Bauke doet ook 10de Tour weer op zijn Bauke's
In zijn voortuin begint Bauke Mollema zaterdag 29 augustus aan zijn tiende Tour de France. In Nice wel te verstaan, want de Groninger is al een tijdje woonachtig in het prinsdom Monaco, waar hij met vrouw en drie kinderen niet alleen geniet van heerlijk mediterraan weer, maar ook van een aangenaam belastingklimaat. Het wemelt er van sporters die rijkelijk worden beloond voor hun kunsten. Maar het is ook een ideale werkplek voor profwielrenners, met een keur aan diverse trainingsroutes. Bauke Mollema gedijt er in elk geval prima. Sinds hij om de hoek bij de sportminded prins Albert huist, is het alleen maar crescendo gegaan met de carrière van de man, die bij Trek-Segefredo al sinds 2015 het vaandel draagt.
Voor Bauke Mollema gaat onmiskenbaar het credo hoe ouder hoe beter op. Hoewel hij al beroepscoureur is anno 2009, beleefde hij vorig jaar zijn absolute topjaar. Bekroond met het winnen van één van de felst begeerde klassiekers, de Ronde van Lombardije. Een monument in het cyclisme. Daarnaast werd hij ook nog eens gehuldigd op een incourant nummer, als Europees kampioen in de gemengde estafette. Hij was de gangmaker van een sextet van drie mannen (ook Koen Bouwman en Ramon Sinkeldam en evenzoveel vrouwen, Amy Pieters, Riejanne Markus en Floortje Mackay. De afsluiter mocht er ook zijn, de verovering van de Japan Cup.
Bauke had graag voor voor een bisnummer gezorgd in Lombardije. Daarvoor liet hij zelfs de Dauphiné Libéré, de ideale voorbereidingskoers voor de Tour de France, links liggen. Het kwam er echter niet van tussen Bergamo en Como, respectievelijk start- en finishplaats van deze Italiaanse topklassieker. Hij leek bij het ingaan van de 'volle' finale aardig op fluweel te zitten met ploeggenoten als Nibali en Ciccione in de zesmanskopgroep. Het leek erop dat deze drie Trekkers de zaak volledig onder controle hadden. De schijn bedroog evenwel weer eens, want op de voorlaatste beklimming moesten Mollema en zijn makkers passen toen de Deen Jacob Fuglsang en de Nieuw-Zeelandse Jumbotroef George Bennett nog wat extra gas gaven. In de afdalung leek Mollema, taai als hij is, met succes te remonteren totdat hij zichzelf min of meer kansloos maakte met een tweetal stuurfouten. Hij verloor de juiste cadans en moest het dit keer doen met een eervolle klassering, vierde.
Niettemin liet de voormalige Zuidhorner zien dat hij klaar is voor de Tour. De superbenen die nodig zijn is om Lombardije naar zijn hand te zetten mochten dan ontbreken, duidelijk is wel dat hij er conditioneel en ook mentaal al met al goed voor staat richting de Tour. In zijn jubileumronde gaat hij als vanouds weer voor een zo hoog mogelijke score in het eindklassement. Een plaats in de top10 - een prestatie waarvoor hij al drie keer tekende - is zijn doelstelling. En dan ook nog dichter bij plek 5 dan bij plek 10. De Tour winnen, zo veel zelfkennis heeft hij wel, zit er niet in. Daarvoor komt hij met name tekort als er in het hooggebergte verschillen worden gemaakt. Mollema komt dan veelal niet verder dan aanklampen bij de potentiële Tourwinnaars. Maar nu op zijn 33ste minder zwakke dagen kent en zelfs een betere renner is geworden, zou hij wel weer eens als beste Nederlander in Parijs kunnen arriveren. Zeker nu Tom Dumoulin en Steven Kruijswijck, zoals de zaken er bij Jumbo-Visma nu voorstaan, gedoemd lijken in dienst van de Sloveense topfavoriet Primoź Roglic te moeten fietsen.
