BoBo opvolger Timmertje?
Uitbundig stond Bo van der Werff onlangs vanaf het ereschavot te zwaaien naar een grote schare familieleden en vrienden. Haar onverwachte bronzen medaille op de 500 meter van het NK Afstanden in Heerenveen en kwalificatie voor de wereldbekerwedstrijden in Japan en Zuid-Korea, maakten heel wat emoties los. Zelfs gedurende het Wilhelmus liet 'Bobo' haar handjes wapperen. 'We gaan de wereld in. Ik kan het eigenlijk nog niet geloven', sprak Bo naderhand tot enkele tientallen verbaasde journalisten. Haar spontane uitlatingen en stralende lach maakten diepe indruk op de trouwe schaatsvolgers.
Bo van der Werff, geboren in Eelde op 24 augustus 1992, stond al vier jaar te boek als een groot talent. In 2010 bemachtigde zij goud op de 1000 meter van het NK-Afstanden voor junioren. Een jaartje later mocht zij starten bij de senioren met een stagecontract op zak bij het toenmalige team Anker. Ze beschaamde het in haar gestelde vertrouwen niet. 'Bobo' mocht ook nog deelnemen aan het NK Allround voor junioren-A. Ze ging met de titel aan de haal en eindigde op het wereldkampioenschap als tiende. Vanaf dit seizoen schaatst ze voor het Groningse After Pay-developmentteam van manager Yuri Solinger. Haar coach is Dennis van der Gun. De oud-schaatsers Solinger, geboren in Vierhuizen, en van der Gun beleefden in Thialf hun finest hours. Vijf Nederlandse rijdsters mogen starten in Japan en Zuid-Korea. Hun opleidingsteam is hofleverancier van de Oranje-equipe met drie meiden: Bo van der Werff, Floor van den Brand en Anice Das. De routiniers Margot Boer en Thijsje Oenema completeren het geheel.
In Heerenveen verkeerde 'Bobo' in een supervorm. Ze scherpte in beide 500 meters haar toptijden aan. Haar persoonlijk record is nu 38,61 seconden. Op het juiste moment pieken, that's the way. Het After Pay-developmentteam is overigens een samenwerkingsverband tussen de schaatsgewesten Groningen en Drenthe en iSkate.
Een vergelijking tussen Bo van der Werff en de legendarische Marianne Timmer komt naar voren. 'Timmertje' geboren op 3 oktober 1974 in Sappemeer en tegenwoordig coach van het professionele team Continu, sleepte haar eerste grote medaille in de wacht op het WK Allround voor junioren in 1994. Beide schaatssters hebben dus een achtergrond als allrounder en maakten in een later stadium de overstap naar de korte- en middellange afstanden. 'Timmertje' huilde in eerste instantie tranen met tuiten na de mededeling van bondscoach Leen Pfrommer dat zij zich in het sprinten moest gaan bekwamen wegens worstelbeurten op de lange afstanden.
Luitenant-kolonel bd Pfrommer had in die tijd een timmermansoog. Het leverde Marianne eeuwige roem, status en een hoop centjes op.
Op 19 februari 1998 in het Japanse Nagano deed 'Timmertje' de wereld verstelt staan door de Olympische titel op de 1000 meter te winnen. En een paar dagen later herhaalde zij het kunststukje op de door haar zo vaak verfoeide 1500 meter hetgeen tv-commentator Frank Snoeks bracht tot de historische kreet 'Timmertje, Timmertje wat doe je nou?'. Acht jaar later viel Marianne opnieuw in de prijzen. Op de Olympische Spelen in Turijn greep zij voor de tweede maal het goud op de 1000 meter. Tussendoor was zij in 2004 in Nagano als eerste Nederlandse wereldkampioen sprint geworden. En in een hutkoffer op zolder heeft 'Timmertje' nog 68 medailles liggen. Buitenlandse toernooien waren goed voor 26 stukjes eremetaal. In Nederland was ze helemaal een klasse apart met 42 linten en bijbehorend goud, zilver en brons.
Zal Bo van der Werff ooit in de voetsporen treden van Marianne Timmer? Dat is een vraag, die pas over enkele jaren beantwoord kan worden. Ze heeft in ieder geval haar leeftijd, pas 22, mee en mikt er natuurlijk op om ervaren en veel oudere krachten als Margot Boer en Thijsje Oenema af te lossen. Bovendien is 'Bobo' nog volop in ontwikkeling getuige de twee persoonlijke records op de NK Afstanden. Uiterlijk onbewogen en onbevangen leverde ze haar topprestaties op het ijs vanThialf. Ze maakt deel uit van een zeer talentvolle doch in financieel opzicht een bescheiden ploeg. Haar vrolijke meeting met de vertegenwoordigers van de media na afloop van haar bronzen race bracht een collega tot een verzuchting: 'Eindelijk eens weer een levenslustige meid, een echte liefhebber'.