De Sportwereld Rond in een 11-tal vragen: Danny Buijs
Danny Buijs is begonnen aan zijn derde seizoen als hoofdtrainer van FC Groningen. De op 21 juni 1982 in Dordrecht geboren Buijs speelde tussen 2004 en 2006 77 wedstrijden in het shirt van de Trots van het Noorden en scoorde daarin tien keer. Dat is net iets minder dan de twaalf gele kaarten die de ‘stormtrooper’ in die periode ontving. Buijs ging als speler altijd voorop in de strijd, was populair bij de supporters, en dat leverde hem in augustus 2006 een overgang op naar zijn jeugdliefde Feyenoord. Daarna kwam hij nog uit voor ADO Den Haag, het Schotse Kilmarnock, Sparta Rotterdam en Kozakken Boys waar hij in 2014 als trainer aan de slag ging. Na vier jaar maakte hij zijn debuut als trainer in het betaalde voetbal bij FC Groningen. Met de FC eindigde hij in het seizoen 2018-2019 als achtste en werd het voortijdig afgebroken seizoen 2019-2020 afgesloten met een negende plaats. Buijs heeft nog een contract met FC Groningen tot medio 2022.
Wat is voor jou het meest indrukwekkende moment in de Groninger sportgeschiedenis?
Het afscheid van het Oosterparkstadion in 2005. Ik twijfelde of ik voor de bekerwinst van FC Groningen in 2015 moest kiezen. Dat was natuurlijk iets unieks. Zeker als je zag welk saamhorigheidsgevoel dat hier in de provincie teweeg bracht. Maar ik zelf maakte niet van dichtbij deel uit van dat gebeuren. Daarom kies ik voor het afscheid van het Oosterparkstadion want daar was ik als speler bij. Toen merkte je wat een uniek voetbalbolwerk het stadion was. De nostalgie, de historie. Dat heeft altijd wel wat. De laatste wedstrijden in het Oosterpark waren fantastisch met de sfeer en alles. Dat maakte het tot een bijzonder moment. En de verhuizing naar Euroborg heeft de club natuurlijk heel veel gebracht. Dat telt ook mee.
Leukste sport om naar te kijken?
Dat is voor mij nog steeds voetbal. Ik kijk ook naar andere sporten, maar voetbal is mijn passie. Het is niet alleen mijn werk, maar ik ben ook voetbalgek. Ik vind het heel leuk om naar voetbal te kijken, al moet ik zeggen dat ik het nu wel minder leuk vind met de lege stadions. Ik mis de entourage als de spelers het veld opkomen, de spandoeken van de supporters, de beleving van de fans, het juichen na een doelpunt. Dat soort dingen hebben het voetbal voor mij een bepaalde waarde gegeven. Voor mezelf merk ik daardoor een verschil in het kijken naar een voetbalwedstrijd.
Leukste sport om te doen?
Dat is tennis. Dat was natuurlijk altijd voetbal. Soms doe ik nog wel eens mee met een oefening tijdens de training. Bijvoorbeeld als er nog een speler nodig is voor de oefening. Ik merk dat dat fysiek wel een stuk lastiger geworden is. Daarom ben ik andere sporten gaan beoefenen. Zo fitness ik een paar keer in de week, maar of ik dat nou echt leuk vind om te doen? Ik doe het vooral om fit en gezond te blijven. Wat ik wel echt heel leuk vind om te doen is tennissen, net als tafeltennissen. Het zijn beide ook balsporten, met dat verschil dat je afhankelijk bent van jezelf. Bij tennis is het mooi om na te denken of je de bal ver in het veld speelt of juist kort over het net. Dat soort dingen maakt het voor mij een leuke sport.
Favoriete sporter aller tijden?
Daar heb ik ook even over getwijfeld. Aan de ene kant is dat voor mij Johan Cruijff. Die heb ik zelf niet echt zien spelen, maar ik hoorde eerst verhalen van familie en mensen om mij heen. Vervolgens zag ik beelden en heb ik documentaires gezien en zag ik wat een ongekende persoonlijkheid hij was en wat hij teweeg heeft gebracht. Hoe hij was als persoon, maakte heel veel indruk op mij. Toch kies ik voor Michael Jordan. Hij zit wat dichter bij mijn generatie. De documentaire-serie ‘The Last Dance’ op Netflix maakte ook veel indruk. Het is heel mooi om een kijkje achter de schermen te krijgen. Jordan was als sporter enorm gedreven. Hij was elke keer in staat om te presteren op het moment dat het werd gevraagd en de druk gigantisch hoog was. Dat vind ik mooi om te zien.
Grootste ergernis op sportgebied?
Daar ben ik heel duidelijk in. Dat is voor mij bewuste manipulatie. Dat zijn sporters die bewust doping nemen om hun prestatie te bevorderen of sporters die zich bewust laten omkopen om het resultaat te beïnvloeden. Kijk, als iemand onbewust doping heeft genomen, dan kan diegene daar weinig aan doen. Neem bijvoorbeeld een medicijn die hij of zij toegediend heeft gekregen via een arts en waarvan de sporter echt niet wist dat daar verboden middelen in zitten. Maar als je het echt bewust doet met als doel om je prestatie te bevorderen, dan is dat echt mijn grootste ergernis. Zo’n persoon hoort voor mij niet thuis in de sport.
