Bij het afscheid van Nevland ging de Groningse vlag in top
Op zondagavond 18 november 2012 speelde Erik Nevland zijn laatste wedstrijd als voetbalprof. De geliefde Noorse spits sloot zijn carrière af als speler van ‘zijn’ Viking FK te Stavanger in de thuiswedstrijd tegen Valerengen IF. Aanwezig bij dit duel waren 32 FC Groningen supporters die onder de bezielende leiding van Henk ‘pom-pom’ de Haan de bedevaartstocht naar deze uithoek van Scandinavië hadden ondernomen. Verslag van een legendarische reis die tevens één van de mede-aanjagers zou blijken te zijn voor de succesvolle ontwikkeling van entertainer, media-persoonlijkheid en zakenman De Haan die zich eerst voornamelijk op voetbalreizen richtte en nu in 'coronatijd' dagelijks met zijn bugel op struun gaat door onze provincie om mensen te verrassen met een welgemeende muzikale serenade.
26 uur onderweg
De reis begon twee dagen eerder op vrijdagmiddag 16 november om 17.30 uur. Op dit tijdstip verzamelen de trouwe groen-witte fans zich op het parkeerterrein van sportcentrum Kardinge in Groningen voor een 26-uur! durende reis naar de laatste wedstrijd in de loopbaan van de meest populaire buitenlandse spits in de geschiedenis van de ‘Trots van het Noorden’: Erik Nevland. Eerst met de bus naar Noord-Denenmarken, een overtocht van tien uur naar Stavanger en daarna met de bus naar het hotel. Vooral de oneindig durende uren op de boot zijn een verzoeking voor het gezelschap. Gelukkig houdt organisator De Haan, door zijn medereizigers steevast aangesproken met ‘Heinrich’, de moed erin. De voormalige voetballer van FC Groningen en SC Veendam is iemand die ondanks het feit dat hij geen woord over de grens spreekt zich overal ter wereld zou redden vanwege zijn niet-aflatende enthousiasme en positivisme. Als geboren creatieveling heeft De Haan iedereen uitgerust met een karakteristieke Erik Nevland-muts: groen-wit met twee viking-horens, die een regionale textielmagnaat liet maken toen de Noor zijn populairste periode in de Martinistad beleefde. Nu met retro-uitstraling een uitermate gewild object.
‘Kiek dan eem wichie’
Na de lange reis is iedereen zaterdagavond blij als er een mooi hotel in hartje Stavanger opdoemt, als alleen de kamerindeling nog even geregeld moet worden. De Haan komt aan met een lijst deelnemers die op geen enkele manier herkend wordt door de dienstdoende receptioniste. ‘Maar kiek dan eem wichie’ wordt haar vervolgens in plat-Gronings voorgeworpen. Met het nodige handen- en voeten werk is dit klusje na dik een half uur geklaard en kan iedereen eindelijk de kamer opzoeken. De echte die-hards verzamelen zich na het inchecken al snel in de plaatselijke Beverly- sportsbar waar met de lokale bevolking al snel de nodige herinneringen aan Erik Nevland worden opgehaald. Zodra ‘Nevie’ lucht kreeg van de trip van de Groningen-fans zorgde hij er via Twitter en andere sociale media voor dat er het nodige contact mogelijk was tussen de beide kampen.
Corteo in het centrum van Stavanger
Zondagochtend volgt een wandeling door de prachtige Noorse-natuur en dan is het om 15.00 uur eindelijk zover. De stoet zet zich in beweging voor de afscheidswedstrijd van hun held die nog één keer het shirt van Viking FK om zijn ranke schouders zal laten glijden. Omdat het duel om 18.00 uur begint wordt eerst koers gezet naar de Beverly-sportsbar, het verzamelpunt. Meteen na het verlaten van het hotel krijgt de groep zelfs een officieel tintje als één van de deelnemers aan de reis met veel trots uit zijn bagage een levensgrote Groningse-vlag ontrolt. Compleet met vlaggenstok en andere toebehoorselen. Zo marcheert een stel maffe voetbalfans met het nodige ceremonieel door de straten van het statige Stavanger, een prachtig gelegen stad met een pittoreske haven en toegangspoort voor de aan de noordkant gelegen Bokna- en Lysefjord. Het winkelend publiek slaat dit bijzondere konvooi met de nodige verbazing gade. De hele groep is verder gekleed in groen-wit en getooid in de inmiddels in Stavanger en wijde omgeving bekende Nevland-muts. Bij aankomst in de kroeg, waar blijkbaar rekening gehouden is met de komst, wordt meteen het nummer ‘Bloed, zweet en tranen’ van André Hazes ingezet waardoor de stemming er meteen goed inzit.
