Grijpt Groninger sport de kans op zetel(s) in de raadzaal?
Voor het eerst doet – op 21 november - een Sportpartij mee aan de verkiezingen voor de gemeenteraad van de stad Groningen. Dit keer aangevuld met stemmers uit de door de stad geannexeerde dorpen Haren en Ten Boer. Niet iedereen zal daar op zitten te wachten, maar voor de Groninger sportwereld is dit een uitgelezen kans om beter voor haar belangen op te komen. Want de sport is er de laatste vijftig jaar (jawel!) al met al bekaaid afgekomen in de politieke arena op de Grote Markt, waar de sport amper op de agenda staat. En dat voor de grootste maatschappelijke stroming in ons dagelijks leven, de slagader ook van een gezonde levensweg.
Onderzoek wijst uit dat in Nederland momenteel zestien miljoen mensen wonen. Tien miljoen daarvan doen in meer of mindere mate aan sport. Ofwel een kleine zestig procent van onze bevolking. Echter, in de politieke gremia zie je deze afspiegeling van de maatschappij niet of nauwelijks terug. Zeker niet in de stad Groningen. Op een begroting van een slordige miljard, gaat slechts 2% naar de sport. Twintig miljoen dus. Bij de Sportpartij zijn ze wel zo reëel dat 60 procent van de te verdelen financiële koek in de stad (veel) te veel gevraagd zou zijn. Maar een verdubbeling van het huidige budget, dus 40 miljoen euro, mag de Sportpartij in alle redelijkheid toch wel eisen.
Daarom is deze partij vorig jaar ook opgericht. Simpelweg omdat sport belangrijker is dan de meeste politici denken. Sport wakkert de gemeenschapszin aan, is goed voor de gezondheid, geeft plezier in het leven, bevordert de integratie van rassen en standen, helpt bij armoedebestrijding en heeft positieve werking, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek, op leerprestaties in het onderwijs. De Sportpartij is in dit gat gesprongen en wil op die manier de leefbaarheid in de stad, Haren en Ten Boer structureel veraangenamen.
Infrastructuur sportaccommodaties in Groningen
Er is de afgelopen 50 jaar een duidelijk lijn te ontdekken in de aanpak van de infrastructuur van sportaccommodaties in Groningen. Die zijn successievelijk naar de randen van de stad verbannen. De Sportpartij vindt dat onwenselijk beleid en niet meer passen bij deze tijd, waarin duurzaamheid en mobiliteit ter discussie staan. Zij is van mening dat sportaccommodaties terug naar de wijken moeten, niet alleen vanwege duurzaamheid en mobiliteit, maar vooral ook om de leefbaarheid van wijken in al haar facetten beter tot haar echt te laten komen. Daardoor kunnen bijvoorbeeld kinderen die om moverende redenen momenteel niet door hun ouders met de auto naar het sportveld gebracht kunnen worden, ook de nodige kansen krijgen om in hun eerste levensjaren in beweging te komen. En in wijken met veel ouderen werkt een sportveld c.q. -zaal goed in de bestrijding van eenzaamheid.
Een inventarisatie van verbannen sportparken/sporthallen
* Voetbalclub GRC – Moest in de jaren '60 van de vorige eeuw verhuizen van de tweede inrijlaan in het Stadspark naar Corpus den Hoorn.
* Voetbalclub Oranje Nassau – Ging in dezelfde periode van velden achter Vorenkamp (hartje Helpman) naar velden achter de Helperzoom.
* Velocitas 1897 – Moest van de Renbaan in Stadspark, naar de rand van het park, naar een terrein langs de milieu-onvriendelijke A7. Daar zou – in de jaren '70 - aanvankelijk ook het nieuwe stadion van de voormalige proftak van GVAV (nu FC Groningen) verrijzen, maar dat draaide uit op een mislukking als gevolg van geldtekort. Uiteindelijk kwam - na ruim 30 jaar - daarvoor in de plaats de Euroborg.
* Oosterparkers – Vanuit haar wijk helemaal verbannen naar het uiteinde van Kardinge en is daar is voorheen zo populaire volksclub nagenoeg in de anonimiteit verdwenen.
* GVAV Rapiditas – Vanaf complex langs het Van Starkenborghkanaal ook naar het uiteinde van Kardinge verwezen.
* Helpman – Speelde ook in de gelijknamige wijk, naast het Helperbad, maar moest naar de Esserberg verhuizen.
