Een kampioenenkweker uit Kroatië
Beeld: archief Jan Kanning
Vanaf het moment dat ie in het najaar van 2012 in MartiniPlaza arriveerde als hoofdcoach van basketbaltrots Donar heb ik hem nauwlettend gevolgd. Tot op de dag van vandaag is de beeldvorming identiek. Een grote kalende man van buitenlandse komaf beweegt zich molenwiekend langs de lijn met wilde en woeste gebaren, het brilletje danst permanent op z'n ietwat grote neus en z'n ogen spuwen altijd vuur, heel veel vuur. Hij is de kampioenenkweker uit Kroatië onder wiens leiding de boys van Donar in de seizoenen 2013-2014 en 2014-2015 al vier (!!!!) hoofdprijzen hebben binnengesleept: kampioen van Nederland in 2013-2014, bekerwinnaar in 2013-2014, winnaar Supercup in 2015 en opnieuw bekerwinnaar in 2014-2015. Een prestatie, die z'n weerga niet kent. De titels en bekers onder leiding van Maarten van Gent, Ton Boot en Marco van den Berg zijn al lang vergeten. Logisch dat de flamboyante Kroaat door de fanatieke schare fans op handen wordt gedragen.
Ivica Skelin zag het levenslicht op 19 september 1973 in de prachtige stad Split. In 2001 ging ie in België aan de slag als assistent-coach van Royal Verviers Pepinster. Drie jaar verdiende hij z'n salaris in Belgenland. Het seizoen 2005-2006 was z'n eerste klus als hoofdcoach van KK Split, in z'n geboortestad dus. Na dat seizoen nam ie al weer de benen naar België. Als hoofdcoach diende hij achtereenvolgens Royal Verviers Pepinster, Leuven Bears, opnieuw Royal Verviers Pepinster en Spirou Charleroi. In november 2012 nam het destijds dolende Donar afscheid van de altijd strak in het pak en schoenen zittende Egyptenaar Hakim Salem en toverde bestuurslid technische zaken Martin de Vries met behulp van het makelaarscircuit Skelin uit de hoge hoed. Hij bleek dus een schot in de roos. Een verademing in vergelijking tot de altijd met zalvende teksten strooiende Salem. Skelin was recht door zee, z'n analytisch vermogen onmiddellijk na afloop van wedstrijden was helder, hij gaf eigen fouten toe en hij ondernam totaal geen pogingen om journalisten fabeltjes op de mouw te spelden. Kortom, een prettige vakman om mee te werken.
In z'n eerste volledige seizoen had ik niet veel contact met hem. Ik observeerde hem wel permanent tijdens alle thuiswedstrijden en af en toe krachtmetingen op vreemde bodem. En altijd weer hetzelfde beeld. Z'n gedrag langs de lijn verleidde me er toe om hem de bijnaam 'de Dolle' te geven. Het was mijn Geuzennaam voor hem. Hij werkte in dat seizoen met vedetten als aanvoerder en international Arvin Slagter, de Amerikaanse publiekslieveling Jason Dourisseau, de Amerikaanse smaakmaker Cashmere Wright, de onverwoestbare beuker Ross Bekkering, half Canadees en half Nederlander, en international en vechtjas Thomas Koenis. Kwaliteit gekoppeld aan vechtlust en maximale inzet maakten van Donar 'a dream machine'. Het kampioenschap en het winnen van de beker in een seizoen vormden de beloning voor Skelin en z'n spelers en de immens trouwe schare supporters en leden van de Business Club. Achteraf bleken de hoofdprijzen duur betaald te zijn. Donar sloot het zo succesrijke seizoen af met een exploitatietekort van 130.000 euro.
Een uurtje nadat het kampioenschap was behaald maakte ik in de Businessclub van MartiniPlaza voor het eerst echt kennis met de kampioenenkweker uit Kroatië. In het gezelschap van werkvriend Karel-Jan Buurke van RTV Noord namen we een paar biertjes ter verhoging van de feestvreugde. Het waren m'n eerste biertjes na maar liefst zeven jaar onthouding. De gele rakkers smaakten als nooit tevoren. En met Skelin was het amusant kletsen. Natuurlijk hadden we het niet over de kampioenswedstrijd en uiteraard spraken we ook niet over het hele seizoen. Een gezellig praatje pot kwam tot stand en vanaf het moment dat ik Skelin vertelde dat ik als backpackende jongeling drie maanden in z'n geboorteland in Ljubljana en drie maanden op het eilandje Krk had gebivakkeerd, ging ie helemaal los. En toen ik zei hoe lekker ik chiwapcici (gekruide gehaktballetjes), rasnicci (gekruide karbonaadjes) en slivovitsj (pruimenjenever) vond, was ik z'n beste vriend.
