De sportwereld rond in een 11-tal vragen: John Schurer

Door Jan A. Van der Veen
(eerder gepubliceerd op 9 augustus 2017)
Beeld: Jan Kanning

Hij is geboren en getogen in Stad. Vindt Groningen met afstand de mooiste woonstede van ons land en FC Groningen verreweg de mooiste club. John Schurer is ter wereld gekomen aan de Frieschestraatweg en verkaste verderop in het leven naar Vinkhuizen. Vanaf z'n zevende volgt hij FC Groningen intens in binnen-en buitenland. Met enkele familieleden stond hij in de Kuip hevig te janken van geluk na de bekertriomf op PEC Zwolle. Is sinds jaar en dag voorzitter van de Supportersvereniging. In oktober neemt bijna pensionado John afscheid van z'n actieve rol binnen z'n zo geliefkoosde club. Ongetwijfeld met tranen van emoties. Z'n lijfspreuk blijft: ‘Forza Grunn’
 

Wat is voor jou het indrukwekkendste moment uit de Groninger sportgeschiedenis?
De dood van Tonny van Leeuwen. Voor mij was hij een held en tevens de beste keeper van Nederland. Nooit hebben wij een keeper gehad bij FC Groningen op een dergelijk hoog niveau. Hij had het heel moeilijk bij het Nederlands Elftal ( denk aan de befaamde wedstrijd tegen Oost Duitsland ) omdat hij de druk niet goed aan kon. Maar bij zijn eigen club kan ik alleen maar wedstrijden van hem herinneren waar hij punten pakte voor de club. Waarbij de uitwedstrijd tegen Ajax die kampioen kon worden legendarisch was en er met 0-1 werd gewonnen in De Meer. Het was Ajax tegen Van Leeuwen. Een staande ovatie van dat Amsterdamse publiek en op de schouders van het veld van je eigen supporters, het was heel indrukwekkend.

Leukste sport om naar te kijken?
Dat blijft voetbal. Maar wel voetbal op een wat lager niveau dan de CL. Daar ben ik helemaal op uitgekeken. Het zelfde riedeltje wordt afgedraaid elk seizoen en waar het alleen maar draait om geld.Je hoeft geen trainerspapieren (elke Jan Doedel kan dat) te hebben om kampioen te worden in bijvoorbeeld Engeland, Spanje of Frankrijk. Kijk naar de verkoop van Nymar. Het is het verhaal van de pooiers in het voetbal en de hoer.Derde en vierde partijen die zich zakelijk gaat mengen via een constructie om hun gram te halen. Het wordt tijd dat wij de olie niet meer nodig hebben uit het midden oosten en Rusland dan is het gauw afgelopen.

Leukste sport om te doen?
Voetbal voor mij althans. Vanaf mijn elfde jaar gevoetbald in de jeugd van Gronitas. Daarna doorgestroomd naar het eerste elftal. Mooie tijden. Ook een aantal jaren gespeeld voor Helpman ook een prachtige club. Verhuist naar Peizedoor mijn werk en ook daar jaren gespeeld in het eerste elftal en daarna ook nog eens tot mijn 50^e voor de veteranen. Deze veteranentijd was één van mijn mooiste tijden. Mooie binding met elkaar, veel oud eerste eltalvoetballers en geweldige mensen, waarbij wij eens wedstrijd in Barcelona tegen een combinatie elftal oud Barcelona-Espanyol speelden. Een nederlaag van 0-18 was het gevolg. Een verhaal apart. Ik was geen geweldige voetballer maar moest het gewoon hebben van hard werken. En tja als je dan tegen Alexandro staat dan ben je aan de beurt.

Favoriete sporter aller tijden?
Henk Kramer. De meesten zouden zeggen wie? Ja Henk Kramer. Mijn leider bij de jeugd, een hele goede voetballer in het eerste van Gronitas en een geweldige clubman en organisator van diverse activiteiten. Altijd rustig en relaxed maar hij wist wat hij wilde. Keek altijd vooruit en nooit achterom. Zo zag ik hem tenminste. Henk is niet meer onder ons maar af en toe denk ik nog wel eens aan hem. Misschien heb ik wel wat van hem overgenomen in de loop van de tijd.

Grootste ergernis op sportgebied?
De invloed van de commercie op het voetbal. Ik snap dat commercie mogelijk moet zijn. Maar er zijn grenzen. ( zie bovenstaande Neymar) Het creëren van hypes op journalistiek gebied waar bij het realisme uit het oog wordt verloren.Het meedoen anders hoor ik er niet bij. Voorbeeld is het vrouwenvoetbal en hoe dat gebracht wordt. Maar ook op Fox sport waarbij ieder zijn belangen verdedigd vooral in het westen van het land. Soms is het te gênant voor woorden hoe men het voetbal brengt en neerzet. Het wielrennen waarbij je na een paar jaar hoort wat er allemaal aan doping gebruikt is. Ik vind dat een complete nederlaag voor de journalistiek. Armstrong zeven keer de Tour gewonnen lachend in de camera’s met een glas champagne in zijn hand zittend op zijn fiets. Ik kots erop.

Teamsport of individuele sport?
Het maakt mij niet uit. Ik ben zelf grootgebracht in een teamsport. Bij een individuele sport moet je denk ik meer discipline hebben. Voorbeeld: ik heb via een teamsport (voetbal) prachtige dingen kunnen delen met mijn teammaten. Maar ik heb ook een keer de Marathon van New York gelopen. Dat was een uit de hand gelopen weddenschap. Een jaar trainde ik drie a vier keer per week tien km. In weer en wind liep ik in de landerijen om mij voor te bereiden. Het enige wat je tegen kwam waren een paar koeien in een weiland die je stompzinnig aan zaten te kijken zo van “heb je hem ook weer die uitslover”. Niemand die je aanspoorde, niemand die zei je mag er wel eens harder aan trekken, niemand die zei je bent goed bezig, nee gewoon tien kilometer trainen waarbij ik soms een lullig toontje in mijn hoofd had waarop het tempo werd bepaald. De weddenschap heb ik trouwens gewonnen maar ook dat is weer een verhaal apart.

