Een dansende caravan aan de Langeleegte
Beeld: archief Jan Kanning
Het roemloze afscheid van Veendam wegens een faillissement in maart 2013 heeft me destijds diep geraakt. Als opgeschoten jongeman bezocht ik vroeger met vrienden en vriendinnen de ene week het Oosterpark om GVAV te bewonderen en de andere week de fameuze Langeleegte om vanaf de staantribune m'n helden van Veendam aan te moedigen. En vanaf 1968 tot enkele jaren geleden volgde ik Veendam intensief als sportjournalist. M'n grote held van weleer was Rikkert la Crois. Hij is inmiddels 81 jaar en moest in november 1970 z'n roemruchte loopbaan beëindigen wegens een wrakke knie.
Aan de hand van m'n vader had ik in het Oosterpark kennis gemaakt met de capaciteiten van Rikkert. Hij was een klassieke midvoor met ongekende kopkwaliteiten. Als deupie gaf ik hem de bijnaam 'Rikkert de knikkert'. Rikkert speelde van 1952 tot 1963 voor GVAV en ging daarna voor de lieve som van 50.000 gulden naar Go Ahead. Zowel Rikkert als GVAV kwam na een jaartje tot de conclusie dat een nieuwe samenwerking een must was. Van 1965 tot 1969 acteerde Rikkert in het shirt van Veendam en bracht hij met de regelmaat van een chronometer de Langeleegte in vervoering met z'n vele kopgoals.
Na z'n avonturen bij Veendam stapte de geboren Stadjer in 1969 als 35-jarige transfervrij over naar Heerenveen tot een knieblessure hem noopte z'n carrière af te sluiten. Rikkert speelde 622 wedstrijden in het betaalde voetbal. Hij is clubtopscorer van GVAV met 128 doelpunten en staat tweede op de topscorersranglijst aller tijden van Veendam met 81 goals. De grote eer moet hij gunnen aan Marnix Kolder: 94 doelpunten. Na z'n actieve loopbaan was Rikkert jeugdtrainer en begeleider van FC Groningen en Heerenveen.
Rikkert was in al die jaren aan de Langeleegte natuurlijk niet het enige gevalletje apart. Een hele vloot sterren en smaakmakers heb ik zien acteren. Mannen als de onverwoestbare Jan Blijham, de altijd in beweging zijnde Henkie Nienhuis, de onverstoorbare Be Kuiper, vleugelwinger Henkie Meuken, de speersnelle Jetze Pascal, technicus Jan Korte, grond-en kopspecialist Harris Huizingh en z'n nog altijd zijnde boezemvriend Joop Gall, een uitstekende verdediger/middenvelder en gangmaker op feesten en partijen.
Historische momenten heb ik ook meegemaakt aan de mij zo dierbare Langeleegte. Tweemaal promoveerde Veendam onder leiding van hoofdtrainer Henk Nienhuis naar de eredivisie om er telkens na een jaartje weer uit te vliegen. En wat te denken van de bekeroverwinning op topclub Feyenoord? Met de staart tussen de benen zie ik de Rotterdamse sterren nog in de bus stappen. De vernedering door armzalige 'boerenjongens' liet diepe sporen na.
Memorabel was ook het doelpunt van oer-Groninger Azing Griever aan de Langeleegte. Hij speelde bijna z'n hele leven voor GVAV en FC Groningen. Tussendoor verdedigde Azing twee jaar het doel van Heerenveen. In Friese dienst kegelde hij de bal eens op een zondagmiddag via een formidabele uittrap rechtstreeks over collega-doelman Jochem Lokken tegen de touwen. Tienduizend voetbalfans keken ademloos toe en gaven Azing een vele minuten durende staande ovatie. De destijds altijd rustige Azing verklaarde na afloop broodnuchter: 'Ach, ik gaf die bal gewoon een hengst'. Jochem had het niet meer van ellende. Hij kroop er na afloop stiekem tussenuit om z'n verdriet solo te verwerken.
Wim Swart en Jan Redmeijer, twee geboren en getogen Groningers, waren ook aparte mannetjes gezegend met heel grote voeten en een formidabel schot. Als raketten vlogen de ballen tot grote opwinding van de liefhebbers regelmatig tegen de touwen. Wijlen Henk Ebbinge was aan de Langeleegte een bikkelharde verdediger en grappenmaker. De oer-Groninger had op een gegeven moment een oogje laten vallen op de Veendamse minnares van hoofdtrainer Arie Stehouwer. De van Volendam afkomstige Arie had op een avond een scoutingsvergadering en Henk sloeg onbarmhartig toe. Nietsvermoedend en zoals altijd lurkend aan z'n pijp liep Arie na afloop van de meeting naar z'n caravan, die geparkeerd stond binnen de hekken van het stadion.
Tot z'n grote schrik en droefenis zag Arie ineens een dansende caravan. Henk en de minnares waren met een klusje bezig. Arie greep een wandelstok om Henk te lijf te gaan. Henk nam de achterdeur en vluchtte de Langeleegte op. De achtervolging van Arie bleek vruchteloos. De betere conditie van Henk gaf de doorslag. De volgende dag moesten Arie en Henk op rapport komen bij de clubleiding. Het nieuwtje had zich via kroegen snel verspreid.
Beide heren ontvingen een reprimande en gingen vervolgens gewoon weer trainen. Van de minnares is aan de Langeleegte nooit meer iets vernomen. Arie had thuis in Noord-Holland het een en ander uit te leggen. Henk niet want hij was op dat moment vrijgezel. Zo zijn er tal van anekdotes uit de fantastische periode bij Veendam.