De sportwereld rond in een 11-tal vragen: René Bolhuis
Hij is Stadjer in hart en nieren. Zal het prachtige Groningen nooit en te nimmer ontrouw worden. Rene Bolhuis (13-01-1969) is telg van een echte bloemenfamilie. Ma Ans en pa Thies bestierden tientallen jaren in het winkelcentrum Paddepoel de Bloemenmozaiek. Rene nam de fakkel een hele tijd terug over. Broer Gerard runt Bloemenmozaieks in Haren en Lewenborg en heeft een groothandel op de veiling in Eelde. Alleen broer Ronald is een buitenbeentje. Hij verruilde de bloemen voor de ict-sector. Rene heeft aan een vroegere relatie twee kids overgehouden. Tim (15) basketbalt bij BVG. Laura (18) vindt shoppen het einde. Rene heeft nu verkering met een hooggeplaatste functionaris van het UMCG. In vroegere tijden heeft hij voetbal en atletiek beoefend. Nu is Rene met enige regelmaat toeschouwer bij Donar en heel af en toe FC Groningen.
Wat is voor jou het indrukwekkendste moment uit de Groninger sportgeschiedenis?
Ik was in 1998 met m'n broers bloemen aan het sorteren op de veiling in Eelde. Ronald had een scherm opgehangen in verband met de Olympische Spelen in Nagano. En toen verscheen ineens een nuchtere Groningse meid in beeld die goud pakte. Marianne Timmer maakte ons helemaal gek. We schreeuwden het uit en bossen rozen vlogen door de lucht. Het zal me altijd bij blijven.
Leukste sport om naar te kijken?
Met afstand basketbal. Wedstrijden kunnen van de eerste tot en met de laatste seconde boeiend zijn. En het verloop kan zo maar ineens omdraaien. De entourage, beleving, sfeer en musiek. Het is allemaal top bij Donar. Ik vind het ook leuk om naar Olympische Spelen te kijken. Ik zie dan ook sporten waar ik helemaal geen weet van heb.
Leukste sport om te doen?
Ik heb vroeger aan hardlopen gedaan en bij GVAV/Rapiditas gevoetbald. Speelde samen met onder anderen Emiel Venema, de zoon van schoenlapper Jan aan de Korreweg. Op m'n 20e kreeg ik andere interesses. Ik ging vaak op stap. Als je daarna 's ochtends op het veld gaat staan ben je een karikatuur van jezelf. Dat wilde ik dus niet.
Favoriete sporter aller tijden?
Johan Cruijff met afstand. Hij was een weergaloze voetballer en een goed mens. Ik moet ook Gerrie Knetemann noemen. De Kneet was ook een icoon door z'n successen, z'n mentaliteit, humor en taalgebruik. Helaas zijn beide heren al verdwenen. Grootste ergernis op sportgebied? De macht van het grote geld. Ik snap dat er geld nodig is om topsport te bedrijven, maar het de spuigaten uitgelopen. De normale supporter neemt steeds vaker de benen. Mensen met echte clubliefde ergeren zich mateloos aan die sjeiks, oliebaronnen, miljardairs en allerlei louche figuren, de meeste clubs besteden ook veel te weinig aandacht aan hun eigen jeugd. Dat moet dus veranderen.
Beste sportprogramma op televisie?
VI vanwege de platvloersheid, humor en het gaat vaak helemaaal nergens over. Het is gewoon cafepraat. Vergelijk het maar met zwetsen in de derde helft in de kantine na afloop van een leuk of minder leuk potje voetbal.
Beste sportprogramma op de radio?
Langs de Lijn. Als kleine jongen banjerde ik vaak nog in m'n pyamaatje door het huis als FC Groningen in het volgepakte Oosterpark speelde. Die jongens van Langs de Lijn maakten me helemaal gek. In die tijd nam de FC ook gewoon Ajax, Feyenoord en PSV te grazen.
Teamsport of individuele sport?
Ik heb veel waardering voor individuele sporters, maar kies toch voor teamsport. Je kunt je af en toe lekker verschuilen achter een ander. Samen dingen beleven is het leukst en uiteraard de derde helft. Vroeger had je een lekkere douche gepakt en schone kleren aangetrokken. Daarna stapte je de kantine in. Het was er blauw van de rook en we gingen er altijd vol voor. Bier en balletjes. Het was altijd feest.
Beste sportcommentator?
Evert ten Napel is degelijk en deskundig. Theo Koomen was vroeger fantastisch, maar wel een fantast. Sierd de Vos fantaseert er ook altijd op los. Als hij commentaar geeft bij een wedstrijd van Barcelona wijst hij je ook altijd de weg naar kroegen en vertelt hij vrolijk waar de vrouwtjes te vinden zijn.
Wat is de sportlocatie van de stad?
Een echte Topsportaccomodatie hebben we helemaal niet. Er moet in Groningen nog veel geinvesteerd worden. Sport is een verbindende factor in het leven en minstens zo belangrijk als kunst en cultuur.
Met wie zou je wel eens een Groninger koek van Stadsbakker Meijer willen eten als ontbijtje?
Met m'n pa en ma. M'n ouders zijn op leeftijd gekomen. Door allerlei drukte komt het er vaak niet van om echt bij te praten over van alles en nog wat. M'n vader was vroeger bijvoorbeeld hardloper en kameraad van de legendarische Willy Weert. Willy was ook kunstschilder. Hij heeft nog een schilderij voor m'n ouders gemaakt. En zo zijn er vele verhalen. Laat die Groninger koek maar aanrukken.