Anja en Trudy
Beeld: ANP-Archief, Dick Coersen
Tennis behoort tot de oudste in Groningen beoefende sporten. Al voor 1920 werden er, door de happy few, heel wat balletjes geslagen in de stad. Desondanks heeft het Groninger tennis geen grote historie als het gaat om toppers. In feite zijn in dik honderd jaar slechts twee speelsters de middelmaat ontstegen. Niet zo'n klein beetje ook trouwens, want beide dames bivakkeerden jarenlang tussen de mondiale tenniselite.
Die Groninger hoogvliegers waren Anja Lepoutre en Trudy Groenman en toevallig ook nog in de dezelfde periode, de jaren zestig van de vorige eeuw.
Ze speelden tegen grootheden als de Australische veelwinnares Margaret Smith, de elegante Braziliaanse Maria Bueno, de Amerikaanse vechtjas voor vrouwenemancipatie in het tennis, Billy Jean King en Evonne Goolagong, ook al een Australische prijzenpakker.
In dit geweld pakten Anja en Trudy, beiden groot geworden op de Vorenkamp-banen van GLTB in Helpman, hele aardige kruimels mee. Vooral in Londen, op het heilige gras van Wimbledon, voelden de Groningse dames zich prima thuis. Al was het alleen maar omdat ze daar door de organisatie in protserige Rolls Royces werden vervoerd.
Voor beiden was 1964 het topjaar op Wimbledon. Lepoutre ging als een speer in het enkeltoernooi, waarin ze de vierde ronde haalde. Ofwel de laatste zestien. Toen kreeg ze te maken met de destijds ongenaakbare Margareth Smith, die haar kansloos liet (6-1 6-1) en zich vervolgens ook tot de beste van allemaal liet kronen.
Tegelijkertijd schitterde Trudy Groenman, bij haar geboorte in 1944 als Gertruide Johanna bij de burgelijke stand staat ingeschreven, aan de zijde van veelvoudig Nederlands kampioen Tom Okker in het gemengd dubbelspel. Getweeën kwamen zij zelfs nog verder, in de halve finale. Daarin vonden zij hun waterloo, ook tegen de latere winnaars, in dit geval de Australische reus Fred Stolle en zijn landgenote Lesley Turner.
Anja en Trudy konden ook goed met elkaar overweg en vormden veelvuldig een duo bij het dubbelen. Al met al grossierden ze daardoor in nationale titels. Groenman scoorde een trilogie als Nederlandse kampioen in achtereenvolgens 1964, 1965 en 1966. In '64 won ze met Lepoutre ook nog het damesdubbel. Dat deed ze met Els Spruyt ook nog twee keer. En met Tom Okker was ze goed voor drie keer goud. Lepoutre, van hetzelfde bouwjaar als Groenman, heeft ook een landstitel op haar naam staan, zij het eentje die op een overdekte baan tot stand kwam. Ook al in 1964.
De weg naar de top was voor beiden niet gemakkelijk. Anja Lepoutre in een flashbackinterview met het Nieuwsblad van het Noorden in 1992: "Trudy en ik trokken altijd samen op en werden aanvankelijk niet serieus genomen in het Westen. Het Noorden werd toen ook al achtergesteld. Toen we een jaar of vijftien waren, konden ze niet meer om ons heen, De Bond stuurde zelfs speciale trainers naar ons toe die ons verder moesten ontwikkelen."
Trudy Groenman, die opviel met een aanvallende speelstijl, trouwde in 1969 om een jaar later te stoppen met toptennis. Na het baren van twee kinderen keerde ze als Trudy Walhof-Groenman terug op de tennisbanen en werd ze nog zes keer Nederlands veteranenkampioen. Ze was toen al van Groningen naar Den Haag verhuisd. Daar kreeg ze het buitengewoon eervolle verzoek om prinses Beatrix de kneepjes van het tennisvak bij de te brengen.
Anja Lepoutre hield het toptennis al eerder voor gezien. Tegenover het Nieuwsblad zei ze daarover: "Het tennisleven ging me tegenstaan. Als je in grote steden speelde, zag je daar nooit iets van. Je was alleen maar met wedstrijden bezig en daar had ik snel genoeg van."