* VVK – De buurtclub van De Hoogte werd overgeheveld naar sportpark Het Noorden.
* VV Groningen, voorgeen VVG – Van de drafbaan in het Stadspark naar sportpark Het Noorden aan de andere kant van de stad verwezen.
* IJsstadion Stadspark – Zat altijd op prima, historische plek (de natuurijsbaan) in de Concourslaan, maar is naar Kardinge verplaatst.
* Sporthal De Wijert – Buurtvoorziening die moet worden gesloopt ten faveure van een mega-rotonde. Alternatief op een onaantrekkelijk industrieterrein op het Europapark en ook nog eens ongeschikt voor een sport als basketbal.
* Corpushuys – Samen met De Wijert de enige indooraccommodatie in Groningen-Zuid. Wordt ook gesloten. Nog geen alternatief voor dit verlies.
* Roeibaan Harkstede dicht, had mooie wijkvoorziening kunnen zijn in Meerstad.
Geen alternatief tot dusver, want de huidige roeiwateren (Eemskanaal en Noord-Willemskanaal) zijn verre van ideaal.
* Drafbaan Stadspark – Was na de totstandkoming ook domicilie van voetbal- en handbalclubs. Inmiddels vooral evenemententerrein geworden sinds de drafsport een kwijnend bestaan lijdt. Van de vier voetbal- en handbalvelden zijn er nog slechts twee over. Stadspark was door schenker Jan Evert Scholten gereserveerd voor sport en recreatie, maar is in de loop der jaren grotendeels ontgroend (lees: vernield) door aanleg westelijke ringweg en grootscheepse kantorenbouw.
Er zijn inmiddels plannen voor een grootse renovatie van het park en die kunnen op steun van de Sportpartij rekenen. Want ook milieu heeft de Sportpartij hoog in het vaandel staan. Ze is ook voor stopzetting van de huidige plannen voor ombouw van de zuidelijke ringweg. Een snelweg dwars door de stad is niet meer van deze tijd.
Sportvoorzieningen in de wijken, gymzaaltjes van scholen niet meegerekend, zijn er nauwelijks nog. Maar wat zou het bijvoorbeeld mooi zijn als Oosterparkers weer terug kan naar haar ‘roots’. En wat zou het mooi zijn als elke wijk een fatsoenlijke sporthal krijgt, zodat het sociale leven er een oppepper van krijgt.
Infrastructuur topsport
Euroborg voor FC Groningen – ruim voldoende. De bvo heeft er ook nog eens een TopsportZorgCentrum bij. Al met al is de FC daarmee meer dan prima bedeeld.
MartiniPlaza voor Donar – voldoende, zij het dat een geheel nieuw sportpaleis, waar de hele Groninger topsport zou kunnen worden gecentreerd, wenselijk is. Plaza momenteel onbetaalbaar voor andere topzaalclubs vanwege de hoge huur. Clubs als Lycurgus, Nic. en nu ook het vrouwen-basketbalteam van Haren hebben daarom behoefte aan een sporthal voor plusminus 1.500 toeschouwers, zoals die in Hoogeveen onlangs is gebouwd en waar dit jaar de nationale finale van het bekertoernooi voor de mannen-volleyballers is gehouden. Huidige sporthallen zijn dik onvoldoende, de meest zijn sleets en lijden onder de tand des tijds. Neem sporthal Vinkhuizen, waar de organisatie van het Nordic Holland Basketbaltoernooi haar buitenlandse gasten moest ontvangen in een hal waar een derde van de verlichting niet werkte.
Zelfs de onlangs gereed gekomen sporthal op het Europapark, een coproductie van het Noorderpoortcollege en de gemeente, vertoont onbegrijpelijke lacunes. Onder meer voor basketbal, waarvoor deze nieuwe hal niet geschikt blijkt. En dat gebouw wordt ook nog eens weggezet als een semi-topsporthal. Niet dus. Om maar te zwijgen over de plek, op een industrieterrein waar het na zonsondergang een unheimische indruk maakt.
