(G)een voetbalweekend in Italië

Nauwelijks op het vliegveld van het Duitse Weeze worden wij al aangesproken door een Italiaan. Een Italiaan die al twintig jaar in Nederland woont en werkt en daarom ons gesprek over voetbal verstaat. Hij is supporter van Atalanta Bergamo. Wij vertellen hem dat we speciaal voor Hans Hateboer, toekomstig speler van het Nederlands elftal, naar Bergamo afreizen. Dat waardeert hij en de Italiaan begint direct over de voetballende kwaliteiten van de moderne rechtsback oet Beerte. Hateboer is sterk, blijft maar gaan aan de rechterkant en heeft een geweldige mentaliteit. Enige minpunt? Hij scoort niet veel. Sterker nog: in 38 officiële wedstrijden heeft Hateboer nog geen doelpunt gemaakt. Ook het aantal assists in het blauwzwart van Atalanta valt tegen: 3. Maar in het elftal van trainer Gian Piero Gasperini is Hateboer niet de aangewezen man voor doelpunten en assists. Hij moet als loper aan de zijkant druk zetten, door op de andere back en desnoods een-op-een over het hele veld.

De voetbalkwaliteiten van Hateboer wilden wij die zondagmiddag aanschouwen tegen Sampdoria.  De dood van Davide Astori, aanvoerder van Fiorentina, gooide (logischerwijs) roet in het eten. Alle wedstrijden in de Serie A werden die zondag afgelast. Om toch nog wat calcio te proeven, zijn wij wel naar het stadion van Atalanta gegaan. Het Stadio Atleti Azzurri d'Italia, waar Atalanta zelf eigenaar van is, lag er in voorjaarszonnetje vredig bij. Het stadion ligt letterlijk in de schaduw van de Alpen, middenin een woonwijk. De thuishaven van Atalanta stamt uit 1928 en is dus sterk verouderd. Toch heeft dat z’n charme. De buitenkant van het stadion leent zich uitstekend voor graffiti van de ultras van Curva Nord, de harde kern. De historische hoofdtribune met rijkversierde (niet schoongemaakte) gevel is het aanzien eveneens meer dan waard. Die blijft ook behouden, maar het stadion moet op last van de gemeente binnen zes jaar volledig gerenoveerd worden. Onder die gevel genoten we – ondanks de rouwdag in het Italiaanse voetbal – op het terras van het zonnetje, het biertje en het stadion.

Na Atalanta – Sampdoria zouden we, als kers op de taart, een van ’s werelds beruchtste derby’s bezoeken: Milan – Inter. Ook die wedstrijd ging vanwege het overlijden van Astori dus niet door. Maar omdat we toch in de buurt waren, reden we binnen vijftig minuten van Stadio Atleti Azzurri d’Italia naar Stadio Giuseppe Meazza in de wijk San Siro. We waren niet de enige, want meer toeristen – voornamelijk uit Nederland, België en Duitsland – struinden met een teleurgesteld gezicht langs de kraampjes met merchandise van beide clubs. Het Giuseppe Meazza-stadion is reusachtig. Dat zie je in de verte al liggen en wordt alleen maar groter. Voor het stadion stond één journalist die zijn werk nog deed: Tancredi Palmeri. Deze sportjournalist uit Sicilië is wereldberoemd en heeft op twitter meer dan 162.000 volgers. Hij hield de kijkers van BeIN Sports op de hoogte van de trieste gebeurtenis in Udine, waar Astori overleed. We spraken Palmeri aan en hij nam de tijd voor ons. Bij het woord Groningen zagen we een twinkeling in zijn ogen. Hij kent de club door de gebroeders Koeman, Robben, Suarez en…Hateboer. Kon minder dus, daar bij het imposante stadion. Na een kort bezoekje aan (de buitenkant van) het stadion, gingen we naar Piazza del Duomo in het centrum van de stad. Daar staat een van de grootste rooms-katholieke kathedralen in de wereld en de grootste van Italië. Over imposant gesproken.

Goed. We kwamen speciaal voor honderdtachtig minuten voetbal naar Italië, maar dat werden er nul. Toch was het geen straf om zonder voetbal een lang weekend in Bergamo te toeven. Hateboer hoeft zich er absoluut niet te vervelen. De oudste stad van Lombardije kent veel barretjes, restaurant en cafés. Al bij aankomst op het vliegveld heb je uitzicht op de Alpi Bergamasche, de Bergamasker Alpen. De tenen van dit massief strekken zich uit tot de Povlakte. Daar ligt de benedenstad van Bergamo, Città Bassa. Als je vanuit Città Bassa omhoogkijkt, zie je het tweede gezicht van Bergamo, de Città Alta, veilig ingepakt binnen de oude stadsmuren. Het hart van de Città Alta wordt gevormd door het mooie Piazza Vecchia en het aangrenzende Piazza del Duomo. Op deze pleintjes lijkt de tijd te hebben stilgestaan: het geeft een inkijkje in het Italië van een paar eeuwen geleden.

Ik wilde onze bondscoach aanvankelijk alert maken op de schoonheid van deze stad vol culinaire verleidingen. Maar dat hoeft niet meer. Twee dagen na thuiskomst is Hans Hateboer oet Beerte door Ronald Koeman voor het eerst geselecteerd voor de voorselectie van het Nederlands elftal. Doel bereikt.