Polonaise
Iedereen wordt met open armen ontvangen en als een uur na het opengaan van de bierpompen alle kelen goed gesmeerd zijn wordt de polonaise gelopen door het kleine etablissement dat bijkans uit zijn voegen barst. Uiteraard loopt Henk de Haan voorop in dit verbroederingsritueel onder het slaken van de kreet 'Geweldig jong was is dit mooi, geweldig gewoon.’ Met een tweetal stadsbussen gaat het vervolgens al swingend richting het Viking stadion. Ook in deze krappe ruimte grijpt De Haan elke gelegenheid aan om zijn volgelingen met zijn altijd mee reizende bugel te vermaken. Zo schallen achtereenvolgens het Nederlandse-, Groningse- en Noorse volkslied langs de dicht opeengepakte supporters. Dit tot grote hilariteit van vooral de Noren in de bus die geen idee hebben wat ze meemaken. Tijdens de wedstrijd mengen de Groningse-supporters zich tussen de Viking-fans. Nevland wordt de hele wedstrijd hartstochtelijk toegezongen.
Donkerblauw shirt kleeft aan Groningse vlag
Om 19.31 uur is het zover. Het is de 70e minuut van de wedstrijd (2-1 eindstand voor de statistici) als Stavanger-coach Kjell Jonevret besluit dat dit hét moment is waarop Erik Nevland zijn publiekswissel krijgt. Hiermee komt meteen een abrupt einde aan de actieve loopbaan van de destijds 35-jarige aanvaller. De hele staantribune achter het doel valt stil als De Haan zijn muzikale lofzang ‘The last post’ inzet en er klatert na de laatste loepzuivere noot een daverend applaus over hem heen. Het afscheid van de voormalige publiekslieveling heeft bij de fans van de FC dan al alle verwachtingen overtroffen. Na afloop loopt de gehele selectie van Viking een ereronde en krijgt menig fan een handje van Nevland. Het is hem natuurlijk niet ontgaan dat deze Nederlanders speciaal voor hem zijn afgereisd naar Scandinavië. Als hij bij ‘ons’ aankomt hangt hij met trots zijn met zweet doorweekte laatste officiële donkerblauwe wedstrijdshirt aan de meegenomen Groningse vlag. Als het kledingstuk blijft hangen aan het traditionele oranje uitsteeksel bereikt de euforie een hoogtepunt. Het enige souvenir dat écht telt voor het meegereisde contingent enthousiastelingen. Omdat Nevland ook de nodige verplichtingen heeft naar zijn club en de Noorse fans uit zijn geboortestad is het contact met de blonde maestro van het strafschopgebied na het aanbieden van zijn shirt nu nog vluchtig, maar dit zal later op de avond ruimschoots ingehaald worden.
De tranen van Nevland
Om zondagavond 23.00 uur arriveert de voltallige selectie van Viking Stavanger bij de Beverly-bar om afscheid te nemen van de supporters die ze dit seizoen gevolgd hebben, nu inclusief de geadopteerde Groningers, met als stralend middelpunt natuurlijk Erik Nevland zelf. Hij gaat met iedereen op de foto, signeert wedstrijdshirts en laat zich de niet aflatende stroom van drankjes zeer goed smaken. Als de avond ingehaald is door de nacht verschijnt hij net als vele supporters voor hem ook op de bartafel en moet zichtbaar emotioneel een paar traantjes wegpinken als hij voor de zoveelste keer toegezongen wordt. Na een laatste muzikale hommage van Henk de Haan keert het Groninger gezelschap diep, diep in de nacht terug naar het hotel om zich klaar te maken voor de terugreis. Deze wordt de volgende dag, gewapend met vele onvergetelijke momenten, aangegaan. Van de tocht huiswaarts kan niemand zich veel meer herinneren omdat deze voornamelijk werd doorgebracht met het verwerken van een behoorlijke (alcoholische) kater. Ook het gegeven dat ieders bankrekening inmiddels aardig geplunderd is, de simpelste pizza kostte al 30 euro laat staan de daarbij aangerukte flessen wijn, het vooruitzicht van een 26-uur durende terugreis na het hoogtepunt en de uitgestelde vermoeidheid van de afgelopen dagen zorgen ervoor dat veruit het merendeel van de delegatie in een uitgestelde, gelukzalige sluimering van minstens een etmaal valt en de ogen pas weer echt open krijgt als Groningen in zicht is. Alles voor Erik Nevland. Pom-Pom.
Bronvermelding: dit is een geüpdate versie van het verhaal dat 7,5 jaar geleden in het FC Groningen journaal verscheen van de hand van dezelfde auteur.