Fysiek
Foto: (c) Website Nederlandse Dambond
Hotel Van Saaze, Dam 16 te Kraggenburg. Een beter adres voor het Nederlands Kampioenschap dammen hebben we eerder nog niet gehad. En de stee heeft nog damhistorie ook: Jannes van der Wal en Harm Wiersma overnachtten er al eens, terwijl ze in Emmeloord speelden. Gastheer Max vertelt dat Harm altijd wel met van alles bezig was, en dat je Jannes nooit zag. Het zal de trouwe lezer niet verbazen.
Nu was het toch anders, met 14 dammers en af en toe aanhang in de vorm van vrouw, vriendin of coach (waar zou je het meeste aan hebben?). We stonden te trappelen, na meer dan een jaar zonder fysieke toernooien. Bij de opening van het toernooi werd door de boeren-organisatoren al de vergelijking getrokken met koeien die weer de wei in mochten. De wethouder maakte overigens een heel andere vergelijking: die vertelde dat eerder in Kraggenburg ook al het NK appelschillen had plaatsgevonden; hij mocht bij de sluiting niet meer terugkomen.
En hoe verging het de dammers? De eerste ronde was het natuurlijk wel even aftasten, hoe moet dat met die mondkapjes en missen we de toeschouwers nou wel of niet? Maar al snel was er het oude vertrouwde beeld, buiten de partijen om: de debutanten en commentatoren dronken hun biertjes terwijl de Papendallers hun strakke dagritmes volgden. Maar op microniveau deed iedereen toch ook z’n eigen ding: een rondje door het bos of een rondje door het dorp of alleen een rondje op je balkon – als je die tenminste had.
Zo ook de interactie met de bonte verzameling kippen die over het grasveld grenzend aan en soms op het terras scharrelden: de één maakte flauwe grappen over ze, de ander schopte ze weg en Jan Groenendijk maakte er een plaatjes van voor Instagram. Vooral de zwarte zijdehoenders – denk aan een kruising tussen alpaca en kip - trokken zijn aandacht. Deze methode bleek te werken, Groenendijk werd kampioen. Ik verwacht volgend jaar een hausse op de socials van de deelnemers met #nkkip als trending topic.
Ondanks het speelzaalverbod voor alle toeschouwers kunnen we toch niet zeggen dat er geen hond kwam – het terras was immers als publieke gewoon vrij beschikbaar en de hoteleigenaar had daar strategisch een scherm met de live partijen neergezet. Stabiele factor was sterke-man-annex-dammer Tjalling van der Bosch die dagverslagen neerpende. Een enkele dappere (lees: gevaccineerde) geïnteresseerde dammer durfde het aan om te komen en zeker op de laatste dag was het behoorlijk full house.
Behalve in de speelzaal dan. En laat daar nu net de apotheose van het toernooi moeten plaatsvinden. Baljakin en Groenendijk eindigen gelijk op de eerste plek en vechten in een rapidbarrage om te titel; een bord verderop doen Roel Boomstra en ik hetzelfde in een Gronings onderonsje voor plek 3. Daar zit je dan met z’n vieren in de grote zaal, met alleen de scheidsrechter en een enkele fotograaf erbij, strijdend om de podiumplaatsen. En dan besef je: het heeft toch wel wat als er drommen toeschouwers om het bord staan; alleen dan krijg je die echte spanning en echte emotie. En ook al was het misschien online allemaal mooi te volgen; dammen blijft een fysieke sport.
Eindstand NK Dammen
1. Jan Groenendijk en Alexander Baljakin. Groenendijk wint titel na barrage.
3. Roel Boomstra en Wouter Sipma. Boomstra finisht als 3e na barrage.