boord anders dan met een boot met alleen mannen?
“Dat moet je niet aan mij vragen. Voordat je in een boot komt, zie je soms twijfel, maar binnen de kortste keren is dat weg. Je bent aan het samenwerken. Ik heb vaker in een gemixt team gevaren. Tot nu heb ik altijd positieve reacties gehad. Vrouwen aan boord zijn ook goed voor de positieve sfeer aan boord.”
Het trainen en zeilen in het olympische circuit is anders dan bij het zeelzeilen.
“Fysiek is het vergelijkbaar, maar daarmee houdt het ook op. Je hebt een veel groter team met verschillende leeftijden en ervaring. Je leeft en werkt op de boot en moet plannen waar je over een paar dagen wilt zijn. In het olympische circuit ga je alleen het water op om je wedstrijden te varen. Je eet, slaapt en net als alle andere activiteiten zijn die op de wal. Bij het zeezeilen ben je ook veel meer blessure preventief bezig. Je moet week in week uit dagelijks bezig zijn. Een paar zeilen wegen al honderd kilo. Je moet weten waar de reserve spullen liggen, maar ook de first aid. Een deel van het team heeft ook een verkorte medische opleiding gevolgd.”
Hoe is het leven aan boord?
‘Eigenlijk is het heel simpel. We hebben een wachtsysteem en elke twee uur wordt deze gewisseld.”
Wat wordt jouw rol op de boot?
“Ik ben op de kant verantwoordelijk voor het voedsel en voornamelijk trimmer. Het is afhankelijk wat er nodig is op het moment.”
Waar verheug je je het meeste op?
“Op de start. Ik heb er echt zin in. Ik ben nog nooit in Kaapstad geweest of de evenaar gepasseerd.”
Het is traditie dat je dan iets speciaal mag verwachten als je voor de eerste keer de evenaar passeert. Heb je enig idee wat je te wachten staat?
“Dat hangt af van Neptunus. Als Neptunus vindt dat er iets moet gebeuren. Dan gebeurt er mogelijk iets.”
En als jullie volgend jaar juni veilig Scheveningen bereiken, wordt de volgende uitdading de America’s Cup?
“Kan ik ergens tekenen. Te gaaf, maar eerst de Volvo Ocean Race. Dit is echt heel bijzonder. Een droom die werkelijkheid wordt.”