Sportcentrum Kardinge – Een complex dat laat zien dat het niet door mensen met liefde voor de sport is ontworpen. Voldoende voor recreatiesport, zwaar onvoldoende voor topsport. De schaatspiste is geen reclame voor een stad als Groningen. Geen ruimte voor de nodig ambiance, binnen is het er altijd kouder dan buiten. De ijshockeyhal voldoet niet vanwege het feit dat er maar aan één zijde een tribune is. Was in Stadspark veel beter. En dus ook sfeervoller. Kardinge is binnenkort afgeschreven en rijp voor een ingrijpende renovatie. De Sportpartij zou graag zien dat dit project in handen wordt gegeven van kenners van het sportmétier, zodat Kardinge een sportcentrum wordt die alle gebruikers, zowel recreatie- als topsporters, het beste uit zichzelf doet halen. En – eveneens niet onbelangrijk – voor toeschouwers ook een sfeervolle accommodatie zal worden, waar het prettig toeven is.
Geen 50 meter zwembad. Reeds onderzochte mogelijkheid: eigentijdse, winterse overkapping van De Papiermolen nadat enkele jaren geleden een streep ging door een gepland 50 meter bad in het Willem Alexander Sportcentrum van de Hogeschool voor Sportstudies vanwege bezuinigingen. Politiek ging hier achteloos aan voorbij. Daardoor zou het voor de zwemsport broodnodige 50 meterbad nu in het te renoveren Kardinge kunnen worden ondergebracht.
Geen roeibaan meer na sluiting Harkstede. Roeiers van Aegir moeten gele veiligheidshesjes dragen op het Winschoterdiep om zichtbaar te zijn voor de beroepsvaart. Roeiers van Gyas en De Hunze moeten op het Noord-Willemskanaal aanpassingen aan de onlangs nieuw geplaatste beschoeiing betalen. En dat voor beoefenaars van de meest succesvolle sport in Groningen, althans gemeten langs de Olympische lat. Mogelijke optie nieuwe roeibaan: op het Paterswoldsemeer in Haren.
Atletiekstadion Stadspark – Lijdt onder achterstallig onderhoud en niet uitgevoerde, maar wel de nodige tussentijdse aanpassingen. Vandaar dat de gebruiker ervan, Groningen Atletiek, onlangs het plan lanceerde voor de bouw van een indoorhal op het complex. Wellicht kan dat in samenhang met de bouw van een topsporthal voor de zaalclubs.
Harener Holt – Zou een mooi hockeystadionnetje van te maken zijn, dus inclusief een tribune en taluds. Dat is toch wel een vereiste voor een club als GHHC Groningen, het tophockeybolwerk van het Noorden.
Meer topsport – Topsport is geen woord dat in de Groninger politiek wordt omarmd. Clubs die die op het hoogste niveau de stad Groningen uitdragen, moeten hun eigen broek ophouden, is het politieke statement sinds jaar en dag. Alleen voor FC Groningen wordt een uitzondering gemaakt. Groningen paradeert graag met het predicaat City of Talent, maar dat geldt blijkbaar niet voor sporttalenten.
Ook aan een attractief (top)evenementenbeleid ontbreekt het vandaag de dag. De start van Giro d'Italia in 2002 en het EK voetbal voor landenteams onder 23 (2007) waren de laatste spraakmakende sportfestijnen in Groningen. Een stad van ruim 200.000 inwoners mag, nee moet toch echt wat meer doen voor de talrijke liefhebbers van topsport. Er zijn genoeg evenementen en sporten die gehost kunnen worden en die Groningen ook uitstraling kunnen geven.
Dat lukt alleen als op het pluche in het Stadhuis ook ruimte wordt geschapen voor politici met een hart voor sport. Daar heeft het de afgelopen jaren toch wel aan ontbroken. De sportportefeuille was veelal sluitpost in de college-onderhandelingen. Dat is rijp om daar nu eens verandering in aan te brengen. Sport moet niet gecombineerd worden met cultuur en verkeer, maar vooral met integratie, armoedebestrijding, onderwijs en gezondheidszorg. In deze sectoren is veel werk aan de winkel.
Kortom, moge dit een waarschuwing zijn voor de sportgemeenschappen van Groningen, Haren en Ten Boer. Ze hebben nu, met een stem op de Sportpartij, de kans op serieuze belangenbehartiging in het politieke spectrum. Daar waar zaken worden beslist. De tijd dat politiek en sport gescheiden moeten blijven, ligt al lang achter ons. Er wordt sinds jaar en dat door de Groninger sportwereld geklaagd over het gemeentelijk sportbeleid. Dat was (en is) nog steeds veelal terecht, maar na 21 november niet meer als de Sportpartij geen krachtige stem heeft gekregen in de nieuwe gemeenteraad. Dan blijft het pappen en nathouden.