De ultieme droom van FC Groningen: Arjen Robben terug bij de club maar dan in de organisatie
Beeld: Archief Jan Kanning
Te zijner tijd maakt Arjen Robben de cirkel rond. Geboren in Bedum, in de provincie Groningen, vloog hij medio 2002 uit, achttien jaar jong. Gedurende al die decennia bouwde hij aan een even indrukwekkende als grootse carrière. Stilaan heeft hij een enorme praktijkervaring opgedaan in het (top)voetbal. Hij is daarin als het ware cum laude afgestudeerd, wat van belang kan zijn voor een vervolg na zijn afzwaaien op het veld en de logische terugkeer naar de voor hem gewijde grond.
Zelfs vader Hans Robben, zijn eerste trainer in Bedum, kon niet bevroeden dat Arjen zich zou opwerken tot een internationaal vermaarde en gerespecteerde coryfee. Al ras vermoedde hij wel dat de nazaat zou kunnen doordringen tot de rijen van het betaalde voetbal. Dat kwam uit, maar naar voorbeeld van zijn idool Romario waaierde zijn faam in een gestaag tempo uit over de ganse aardbol.
Zes jaar leidde Hans Robben zoonlief op bij VV Bedum, vanaf diens zesde jaar tot de overgang op 12-jarige leeftijd naar de jeugd van FC Groningen. De dribbelaar onderscheidde zich al vroeg door het speelse gemak waarmee hij achteloos doelpunten opstapelde. Liefst 151 in één seizoen, aldus één van de vele anekdotes over hem. Maar hij bleef lang ook klein van postuur, wat hier en daar (ten onrechte) twijfels zaaide. Hij oogde inderdaad als een iel hummeltje, zoals een vroegere ploeggenoot zich hem uit die periode herinnerde, overigens toen al met de nodige bewondering.
Als B-junior schoot Arjen Robben ineens in lengte fors omhoog. De onvermijdelijke doorbraak gloorde zichtbaar aan de horizon. Voortijdig promoveerde hij naar de A 1, waar zijn vader hem opnieuw als jeugdtrainer opving. Maar het samenzijn was deze keer van korte duur. Op 3 december 2000 debuteerde hij, nog geen zeventien, in het eerste van FC Groningen. Tegen RKC mocht hij van trainer Jan van Dijk voor het laatste kwartier invallen. Twee weken later, tegen Feyenoord, vestigde hij zich in de basis. ‘Het leek wel of hij al een half jaar in het eerste speelde’, loofde Van Dijk de natuurlijke aanleg van de dartele jongeling.
Succes verzekerd voor de geboren pingelaar met zijn oogstrelende techniek. Hij diende FC Groningen tot de zomer van 2002 in welgeteld 46 wedstrijden, opgesierd met 8 treffers. Voor 9,5 miljoen gulden lokte PSV hem weg uit het noorden en de klim naar triomfen was ingezet: Chelsea, Real Madrid en sinds 2009 Bayern München, maar ook EK’s, WK’s en Champions League. Titels als een ketting vol parels.
Volgens insiders wilde Arjen Robben van meet af aan in alles uitblinken. Met een zes nam hij nimmer genoegen. Op de lagere school blonk hij, samen met een meisje, uit als de beste van de klas. Als het meisje op een dag een hoger cijfer ontving , eiste hij van zichzelf dat hij de volgende keer weer aan de beurt was met de hoogste waardering. Die drive raakte hij ook nooit meer kwijt. Ondanks een waslijst aan blessures, haakte hij altijd weer aan op dat zeldzaam hoge niveau van hem. Doordat het voetbal hem steeds meer inkapselde, was hij gedwongen zijn studie aan het atheneum 5 voortijdig op te geven en genoegen te nemen met een havodiploma. Het zinde hem allerminst, want wat graag had hij de vwo willen afmaken.
Inmiddels is hij, geboren op 23 januari 1984, de dertig gepasseerd. Eerder in het jaar verlengde hij andermaal zijn contract met Bayern München, tot medio 2018. Hij blijft kwetsbaar en vatbaar voor letsel, maar op het veld lijkt hij immuun voor slijtage. Recent excelleerde hij weer eens met één van die karakteristieke doelpunten: van rechts naar binnen zwenken en met een schitterend schot de verre hoek raken. Het versterkt de kans dat hij ook na 2018 nog doorgaat. Zolang zij zich fit voelt en gespaard blijft van ongemak, maar voor alles de waarde voor de club en de erkenning van zijn coach proeft en opsnuift. Hij heeft hoe dan ook geen zin als vijfde wiel aan de wagen nog even te mogen meehobbelen. Indien overbodig, stopt hij subiet.
Eind 2014 kocht Arjen Robben een pand in de wijk Helpman, in het zuidelijk deel van de stad Groningen. Hij laat de riante woning compleet verbouwen. Volgens de planning moet dat midden 2018 gereed zijn, gelijk aan het einde van de huidige overeenkomst met de Duitse Rekordmeister. Maar vermoedelijk betrekt het gezin pas later het adres voor de toekomst, waar hij gegarandeerd zal neerstrijken. Bernadien, zijn vrouw, komt uit Groningen. En in de buurt staat een internationale school. De kinderen zijn na alle omzwervingen in Engeland, Spanje en Duitsland aan dat type onderwijs gewend. Alle drie (nu 5,7 en 9 jaar) spreken naast de eigen taal vloeiend Engels.
Voor Hans Nijland, algemeen directeur van FC Groningen, zou een ultieme droom uitkomen, indien Arjen Robben zijn ‘pensioen’ als speler wil slijten in de organisatie van de noordelijke profclub. ‘Hij mag dan zelf invullen wat hij wil gaan doen.’ De naam alleen al opent deuren, die zelfs hij niet kan forceren. ‘Hij is een uithangbord voor de club. Een boegbeeld. Hij is een modelprof. Nooit gedoe, ook nog eens een slimme jongen.’
FC Groningen vernoemde de directie-skybox al naar Arjen Robben, als eerbetoon aan een even unieke als zeldzame zoon van de streek. Bij thuiswedstrijden treden zijn ouders Hans en Marjo samen op als gastheer en gastvrouw. ‘Ik heb veel persoonlijk contact met Arjen. Het is niet realistisch te denken dat hij ooit nog eens als voetballer zal terugkeren bij ons. Ik zie hem zijn schitterende carrière afmaken in München.’
Maar daarna zou Nijland de beroemde ‘ambassadeur’ dolgraag in welke functie ook willen begroeten in het Noordlease Stadion. Eventueel als opvolger, maar die suggestie was meer symbolisch bedoeld. ‘Daar ga ik natuurlijk niet over. Dat beslist de raad van commissarissen’, verduidelijkt de algemeen directeur van FC Groningen, 56 jaar pas en vooralsnog nog niet van plan terug te treden.
Arjen Robben mijmert af en toe in besloten kring over ‘later’, maar acht zich nog teveel topper om zich reeds aan een definitieve keuze over te geven. Hij is zich bewust van zijn brede kennis over het voetbal en wil dat ook zeker benutten. Maar hoe precies verder: als trainer, werkend met de jeugd, door-ontwikkelen als manager, of welke baan ook bij zijn vroeger club? Volgens ingewijden weet hij het oprecht nog niet, zodat Hans Nijland hoe dan ook nog geduld moet betrachten.