GHHC, het kleine Oranje
Beeld: Jacob Gunter
Een jaartje of twaalf geleden was ik voor het laatst bij GHHC, het hockeywalhalla van Noord-Nederland. Destijds speelden de babes in de Hoofdklasse en was het vooral regelmatig feest als teams met internationals van Oranje op bezoek kwamen. Het was voor het kleine Oranje, GHHC acteert in Oranje shirt, zwarte rok en blauwe kousen, vaak een ongelijke strijd. Maar liefst zeven keer pendelden de babes van de Groningse Harense Hockey Club Groningen van en naar Hoofdklasse en Overgangsklasse. Een vergelijking is aannemelijk tussen GHHC en de voetbalclub Volendam, ook zo'n pendelaar tussen Eredivisie en Eerste divisie. Eens in pakweg negen, tien jaar wordt daar de botter Heen en Weer uit een loods bevrijd om met feestende spelers een rondrit over de Dijk en verre omgeving te maken.
Wat GHHC en FC Volendam verder gemeen hebben? Beide clubs spelen in Oranje shirt en beide clubs hebben een voortreffelijke jeugdopleiding. Ongetwijfeld zijn Volendamse toppers als Wim Jonk en de gebroeders Gerrie en Arnold Muhren bij U allen bekend. GHHC raakte in de glorieuze jaren ook telkens de toptalenten kwijt. Vier van hen haalden zelfs het Nederlands team: Carina Bleeker, Kirsten de Groot, Sophie Polkamp en Willemijn Bos, die vrijwel zeker naar de OS in Rio gaat en dan de GHHC-familie met trots vervult. Naast gememoreerd viertal vertrokken ook Machteld de Groot, Elsemieke Groen, Anouk Lambers, Aukje de Groot, Jet de Graaf en Sierou Frankema naar grote westelijke clubs. Laren en Amsterdam voeren er wel bij met die babes van GHHC.
Telkens het vertrek van dragende krachten opvangen bleek op de long run een te lastige opgave. Nu is het eindelijk na tien jaar weer eens gelukt. Het is weer het gevolg van een uitgekiende jeugdopleiding, een prima technisch beleid en trainersstaf en het verschaffen van faciliteiten want betalen doen ze bij GHHC niet aan. De babes betalen jaarlijks gewoon 280,50 eurootjes contributie en komen gewoon per rijwiel naar trainingen en wedstrijden. Plezier, spelvreugde gekoppeld aan mooie resultaten staan centraal. Een kwartier niet gelachen is een verloren kwartier, oordeelt men bij GHHC. 1200 leden telt de club waaronder 800 jeugdleden. Spin in het hockeywereldje is oud-speelster en coach Angela Veeger als clubmanager, trainer jeugd tot 18 en lid van het technisch hart. Volgend seizoen gaat zij ook weer coachen. Het eerste boysteam krijgt met Angela een bevlogen type op de bank.
GHHC bestaat sedert 1978. Destijds mislukten fusiegesprekken tussen enkele Groningse verenigingen. De oorsprong evenwel dateert van 1 oktober 1926. Enkele studentenvrienden hadden gedurende een kampement in Diever kennis gemaakt met hockey en formeerden de vereniging G.K.C. Groningen. Speelveld was het middenterrein van de drafbaan in het Stadspark. In de jaren 30 volgde een verhuizing naar de Mosterdpot in Appelbergen en in 1936 kwam een fusie tot stand met studentenclub D.B.S. oftewel De Blauwe Schoen. Hockeyclub Groningen was de nieuwe naam. Na de Olympische Spelen van 1948 in Londen kreeg de hockeywereld een geweldige boost. Op het veld aan de Oosterweg in Haren werden tal van Noordelijke kampioenschappen behaald. En vanaf de tachtiger jaren was het vaak bingo. Tot tien jaar terug promoveerde en degradeerde het vlaggenschip maar liefst zeven keer naar en uit de Hoofdklasse.
In al die jaren is GHHC een stabiele club gebleven ondanks het afscheid van vele toppers. Tegenwoordig beschikt GHHC over vier velden: een waterveld, een zandveld en twee semi-velden. Driftig wordt momenteel gebouwd aan een nieuw clubhuis. In september volgt op oplevering. Kosten circa een half miljoen eurootjes gefinancierd uit eigen vermogen en met behulp van financieel draagkrachtige leden. Niks geen subsidies en/of gemeenschapsgelden dus. Dat ook jolijt bij GHHC hoog in het vaandel staat bewijst de routeomschrijving naar het park aan de Harener Holt. Aangegeven worden routes per auto, trein en.....vliegtuig naar Groningen Airport Eelde en dan per taxi naar de thuishaven van GHHC. Alleen kostenplaatje vliegtuig en taxi ontbreken vooralsnog. Nog even terug naar het sportieve aspect. In 1986 werden maar liefst 27 teams van GHHC kampioen, een absoluut NL-record. Ze zijn er bij de club nog steeds apetrots op.