140 jaar Aegir
Beeld: website Aegir (bewerkt)
De Groninger Studenten Roeivereniging Aegir viert op 7 februari haar achtentwintigste lustrum. De roemrijke vereniging behaalde in de afgelopen decennia vele grote nationale en ook internationale successen. Het is met honderdveertig jaar een van de oudste sportverenigingen in de stad en kent vele tradities. Hoewel de Groninger Studenten Roeivereniging zich heeft aangepast bij de huidige tijd.
Vier je nog een verjaardag als je honderdveertig bent geworden? ,,Bij een vereniging is dat anders dan bij mensen. Ik ben zelf vierentwintig en vier mijn verjaardag niet. Bij een vereniging ligt dat even anders. Dat is iets om trots op te zijn. Als je kijkt hoe Aegir is opgericht en hoe het zich heeft ontwikkeld, dan mag je dat zeker wel vieren. Er zijn niet veel verenigingen die zo oud zijn”, aldus praeses Sándor Kruse.
De roeivereniging werd in 1878 opgericht als subvereniging van Vindicat atque Polit. Tot dan waren een aantal studenten gezamenlijk eigenaar van een roeiboot. Bij het in- en uitvaren van de haven van de Stad kostte dat per keer tien cent. Door de Groninger Studenten Roeivereniging Aegir op te richten werden zij vrijgesteld van het betalen van havengeld.
Een subvereniging van Vindicat is Aegir nog wel. De binding met de Vindicat is niet meer zo groot als in het verleden. ,,In de beginjaren was Aegir echt de roeivereniging waar men roeide en was je verplicht lid bij de kroeg, Vindicat. Op Vindicat was je aan het borrelen en voor het sporten ging je naar Aegir. Tegenwoordig studeert men niet meer zo lang en staat men financieel onder druk. Het moet sneller en goedkoper. De studenten hebben tegenwoordig niet meer de mogelijkheid naast hun studie nog lid te zijn van verschillende verenigingen. Van de huidige Aegir-leden is er bijna niemand meer lid van Vindicat”, vertelt Kruse. ,,Als roeivereniging moet je tegenwoordig meer bieden dan alleen de sport. Het moet ook een plek zijn waar je met je ploeg kunt zijn om een activiteit te doen. Het biertje dat men dan eventueel drinkt is in dit geval ondersteunend aan het roeien. Die extra inkomsten hebben we nodig om deels de boten te financieren.”
Natuurlijk zijn de vele tradities wel gebleven zoals het intrainingsfeest waarbij een oude roeiboot opgeofferd wordt in de haard bij Vindicat. Dit jaar echter niet. Het feestje vond nu bij het botenhuis plaats. Aegir is voor een jaar geschorst door Vindicat vanwege het artikel 'verkiezing van de Slet van de Zomer bokaal' in het clubblad. Een vervelende start van het lustrumjaar.
,,Dat het publiekelijk werd, was wel heel pijnlijk. We werden daardoor wel met de neus op de feiten gedrukt dat we op dit gebied een verandering moeten ondergaan. We hebben onszelf ook de vraag gesteld: draagt dit nog bij tot ons bestaansrecht. Nee dus. Wat dat wel is, is hard roeien. Overigens voor dat het door de media werd opgepakt lagen er al plannen om zaken te veranderen.”
Aegir heeft een naam hoog te houden als het om de sportieve prestaties gaat. Vooral in de zeventiger en tachtiger jaren behaalden de studenten niet alleen op nationale en internationale roeibanen veel successen maar ook bij wereldkampioenschappen. Nog steeds sleept Aegir jaarlijks nationale titels binnen en ook bij wereldkampioenschappen voor studenten en wereldkampioenschappen onder 23-jaar zijn Aegir-roeiers succesvol, maar de laatste stap naar de 'grote' WK ontbreekt de laatste jaren.