Beste sportprogramma op tv?
Match of the Day van de BBC is de laatste paar jaren mijn favoriete sportprogramma. Dat heeft vooral te maken met de manier waarop het wordt gepresenteerd. Ze hebben vaak grote voetballers in de rol van analist te gast in de studio en wat mij aanspreekt is dat zij bijna altijd het positieve benadrukken. Kijk, als iets slecht is, is het slecht. Daar hoef je niet omheen te draaien. Toch proberen zij naar het positieve te kijken en dat doen ze niet alleen bij de ploegen die hoog spelen, maar ook bij de teams die laag spelen. Ik vind het heel leuk dat zulke grote spelers het positieve eruit proberen te pikken. Ik vind dat we in Nederland, of het nou op de radio of tv is, te vaak gericht zijn op het negatieve. Gaan klagen. Dat is een groot verschil met Match of the Day.
Beste sportprogramma op de radio?
NOS Langs de Lijn. Ja, soms staat het wel op als we na een wedstrijd in de bus terug rijden naar Groningen. Dan is er nog een andere wedstrijd die op dat moment gespeeld wordt. En als ik op zondag in de auto zit, als we bijvoorbeeld op zaterdagavond hebben gespeeld, luister ik ook. Het is niet zo dat ik het thuis ook altijd op zet.
Beste sportboek?
Ik heb niet echt een boek waarvan ik zeg: dat vind ik het beste sportboek. Ik heb nog wel getwijfeld over waar ik het in zou gaan zoeken. Neem ik een biografie over een sporter? Of ik ga ik het meer zoeken in een boek over teamontwikkeling? Ik lees wel regelmatig boeken. Zeker ook sportgerelateerd. Ik vind het leuk om diverse boeken te lezen. Ik lees nu een Engels boek van Raymond Verheijen, ‘Football Theory.’ Daarin kom ik heel interessante dingen tegen. En over drie maanden lees ik weer een ander boek waar ik interessante zaken tegen kan komen. Ik moet nog wel een goede afwisseling zien te vinden in het lezen ter ontspanning en het lezen om dingen te leren. Ik ben denk ik nu nog te vaak met het laatste bezig. Al is het niet zo dat ik alles klakkeloos over neem. Ik kijk naar wat iets kan toevoegen, aan mij en aan het team. Dat is altijd interessant.
Beste sportcommentator?
Veel van mijn keuzes zijn natuurlijk voetbalgerelateerd, maar met Michael Jordan heb ik het al buiten het voetbal gezocht en dat doe ik hier ook. Daarom kies ik voor Olav Mol. Ik ben niet een heel grote fan van Formule 1, maar dankzij een documentaire-serie op Netflix vind ik het wel leuk om naar te kijken. Ik heb er meer inzicht in gekregen en ken de namen van de coureurs nu wat beter. Ik vind de manier waarop Mol het commentaar geeft wel leuk. Hij is ook iemand die wat meer het positieve benadrukt, ook al zitten coureurs of teams in een wat mindere fase. Dat vind ik wel een leuke insteek. Je merkt ook dat hij een enorme passie voor de Formule 1 heeft. En het klinkt alsof hij tegen jou persoonlijk spreekt. Dat spreekt mij aan.
Wat is dé sportlocatie van de stad?
Voor mij het TopsportZorgCentrum. We hebben hier de beschikking over topfaciliteiten. Dat geldt niet alleen voor ons, maar ook voor andere sporters die hier regelmatig sporten. Het is een fantastische omgeving dus ik denk dat dit dé locatie is voor Groningen en omstreken.
Met wie zou je een Groninger koek van stadsbakker Meijer willen eten als ontbijtje?
Dan kies ik voor Lionel Messi. Ik herinner me dat ik jaren geleden bewust avonden vrij hield om Barcelona te zien spelen. Dat was een genot om naar te kijken en daar speelde hij een enorm belangrijke rol in. Hij speelt al heel lang onafgebroken aan de top. Ik denk dat hij elke dag met een gigantische druk te maken heeft. Hij kan nergens op de wereld rustig over straat lopen. Het lijkt mij heel interessant om met zo’n speler, en wij hebben met Arjen Robben nu ook een speler van die categorie gekregen, daarover te praten. Over omgaan met druk. Legt hij zichzelf ook zoveel druk op? Als Messi met Argentinië aan het WK meedoet, verwacht iedereen dat hij in zijn eentje de Argentijnen wereldkampioen maakt. Het lijkt mij heel leuk om het tijdens een ontbijtje daar over te hebben. Ja, dat soort gesprekken voeren we ook met Arjen. Dat zal de komende tijd alleen maar toenemen dus dat zijn zeker interessante gesprekken.