Beste sportprogramma op televisie?
Nu kan ik stoer zeggen Bureau Sport dan hoor je er zogenaamd bij. Het is helemaal niks, voegt niets toe en is humorloos. Vooral dat laatste mis ik enorm de humor en het relativeren van alles. Dat heb je nog wel bij Voetbal Insite. Johan Derksen heeft gelijk, het is praten zoals in de voetbalkantine. Ik heb het zelf jaren lang meegemaakt. Ook in het Supportershome wordt zo gepraat. Analyseren, even zeiken en dan hoppa relativeren. Er zijn heel veel sportprogramma’s die dat niet meer kunnen en zeiken als hoofdmoot nemen om te scoren en omdat de kennis en de kunde en onderbouwingen teveel gevraagd is.

Beste sportprogramma op de radio?
Langs de lijn met stip al jarenlang. Zij krijgen het voor elkaar tijdens een verslag je een compleet beeld en het gevoel geeft dat je er zelf boven op zit. Ook RTV Noord hier in het Noorden hebben regelmatig goede verslaggevers zitten bij wedstrijden. Maar blijf wel bij het geven van een goed verslag en analyseer niet teveel daarin dat stoort enorm. Analyseren na een wedstrijd is geen probleem.

Beste sportboek?
Ik lees weinig sportboeken. Het Boek van FC Groningen die ongeveer 100 kilo zwaar is over de geschiedenis van GVAV/FC Groningen is voor mij waardevol. Beetje mijn eigen geschiedenis. De biografie van de tennisser Agassi heb ik in een keer uitgelezen in mijn vakantie. Wat een leven. Als ik wat lees is het vooral over popmuziek en de tweede wereldoorlog. Bruce Springsteen heb ik net uit en ik heb eens een pil van honderden bladzijden gelezen over psychologie van Adolf Hitler. Hoe komt iemand zover om dat te doen wat je normaal niet in je hoofd zou halen. Tja, Duitsland ligt nog steeds gevoelig bij mij, komt door mijn opvoeding en familiegeschiedenis denk ik.FC Groningen moest een keer tegen Stutgard spelen in het Oosterpark voor de Europacup. Er waren twee Duitsers die het lef hadden om te gaan parkeren vlak bij het Oosterparkstadion. Dat moet je gewoon niet doen. Bij terugkomst stonden ze op blokken. De jonge generatie heeft daar veel minder mee en dat is logisch het leven gaat verder.

Wat is de sportlocatie van de Stad?
Het Supportershome in het stadion met uitzicht op de tribunes. Een mooiere plek is er niet. Alleen als je lid bent mag je erin. Er is eens over nagedacht om dit supportershome te verplaatsen. Daar kwam men snel op terug. Het is de voetbalkantine van voetbal insite, het snuift er naar voetbal, het zijn de echte supporters met een groen wit hart die daar bivakkeren,  je kunt er zeggen wat je wilt zonder aanziens des persoons en er is enorm veel humor waarbij het sociale aspect, het dus om elkaar denken volop aanwezig is. Waar vindt je dat nog in deze wereld.

Met wie zou je wel eens een Groninger koek van Stadsbakker Meijer als ontbijtje willen eten?
In ieder geval geen sporter of voetballer op hoog niveau. Daar kan je geen normaal sociaal gesprek mee voeren. Als je een communicatiecursus hebt gevolgd val je bij mij af. Een gewoon gesprek zou ik zeker willen voeren met Noel Gallagher zanger van Oasis. Dat zal geen normaal gesprek worden maar daar hou ik van. Het is wel echt tenminste. En zal mij altijd bij blijven. Dat zijn de krenten in de pap zoals ze dat zeggen en daar leef ik voor. Met god reken ik later wel af.

Tenslotte
Ik zag laatst nog eens de documentaire over Renze de Vries. Allerlei kopstukken of mensen die denken dat ze een kopstuk zijn kwamen voorbij. Wat ik miste waren gesprekken met supporters die in die tijd Renze op handen droegen. Terecht. Hij bracht dat wat een ander nog nooit voor elkaar kreeg. Natuurlijk zijn daar fouten gemaakt wat ten koste ging van de club, sterker wat de club bijna de kop koste. Maar……. het beeld was niet compleet. Wat in heel Nederland gebeurde heeft Renze bij FC Groningen zijn leven gekost. Johan Derksen heeft daar een dubieuze rol in gespeeld. Het verantwoorden was kritisch, laf samenwerkend met de belastingdienst  en terug kruipend in een hol waarbij het scoren in de journalistiek de boventoon voerde. Ik was op de begrafenis van Renze en links van mij zaten diverse supporters uit die tijd. Gewoon binnengelopen. Wat ook opviel was dat een van de weinige voetballers die er waren John de Wolf was. Een gast met karakter die nooit zal vergeten waar hij onder meer zijn carrière aan te danken heeft. Na afloop zaten de oud supporters even bij elkaar en mijmerden nog even over de knokploeg die in die tijd zaken wilden rechttrekken. Want geloof me sommige mensen hebben enorm veel geluk gehad. Johan Derksen wilde niet aan die documentaire meewerken en de supporters werden niets gevraagd. Het verhaal van het eerst mee walsen op de successen en daarna dansend na het overlijden van Renze over te gaan tot de orde van de dag. Deze documentaire was niet compleet.