De Sportwereld Rond in een 11-tal vragen: Paul Raveneau

Door: Machiel Akkerman

Foto: Elles Veldhuis, ellesontwerpt.nl 

Hij groeide op in Beijum en maakte op zeventienjarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal van GVAV. Vervolgde daarna zijn actieve voetbalcarrière bij BV Veendam, VV Drachten en ACV. Paul werd daarna door een aantal blessures gedwongen om met voetbal op prestatieniveau te stoppen. Niet te lang getreurd, want de aan het CIOS opgeleide sportinstructeur had inmiddels alle relevante (voetbalcoach) diploma’s gehaald en werd al op zijn 27e hoofdtrainer van zijn geliefde GVAV dat inmiddels naar Kardinge verhuisd was. Al snel groeide hij door naar de jeugdopleiding van FC Groningen waar hij negen jaar actief was. De laatste twee jaar van zijn dienstverband als hoofd van de Groningse talentenfabriek. Daarna zocht Paul zijn heil in het Friese; twee jaar jeugdtrainer van sc Heerenveen A1 en hetzelfde aantal jaren maakte hij vol als hoofdtrainer van ONS Sneek. Op dit moment heeft de sportliefhebber het eerste elftal van FC Zuidlaren onder zijn hoede. De inmiddels 45-jarige inwoner van Stad is teruggekeerd naar zijn roots en woont samen met zijn vrouw en twee kinderen in Beijum. In tijden van corona zit hij niet stil. Naast zijn werk bij WIJ Groningen loopt Paul zo vaak mogelijk hard, probeert zo intensief mogelijk contact te onderhouden met zijn selectie bij Zuidlaren en kijkt veel voetbal op televisie omdat het spelletje op betaald voetbalniveau hem niet los kan laten.

Wat is voor jou het meest indrukwekkende moment in de Groninger sportgeschiedenis?

De gewonnen bekerfinale van FC Groningen in 2015. Ik was hoofd jeugdopleiding en het was geweldig hoe binnen alle geledingen van de club naar deze eindstrijd werd toegeleefd. Er moest zoveel geregeld worden; logistiek, de kaartjes verdeling etc. Het was voor mij echt iets magisch, dat je met z’n allen zoiets voor elkaar krijgt. Op de dag van de wedstrijd was ik al heel vroeg in Rotterdam. Om dan die schare groen-wit zich steeds verder te zien uitbreiden, dat was telkens weer kippenvel. Zelf zat ik ergens bovenin de tweede ring. We gingen helemaal uit ons dak toen beide doelpunten, ook nog eens voor onze neus, werden gescoord. Wat ik nog weet is dat het stadion toen echt op zijn grondvesten aan het schudden was. Ik dacht nog een moment: gaat dit goed haha, maar daarna was het jezelf overleveren aan het feestgedruis. Bij de huldiging in het Stadspark was er voor aan het podium nog een vak gemaakt voor alle medewerkers van de FC. Alles nog een keer beleven. Wat een volksfeest. Ik zal het nooit vergeten.   

Leukste sport om naar te kijken?

Ik ben een echte sportfanaat dus ik kan niet één sport noemen. Ik zal er een paar opnoemen en toelichten. Voetbal, dat ligt voor de hand bij mij. Daarnaast hou ik veel van basketbal. Ik groeide op in een straat waar Jan Willem Jansen woonde. Met zijn zoon Rogier, die later ook doorbrak als prof, speelde ik buiten! Ik weet niet of het aan de straat lag maar ook Donar-crack Bernard Day draaide hier dagelijks zijn huissleutels in het slot. Ik ging vaak kijken in de Evenementenhal. Geweldig. Ik hou van competitie en dan schiet mij ook meteen handbal te binnen. Dat gaat er fanatiek aan toe. In de zomer volg ik drie weken lang de Tour de France, dat is traditie. En om met mijn tijd mee te gaan mag ik ook graag kijken naar snowboarden op hoog niveau. Het gaat bij alle takken van sport om winnen, maar iedereen heeft een ander pad om daar te komen. Dat vind ik heel fascinerend.  

Leukste sport om te doen?

Basketbal. Het team is kleiner in vergelijking met voetbal, je hebt meer balcontacten en continu een belangrijk aandeel in het spel. Bovendien vergt het conditioneel veel van je. Mijn dochter zit op hockey. Dat vind ik ook een hele mooie sport. We zijn samen naar hoofdklasse wedstrijden geweest van Laren, hebben het Nederlands team aan het werk gezien. Ik hou van een specialisatie. Als een bepaalde speelster heel goed strafcorners kan nemen bijvoorbeeld. Kan ik van genieten. 

Favoriete sporter aller tijden?

