De sportwereld rond in een 11-tal vragen: Jan Aalfs
Beeld: eigen archief
Hij heeft het levenslicht gezien in Middelstum op 28 maart 1975. Sedert beginjaren '80 woont Jan Aalfs in Stad en inmiddels met vrouw en kinderen. In zijn werk adviseert hij bedrijven en organisaties over de zo effectief mogelijke inzet van websites en webshops. Jan voetbalt bij cultclub OZW, voetbalt af en toe in de zaal, tennist bij Cream Crackers en is een van de coaches van het zo succesvolle Helpman F7.
Wat is voor jou het indrukwekkendste moment uit de Groninger sportgeschiedenis?
Dat zijn de drie Olympische schaatstitels van Marianne Timmer. Ik heb al die races gezien, zat aan de buis gekluisterd. In 1996 in Nagano pakte Marianne twee gouden plakken. Heel bijzonder was dat ze een titel veroverde op de sterfdag van haar beste vriendin. En tien jaar later in Turijn was het weer bingo. Marianne was en is nog steeds een intrigerende jongedame.
Leukste sport om naar te kijken?
Voetbal natuurlijk. Sinds dit seizoen heb ik weer twee seizoenkaarten bij de FC. Na het seizoen onder Robert Maaskant was ik afgehaakt door het pure afbraakvoetbal. Daar is nu gelukkig geen sprake meer van. Live wedstrijden op tv volg ik natuurlijk ook via FOX. Het valt vaak niet mee om juiste zenderkeuzes te maken. Veel wedstrijden zijn gewoon drie keer niks. Ik blijf dus niet overal voor thuis.
Leukste sport om te doen?
Voetbal en tennis. Ik heb gevoetbald bij De Vogels, Velocitas, GRC, Lycurgus, Groninger Boys en speel nu bij Oud Zwart Wit, een prachtige kleine club. Competitietennis doe ik bij Cream Crackers. En op vrijdagavond hoop ik altijd te scoren voor de Slingerij in de zaal. Ooit heb ik met Lycurgus nog in Veenhuizen gespeeld tegen een stelletje gedetineerden. Jantje Mulder van Sparta zat toen ook in de bajes en speelde ook mee. Het was een hele belevenis.
Grootste ergernis op sportgebied?
Ik erger me er vreselijk aan dat sporters, meestal voetballers, na afloop van wedstrijden niet het achterste van hun tong laten zien. Bijna altijd volgen er standaard antwoorden. Komt vast door die mediatrainingen. Je leert daardoor die spelers nooit echt kennen, maar misschien is dat wel juist de bedoeling. Spelers kunnen vaak ook niet tegen kritiek. Ook als het beargumenteerde kritiek is. Een jammerlijke zaak.
Beste sportprogramma op televisie?
Tegenwoordig is het vaak dertien in een dozijn. Met al die nietszeggende praatprogramma's ben ik helemaal klaar. Men kletst maar wat in het wilde weg. Destijds vond ik het alternatieve programma Holland Sport geweldig. Ook Andere Tijden Sport geniet ik van. Het is tenminste een programma met diepgang.
Beste sportprogramma op de radio?
Natuurlijk Langs de Lijn met actuele sportverslaggeving en lekkere afwisselende muziek. Die verslaggevers slepen je helemaal mee een wedstrijd in en dat is natuurlijk ook de bedoeling.
Beste sportboek?
Ik moet helaas bekennen dat ik geen enkel sportboek in de kast heb. Toch ben ik erg geïnteresseerd. Met het oog op Sinterklaas en de Kerstman heb ik nu twee sportboeken op m'n verlanglijstje. De biografie Lev over oud-FC Groningen speler Yevgeni Levchenko en het boek over Wim Kieft. En ik kijk met veel plezier uit naar het boek van Herman Sandman over Milko Djurovski, dat volgend jaar verschijnt.
Teamsport of individuele sport?
Juist beide. Teamsport vanwege de sociale contacten. Met vogels van allerlei pluimage lekker ouwehoeren in de kleedkamer en met z'n allen presteren op het veld. Individueel is zo mooi omdat je je nooit of te nimmer kunt verstoppen. Je moet het altijd op eigen kracht doen. En je bent ook niet afhankelijk van anderen.
Beste sportcommentator?
Met afstand Sierd de Vos. Hij roept tenminste niet dat de bal van Piet naar Klaas gaat. Dat zien de kijkers namelijk zelf wel. Sierd heeft er altijd mooie verhalen omheen. Hij prijst ook bars en restaurants aan in Barcelona en Madrid. Geweldig. Sierd was ook vele jaren speaker van dienst op Eurovoetbal. Op zondagavond was altijd de feestavond van Eurovoetbal in MartiniPlaza. 's Maandags, op de finaledag, tetterde Sierd in opperste vreugde door de microfoon op de Esserberg: 'dames en heren, de finale van Eurovoetbal wordt gefloten door Roelof Luinge. Roelof is gisteravond de langst dansende scheidsrechter geweest op het Eurovoetbalfeest. Sierd lachte zich daarna een kriek en Roelof vond het fantastisch dat hij even was genoemd.
Wat is de sportlocatie van de stad?
Natuurlijk de Euroborg. Ik ben ook af en toe in MartiniPlaza bij Donar. Maar dat is gewoon een congrescentrum met beursactiviteiten en soort van theater, maar is natuurlijk geen echte sportlocatie. Veel sportlocaties zijn verspreid over de stad. Een echte topsportlocatie is er niet. Die moet er nog komen.
Met wie zou je wel eens een Groninger koek van Knol als ontbijtje willen eten?
Yevgeni Levchenko graag. Hij kon aardig voetballen, maar is bovenal een maatschappelijk bewogen persoon. Lev heeft een heel brede kijk op de wereld en verblijft zeker niet in een voetbaltunneltje. Hij is een man met een duidelijke eigen mening en visie. Daar hou ik van.