De kampioenenkweker bracht de zomermaanden door in Kroatië bij z'n geliefden en keerde voor het seizoen 2014-2015 met beroerde gevoelens terug in Groningen. De zorgelijke financiële toestand van Donar had z'n tol geëist. In een klap was Skelin van z'n smaakmakers en sterspelers beroofd. Alleen Ross Bekkering en Thomas Koenis signeerden een nieuw contract. Een tweede domper voor Skelin was er ook. Wegens de geldproblemen en het gemis van een nieuwe hoofdsponsor was Donar niet in staat om deel te nemen aan het toernooi om de Europa Cup. Tot verrassing van de hele basketbalwereld wonnen Skelin en z'n boys aan het begin van dit seizoen wel de Supercup, maar de gemankeerde selectie verdween vervolgens in de anonimiteit door vele nederlagen tegen clubs van niks.
Pas na verloop van tijd sloot de Amerikaan Lance Jeter aan bij z'n landgenoot Dejuan Wright en de Nederlandse Amerikaan Sean Cunningham. Weer een tijdje later arriveerde de Amerikaan Mark Sanchez in MartiniPlaza. Inmiddels kreeg Donar de beentjes weer een beetje aan de loop. Pas in februari kon Skelin voor het eerst dit seizoen knutselen en boetseren met een volwaardige selectie. De Amerikaan Bill Clark bleek het ontbrekende puzzelstukje. Al vrij snel reeg Donar de overwinningen aaneen. De jacht op plaats een of twee in de reguliere competitie met thuisvoordeel in de play offs bleek vergeefs. De opgelopen schade in de eerste maanden was onoverbrugbaar. Donar finishte tenslotte als derde pal voor Zwolle en moest Den Bosch (eerste) en Leiden (tweede) boven zich dulden.
Onderweg was Skelin ook nog even Dejuan Wright en Ross Bekkering wegens ernstige blessures kwijtgeraakt. Bekkering speelt inmiddels weer, Wright is dit kalenderjaar uitgeschakeld. Tussen de jacht in de reguliere competitie en de blessurezorgen door pakte Donar voor de tweede maal op rij maar mooi even de beker. Vlak voor de start van de play offs sprak ik weer eens met Skelin. Hij achtte Zwolle geen kandidaat voor het kampioenschap en vond dat Den Bosch, Leiden en Donar zo'n beetje gelijkwaardig zijn. En dat het niet hebben van thuisvoordeel in de halve finales en finaleserie van de play offs een nadeel kan zijn, deed ie af met: 'Als je kampioen wilt worden zul je toch ook uit moeten winnen'.
Duidelijke taal van een begeesterde coach, die altijd realist is. Aan het begin van het seizoen, in de super moeilijke fase dus, verklaarde hij dat Donar hoopte de play offs te bereiken. Her en der werd er smalend om gelachen en werd Skelin zelfs een mafkees genoemd. Achteraf moet gezegd worden dat hij groot gelijk had. De kampioenenkweker uit Kroatië heeft de boel weer helemaal op orde en maakt nu met z'n boys verbeten jacht op de vijfde hoofdprijs in twee seizoenen.
Inmiddels heeft Donar de finaleserie van de play offs bereikt ten koste van ZZ Leiden en is aartsrivaal Den Bosch de tegenstander. Een vijfde hoofdprijs in twee seizoenen is wellicht haalbaar voor de kampioenenkweker uit Kroatië, die en passant in de seizoenen 2013-2014 en 2014-2015 ook nog even werd gekroond tot de beste coach van de Dutch Basketball League. Skelin toonde zich zeer bescheiden. Hij gaf de credits aan z'n spelers en trakteerde z'n selectie onlangs, na de tweede uitverkiezing, op een pizzaatje na afloop van een training in MartiniPlaza.
Het bereiken van de finaleserie zal ook de penningmeester van Donar deugd doen. Maar liefst 13.280 fans waren van de partij in de krachtmeting in de kwartfinales met Aris/Leeuwarden en de drie duels in de halve finales tegen ZZ Leiden. Dat betekent circa 80.000 euro bruto aan extra inkomsten. Wedstrijden in de play offs zijn namelijk niet in de reguliere begroting opgenomen. Met nog tenminste twee wedstrijden in MartiniPlaza in de finaleserie in't verschiet loop de teller nog verder op. Al met al een mooi financieel buffertje voor het volgend seizoen.
Na twee financieel beroerde seizoenen zal Donar eindelijk weer eens positieve cijfers kunnen overleggen aan de belastingdienst. De hamvraag is nu, lukt het Donar om na vier of vijf hoofdprijzen een nieuwe hoofdsponsor te strikken en kunnen voorwaarden tot stand komen om Skelin nogmaals te verleiden tot een extra seizoen in MartiniPlaza? Onmiddellijk na afloop van de play offs transporteert Martin de Vries de kampioenenkweker uit Kroatië naar Schiphol voor z'n vlucht naar Split. Gedurende de autorit van twee uur gaan de basketbalfreaks voor het eerst aan de babbel over hun beider toekomst. Dat was in december zo afgesproken. En afspraak is afspraak!