,,In Groningen vertrekken veel studenten na het behalen van de master naar de Randstad. Ik ben in 2011 lid geworden en ben een van de dinosauriërs op Aegir. Om voldoende niveau te hebben naar de wereldkampioenschappen te kunnen, moet je gemiddeld zeven jaar geroeid hebben en dat halen maar weinig.”
De rivaliteit met de andere studenten roeivereniging Gyas was altijd groot. Die rivaliteit is verdwenen vertelt de Aegir-praeses. ,,Samenwerking is essentieel voor het Groninger roeien. Als je kijkt naar het potentieel roeiers dat wij en Gyas hebben, dan kunnen we best een aantal concurrerende boten op water brengen. Dat kunnen we niet alleen. Daarvoor moeten we samenwerken. Dat doen we onder de vlag van het RTC Noord. Op die manier hopen we de aansluiting met de nationale selectie te kunnen behouden. Het doel van het RTC is uiteindelijk de roeiers af te leveren bij de bond in Amsterdam. Je ziet nu al dat mensen die daadwerkelijk voor het roeien willen gaan, voor Amsterdam kiezen om te studeren. Als Melvin Twellaar (afgelopen jaar vierde in de dubbeltwee met Luuk Adema bij de wereldkampioenschappen onder 23 jaar) iets wil bereiken zal hij naar Amsterdam moeten.
De boten en materiaal van de roeiers hebben sinds de oprichting van Aegir een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Van overnaadse boten met houten riemen en koperen dollen naar de hightech kunststofboten en riemen. Ook de prijs van de boten heeft een grote verandering doorgemaakt. ,,De eerste boot die Aegir kocht, kostte 20 gulden. Een acht kost nu veertig tot vijftig duizend euro.”
De bootsman heeft een belangrijke rol op de vereniging. Na dynastie van Jo en Chris Heuvelman zwaait nu Jaap van der Veer de scepter in de werkplaats. Hoewel Chris Heuvelman nog regelmatig komt helpen bij het afstellen van het materiaal. Het grote onderhoud wordt tegenwoordig door een bootswerf gedaan vanwege het specialistische werken met kunststof. Al het andere onderhoud doet de bootsman.
Het botentransport naar de vele Nederlandse wedstrijden, maar ook naar het buitenland doet Aegir nog altijd zelf. Met een grote Scania trekker en daarachter een unieke botenoplegger. ,,Als je die ziet staan op de Bosbaan bij een wedstrijd, vervult mij dat nog altijd met trots. Zeker omdat wij de enige zijn die een ongedeelde acht kunnen vervoeren”, vertelt Kruse die zelf ook al drie jaar een van de chauffeurs is op de combinatie. Ook voor andere verenigingen verzorgt Aegir het botentransport. ,,Dat is elke keer een heel gepuzzel, zowel logistiek, maar ook waar de boten moeten komen te liggen op de botenwagen tijdens het transport.”
Een aantal lustrumactiviteiten heeft al plaatsgevonden in de afgelopen maanden. De meeste staan nog gepland voor dit jaar. ,,Voorgaande edities hadden we ook een lustrumwedstrijd. Helaas bestaat de Martini Regatta niet meer omdat er geen roeibaan meer is in Groningen. De lustrumwedstrijden werden daar mee gecombineerd. We organiseren nu wel een tweedaagsevenement op het Paterswoldsemeer, de Bavaria Aegir-lentesprint. Het hoogtepunt is de themaweek waarin verschillende activiteiten worden georganiseerd voor de leden, oud-leden, familie en andere verenigingen. Een daarvan is de vlootschouw van circa honderd boten die door Groninger grachten vaart naar de Zuiderhaven bij de Hunze.” Daar zal traditioneel de complete vloot op de foto worden gezet.
Een Varsity-overwinning zou de kers op de taart zijn tijdens het lustrumjaar. Aegir won zes keer de Varsity en de laatste keer was dat in 1982. Kruse durft nog geen enkele verwachting uit te spreken of het Aegir eindelijk weer eens gaat lukken. “We hebben nog een jonge groep die vaart hard, maar het zal ook afhangen welke boten de andere verenigingen op het water kunnen brengen.”