Diego Armando Maradona. Tijdens mijn jeugd domineerde hij het wereldvoetbal. Wat die man allemaal niet teweegbracht. Het wereldkampioenschap 1986 in Mexico staat in mijn geheugen gegrift. Als een wedstrijd van Argentinië afgelopen was wilde je meteen naar buiten gaan om hem na te doen. Op een goede tweede plek komt Michael Jordan. Alles kwam weer terug toen ik onlangs de documentaire The Last Dance bekeek. In de tijd dat hij op zijn hoogtepunt was was ik ook een keer in Chicago. Ik maakte als trainer onderdeel uit van een organisatie die voetbalkampen organiseerde in Green Bay, Wisconsin. Ik had van tevoren gezegd: hoe dan ook, ik wil Jordan in het echt zien spelen. Ehh, dat ging niet helemaal door. Zelfs de kaartjes op de zwarte markt waren van een dusdanige hoogte dat ik er met pijn in mijn hart vanaf heb moeten zien.    

Grootste ergernis op sportgebied?

Spelregels uit het verleden. Lange tijd moest je bij een doeltrap de bal eerst uit het strafschopgebied spelen. En als het mis ging mocht het nog een keer. Tijdrekken in optima forma. Gelukkig is dat nu veranderd, maar dat duurt een eeuwigheid. De VAR maakt de sport eerlijker, het moet wel sneller vind ik. Hockey is een sport die aantoont hoe je wel snel kunt innoveren en moderniseren. Daar kan de voetbalsport veel van leren.

Beste sportprogramma op tv?

Sportdocumentaires die de diepte ingaan met mooie achterliggende verhalen. Ook vind ik live-uitzendingen omtrent grote sportevenementen heel mooi. Hoe bijvoorbeeld de NOS dan de Olympische Spelen in beeld brengt. Dat is genieten.

Beste sportprogramma op de radio?

Dat kan alleen maar Langs de Lijn zijn. Tijdens de waanzinnige ontknoping van de Eredivisie in het seizoen 2006-‘07 zat ik in de auto op weg naar Rotterdam met vrouw en kinderen. Ik heb nog nooit zo’n spannende (sport)middag beleefd. Hoe die verslaggevers het tot je brengen is prachtig. Verder hou ik veel van podcasts. 100% inspiratie podcast van Thijs Lindhout is een aanrader, ook Prijzencast van Qmusic is de moeite waard.

Beste sportboek?

Flow- van goed naar goud. Geschreven door hockeycoach Marc Lammers. Een fascinerende man die in dit boek schrijft over teamprocessen die leiden tot winst binnen een team, een bedrijf of organisatie. Heel leerzaam. Ik lees graag, tijdens vakanties bijvoorbeeld boeken van Dan Brown. Een titel van hem die me bijgebleven is is Inferno. Knap hoe hij op meesterlijke wijze geschiedenis, kunst, codes en symbolen weet te verweven in een razend spannend verhaal.

Beste sportcommentator?

Rik de Saedeleer. Dat komt door mijn jeugd, toen keek ik vaak voetbal op de Belgische televisie. De manier waarop hij commentaar gaf sprak me erg aan. Betrokken, humoristich en met veel kennis van zaken. Een concept dat me hierin ook aanspreekt is het duo-commentaar (vaak op radio tijdens Champions League wedstrijden). Dat zorgt voor meer afwisseling. Een expert die voor de tactische inzichten zorgt en een verslaggever die het geheel  aan elkaar praat. Dat is voor mij de ideale formule.

Wat is dé sportlocatie van de stad?

Dat is voor mij niet één, maar meerdere. Toen ik jong was speelde ik in de veilinghallen aan de Peizerweg altijd zaalvoetbal. Daarna trokken we naar de Evenementenhal (tegenwoordig MartiniPlaza) voor het basketbal van Donar en als het paste ook nog naar GIJS voor het ijshockey in het Stadspark. Mijn werkplek is naast het oude Oosterparkstadion. Daar heb ik ook schitterende herinneringen als supporter. Ik fiets er nu elke dag langs en dan is het altijd weer raar om te zien dat het stadion er niet meer staat. De Euroborg is wel een waardige vervanger moet ik zeggen. Sportcentrum Kardinge vind ik ook een mooie locatie en tot slot het Esserbergstadion, en dan vooral de sfeer die daar heerste tijdens Eurovoetbal. Onvergetelijk. Het is dus niet één locatie, maar ze zijn me allemaal even dierbaar.

Met wie zou je een Groninger koek van stadsbakker Meijer willen eten als ontbijtje?

Barack Obama. Ik zou het met hem willen hebben over de tijd dat hij president was, hoe hij erin slaagt om in ieder geval uiterlijk altijd de rust te bewaren. Hoe het is om aan het hoofd te staan van het machtigste land ter wereld. Om het ijs te breken zou ik hem vragen wat hij zou willen worden als hij later groot is haha. Heel benieuwd wat daarop het antwoord zou zijn.


Machiel Akkerman

Over Machiel Akkerman

Hij staat te boek als de meest begeerde vrijgezel van Stad en Ommeland. Machiel Akkerman ademt sport sedert z'n geboorte. Hij is freelance sportjournalist bij ondermeer RTV Noord en Podium TV. Machiel is ook al jaren als columnist verbonden aan Sport in Stad.