De sportwereld rond in een 11-tal vragen: Klaas Stoppels

Geboren in Stad,  en wil graag weer terug. Klaas Stoppels, zag het levenslicht op 25-07-1967 om precies te zijn in het Academisch ziekenhuis. Hij groeide op in het ouderlijk huis aan de Tuinbouwstraat met maar liefst 4 ouders en een zus!. Na een kortstondig voetbal avontuur bij Velocitas kwam hij op 12 jarige leeftijd in aanraking met basketbal. "Na 1 training wist ik het gelijk, dit is mijn sport". Op dit moment woonachtig in Paterswolde met ‘het meisje’,  dochter Demi en kat Jalabert . Demi studeert journalistiek op de hogeschool Windesheim in Zwolle. Klaas werkt als grafisch vormgever en teamleider bij AB software & Consultancy met standplaats Paterswolde. Actief basketballen deed hij tot zijn 40e, hij speelde onder meer in de ere- en promotiedivisie, op dit moment speelt hij niet meer;  “ik moet dat weer oppakken maar ja…” Coachen is zijn lust en zijn leven. Hij stond 2 seizoenen aan het roer bij Aris Leeuwarden in de eredivisie, was 3 zomers assistent bij het Nederlands mannenteam U15 en traint nu de getalenteerde jeugd op het RTC (Basketball Academy Groningen) onder leiding van eveneens een voormalig Aris coach, Pete Miller. Daarnaast is hij Co-commentator voor Podium TV bij de wedstrijden van Aris Leeuwarden. Verder gaat Klaas het komende seizoen samen met assistent Wim Euverman de mannen onder 20 bij HSVB trainen en coachen. Voor verdere hobby’s blijft er dus weinig tijd over maar het regelmatig bezoeken van concerten samen met dochter Demi, daar maakt hij graag tijd voor vrij.

Wat is voor jou het indrukwekkendste moment uit de Groninger sportgeschiedenis?
Kampioenschap 1982 NND. De sfeer in de E-hal was ongekend, je voelde de intensiteit en spanning tot in je vezels. Met spelers als Jimmy Moore, David Lawrence, John Franken, Martin de Vries, onder leiding van Maarten van Gent. Fantastisch entourage! Ongekend spannend. Als jongetje van 14 stonden wij in een groepje naast het speelveld en maakten alles van heel dichtbij mee, wat een beleving! 

Leukste sport om naar te kijken?
Basketbal staat op nummer 1 maar ijshockey vind ik ook leuk om te kijken. Verder formule 1, al vanaf de Prost – Senna tijden. Basketbal voornamelijk vanwege de snelheid, boeiend om te analyseren, tegenwoordig zijn er veel livestreams en kun je nagenoeg alle wedstrijden in de DBL volgen. Verder ben ik groot van March Madness, de Amerikaans college kampioenschappen. De strijd en passie maar vooral de energie, dat spat daar van af.

Leukste sport om te doen?
Basketbal natuurlijk! Word wel wat eentonig maar daar heb ik nog steeds veel plezier in. Altijd even een balletje schieten op een training bij de jeugd, ik kan het niet laten. En het is net fietsen, je verleert het (bijna) niet.

Favoriete sporter aller tijden?
Michael Jordan. Vanaf zijn optreden bij de universiteit van North Carolina tot en met zijn laatste wedstrijden voor de Washington Wizards, er gebeurde altijd iets als deze man het veld betrad. Ongelofelijk dat je zo kunt presteren onder die immense druk. Petje af.

Grootste ergernis op sportgebied?
Tijdrekken, schwalbes en commentaar op de leiding. Vooral bij het voetballen vind ik het een bron van ergernis. Vaak zie je mensen in de slotfase langer blijven liggen om zodoende de tijd te laten verlopen en kermen ze het uit terwijl ze niet of nauwelijks geraakt zijn.  Bij basketbal hebben ze dit opgelost door o.a. een schotklok. Binnen 24 seconden moet je geschoten hebben en kun je dus daar niet echt tijd mee rekken, Verder valt het mij op dat iedere beslissing van een scheidsrechter voer is voor verbaal en non-verbaal commentaar. Ook bij het basketbal neemt het steeds meer irritante vormen aan, vooral in de NBA is het schering en inslag. Hier zouden ze strenger tegen moeten optreden, bijvoorbeeld een tijdstraf van 5 minuten bij een schwalbe. 

Beste sportprogramma op televisie?
Oei, ik kijk heel weinig sportprogramma’s via de televisie. Het basketbal in Nederland volg ik altijd via livestreams of Podium TV. Het Amerikaans basketbal volg ik via een NBA League Pass. Als ik dan toch moet kiezen dan word het toch maar de ouderwetse Studio Sport op zondagavond met daarin de samenvattingen van het Nederlands voetbal. Lekker met het bord op schoot!

Beste sportprogramma op de radio? 
NOS langs de lijn en dan met name de verslaggeving rondom de tour de France dat vind ik altijd prettig om te volgen. Zeker in de bergetappes. Meerdere commentatoren die verschillende gebeurtenissen aan elkaar smeden. Echt heel knap hoe ze dat al jarenlang op een hoog niveau doen. Daar luister ik al heel lang naar, al in de tijd van de legendarische Theo Koomen.

Beste sportboek?
The Winner Within: A Life Plan for Team Players van Pat Riley. Hij is een van Amerika's grootste basketbalcoaches, bekend om het inspireren om basketballers als een team te laten werken en het creëren van succes. Dit boek is zijn spelplan voor teamspelers in het hele leven - niet alleen op het veld, maar ook in het bedrijfsleven, thuis en bij persoonlijke prestaties. Een heel inspirerend boek.

Beste sportcommentator?
Marv Albert, ook wel de stem van het Amerikaans basketbal genoemd. Is onlangs nog opgenomen in de Hall of Fame of Basketball, een grote eer in Amerika. Deze man versloeg voornamelijk de wedstrijden van de New York Knicks en deed dat met veel passie, humor en had kennis van zaken plus natuurlijk de one-liners die in het Engels vaak net even lekkerder klinken. De bekendsten zijn toch wel” "Yes, and it counts!" en "Yes! Serving Up the Facial!"

Wat is de sportlocatie van de stad?
Moeilijke keuze, de Euroborg en MartiniPlaza zijn dan wel de meest in het oog springende. In mijn optiek is MartiniPlaza in sfeer wel beduidend minder dan de oude Evenementenhal. Niet meer van deze tijd, dat snap ik maar het was heerlijk om boven op de balustrade te staan en lekker te ouwehoeren met de mensen die langs liepen. Verder is voor mij Kardinge een goede accommodatie. Wij trainen daar met het RTC (Basketball Academy Groningen) en zijn erg tevreden over de faciliteiten. 

Met wie zou je wel eens een Groninger koek van Stadsbakker Meijer willen eten als ontbijtje?
Tja…dat zijn er nogal wat. Als ik dan moet kiezen dan wordt het toch Arjan Robben. Ben dan vooral benieuwd hoe hij het iedere keer maar weer op kon brengen zich weer terug te knokken van een blessure, vooral in mentaal opzicht. En ondanks dat het niet meer kan had ik heel graag nog eens met Bill Pijl om de tafel gezeten. Net voordat mijn coach-carrière begon heb ik hem nog gesproken over alle aspecten van het trainen en coachen, tactisch, technisch, hoe om te gaan met druk enz. Bill had zoveel kennis en had altijd boeiende verhalen, had een eigen mening maar stond ook open voor andere meningen. Een fantastische man.