Al in het eerste weekeinde zou Bauke Mollema wel eens spekkoper kunnen zijn. Want deze Tour begint niet met sprintfestivals zoals gebruikelijk, maar met etappes waarin het flink op en af gaat. In Bauke's trainingsgebied dus. En ook etappes die Mollema op het lijf zijn geschreven, met name de zondagse tocht door de maritieme Alpen. Die zijn niet al te hoog, maar wel uitermate lastig. Met de de beruchte Col d'Eze, bekend van Parijs-Nice, wellicht als ultieme scherprechter. Mollema hierover in het wielermagzine Procycling: "De eerste etappe is vooral slopend, jammer alleen dat het laatste stuk vlak is. Maar er zal direct oorlog worden gemaakt. Dus dat wordt aanpoten. De tweede dag is gewoon een bergrit. Bizar hoeveel hoogtemeters we voor de kiezen krijgen. Dit is geen ronde om er rustig in te komen. Ik denk dat we op die tweede dag al tijdverschillen van belang gaan "zien."
Bauke Mollema vindt het prima, zo'n begin. Hij is toch al dik tevreden over het etappeschema. Parcoursbouwer Thierry Gouvenou heeft alle bergketens die er zijn in Frankrijk; Alpen, Pyreneeën, Centraal Massief, Jura en Vogezen, opgenomen in het routeboek. Er is verder geen ploegtijdrit, geen vlakke tijdrit en ook voor de sprinters valt er (veel) minder te halen dan voorheen. Mollema: "Met dit parcours zal snel duidelijk worden of je echt in aanmerking komt voor een hoge klassering. Ik denk dat de kans op onvoorspelbare dingen groter is dan anders. Het zal me niet verbazen als na één week al een stuk of vijf tot tien renners van naam zijn uitgeschakeld voor het klassement. Ik hoop erop dat het een beetje een gekke Tour gaat worden. Een zware en onvoorspelbare ronde kan in mijn voordeel zijn."
Dat is ook één van zijn argumenten om ook nu weer vol voor een goed klassement te gaan. Veel insiders zien voor hem meer perspectief als rittenkaper, zoals hij dat zelf ook aantoonde in de Tour van drie jaar geleden. Toen won hij, nadat hij in het klassment was uitgerangeerd, een prachtig golvende etappe naar Le Puy-en-Velay.
Goed bedoelde adviezen, maar niet aan Bauke Mollema besteed. Hij gaat als wielrenner vooral zijn eigen gang en dat heeft hem, zo leert de geschiedenis, geen windeieren gelegd. Hoewel hij geen Grote Ronden (Tour, Giro, Vuelta) op zijn erelijst heeft staan, wordt hij door de Amerikaanse fietsenfabrikant Trek gekoesterd als kopman. Zijn prettige verschijning in combinatie met zijn warme presentatie en plichtsbetrachting doen het goed in de wielerwereld. En dan zijn de Ronde van Lombardije, als ook de Clasico San Sebastian, ook schitterende visitekaartjes.
Ze kunnen Bauke van alles en nog wat willen wijsmaken, Bauke blijft wielrennen op zijn Bauke's. Zijn motivatie als wielerprof is en blijft het maandenlang trainen voor een hoge eindklassering in een grote ronde. Nogmaals Mollema in Procycling: "Dat is mijn ogen het hoogst haalbare in het wielrennen, en zeker in de Tour. Stel dat ik me alleen op de klassiekers zou richten en de grote ronden in een andere rol zou rijden, dan zou het lastiger voor me worden zo gemotiveerd te blijven trainen. Ik ben een renner die dat nodig heeft, die arbeid. Vorig jaar was ik heel tevreden met mijn vijfde plaats in de Giro en het niveau dat ik haalde in Italië. Dat hoop in deze Tour weer te laten zien."
Aan vertrouwen in eigen kunnen vooralsnog geen gebrek. Dat moet ook wel, want Mollema verwacht een Tour op een ongekend hoog niveau. "Deze Tour heeft met afstand het sterkste deelnemersveld dat ik heb meegemaakt in een grote ronde. Mijn hoop is gevestigd op een gekke Tour."